Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.
Art. 233 w zw. z art. 227 Kodeksu postępowania cywilnego mają zastosowanie w postępowaniu sądowoadministracyjnym jedynie w części, w której ich postanowienia doprecyzowują regulacje art. 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. dotyczące pojęcia i rodzajów dowodów/ i art. 191 tej ustawy /dotyczące zasady swobodnej oceny dowodów/.
Uzasadnienie zaskarżonego wyroku zawiera ustosunkowanie się w zasadzie do wszystkich zarzutów przytoczonych w skardze. Okoliczność ta nie stanowi jednak wystarczającej przesłanki pozwalającej na oddalenie skargi kasacyjnej na tej podstawie, skoro według obowiązującego w dacie wydania zaskarżonego wyroku art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368
Art. 190 ust. 1 Konstytucji określa jako zasadę wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego dzień jego ogłoszenia. Dopuszcza jednak określenie przez Trybunał Konstytucyjny innego terminu utraty mocy obowiązującej aktu normatywnego. Skoro istnieje taka regulacja zawarta w Konstytucji, nie można podzielić twierdzeń skargi kasacyjnej uzasadniających podstawę kasacji o tolerowaniu "oczywistego
Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.
Brak skutecznego zarzutu podważającego ocenę legalności w sprawie ustalenia stanu faktycznego wyklucza możliwość oceny zarzutów naruszenia prawa materialnego.
Podatnik nie może dwukrotnie korzystać z ulgi mieszkaniowej z tytułu obracania, na cele mieszkaniowe, tymi samymi środkami. Nie jest natomiast zasadne zrównanie sytuacji podatnika, który wydatkował na cele mieszkaniowe tylko środki zgromadzone w kwocie, objęte już ulgą, do którego ma w pełni zastosowanie art. 27a ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U.
Orzekając o nakazie rozbiórki obiektu budowlanego na podstawie art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ organ administracji publicznej nie przekroczy granic swobodnej oceny dowodów, gdy swoje rozstrzygnięcie oprze na uznaniu miarodajnej treści aktu notarialnego kupna-sprzedaży nieruchomości, z którego wynika, że jest ona niezabudowana,
1. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności określone w art. 2 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Obowiązek podatkowy powstaje w okolicznościach określonych w art. 6 i art. 6a ustawy, nie jest on uzależniony od rejestracji dla celów VAT. Wymóg rejestracji /art. 9 ust. 1 ustawy o VAT/ związany jest
Art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o stosowaniu szczególnych rozwiązań podatkowych w związku z likwidacją skutków powodzi, która miała miejsce w lipcu 1997 r. /Dz.U. nr 113 poz. 736 ze zm./ dotyczy podatników podatku dochodowego, a nie podatników podatku VAT. Zgodnie bowiem z art. 1 ust. 1 i 2 powołanej ustawy ma ona zastosowanie do podatników podatku dochodowego. Postulat strony, aby
Sąd może rozważyć zasadność skargi kasacyjnej w aspekcie podniesionych zarzutów i wniosków, nie jest natomiast uprawniony do rozpoznawania nowych zarzutów, zgłoszonych po wniesieniu skargi kasacyjnej, czy to przez stronę, czy to przez jej pełnomocnika, jeżeli nie były one uwzględnione jako podstawy skargi kasacyjnej.