Podnoszone we wniosku o wykładnię wyroku oddalającego skargę na decyzję o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego /art. 158 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, jako wątpliwości co do treści wyroku wojewódzkiego sądu administracyjnego, okoliczności takie jak zgodność z prawem zadaszenia obiektu, błędne potraktowanie

Nie ma przeszkód w ubieganiu się o stwierdzenie nieważności decyzji o przydziale lokalu wydanej na podstawie dekretu z dnia 21 grudnia 1945 r. o publicznej gospodarce lokalami /Dz.U. R.P. 1946 nr 4 poz. 27/, jednakże dla uwzględnienia żądania strony konieczne jest ustalenie, iż zachodzi przesłanka określona w art. 156 par. 1 Kpa. Decyzja o przydziale lokalu, wydana ok. 50 lat temu we wskazanym stanie

W przeciwieństwie do postępowania prowadzonego na podstawie Kodeksu postępowania administracyjnego, w którym stroną może być każdy, czyjego interesu prawnego lub uprawnienia dotyczy postępowanie, stroną w postępowaniu toczącym się na podstawie art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ może być jedynie podmiot, którego interes prawny lub uprawnienie

Skarga kasacyjna wnoszona przez adwokata lub radcę prawnego nie może być odrzucona na podstawie art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ z tego tylko powodu, że opłata stała od skargi została uiszczona na rachunek bankowy Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Użyte w art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej /Dz.U. nr 112 poz. 1198/, określenie "z powołaniem się" ma takie znaczenie, iż wystarczy, że podmiot dysponujący taką informacją powoła się na wymieniony w tym przepisie przedmiot ochrony, aby wyłączyć możliwość kontroli przez sąd administracyjny. 2. Sąd administracyjny nie może kontrolować w takim przypadku

Oczywista niedopuszczalność skargi do sądu administracyjnego oznacza także oczywistą bezzasadność skargi w rozumieniu art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./, co z kolei powoduje, że skarżącemu nie przysługuje prawo pomocy.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003 r. nie można było skutecznie żądać wznowienia postępowania sądowoadministracyjnego na podstawie opinii biegłego, sporządzonej po wydaniu wyroku przez sąd /art. 403 par. 2 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Na posiedzeniu niejawnym nie wolno sądowi oceniać istnienia podstaw wznowienia, albowiem zagadnienie badania prawdziwości przytoczonej w skardze podstawy wznowienia postępowania jest przedmiotem merytorycznej weryfikacji wyłącznie na rozprawie /art. 411 zdanie drugie Kpc oraz art. 412 Kpc/ i może prowadzić do ewentualnego oddalenia skargi, ale już nie do jej odrzucenia. Należy zatem przyjąć, że błędne

Obowiązek uiszczenia opłaty licencyjnej jest warunkiem sprzedaży importowanego towaru w rozumieniu art. 30 par. 1 pkt 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. 2001 nr 75 poz. 802 ze zm./, wtedy, gdy opłata licencyjna stanowi należność za korzystanie z praw ucieleśnionych w tym towarze.

Naliczony podatnikowi dokonującemu importu towaru przez płatnika /urząd celny/ podatek od towarów i usług zwróconych przed dniem 1 stycznia 2004 r. w ramach reklamacji należy uznać za podatek nadpłacony, podlegający zwrotowi na podstawie art. 72 par. 1 w związku z art. 79 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./.