Okoliczności przebywania w areszcie śledczym i braku dostępu do literatury prawniczej nie wykluczają możliwości sporządzenia skargi i powołania się w niej na konkretne przepisy prawa, a zatem nie mogą świadczyć o braku winy Strony w mylnym zaadresowaniu skargi.

Przepis art. 183 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ przewiduje, że Sąd rozpoznaje sprawę w granicach skargi kasacyjnej, biorąc pod rozwagę z urzędu jedynie nieważność postępowania. Nie może zatem budzić jakichkolwiek wątpliwości stwierdzenie, że Sąd jest związany granicami skargi kasacyjnej, a więc i zarzutami w niej

1. Uprawnienie do zaliczenia na poczet podatku od umów nowych spółek podatku wcześniej zapłaconego od umowy spółki, na bazie kapitału którego te spółki powstały, dotyczyło następstwa prawnego polegającego na przekształceniu innej spółki lub połączeniu się innych spółek /art. 1 ust. 7 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych - Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ albo przejęciu

Kryterium miejsca położenia rzeczy nie może być rozstrzygające dla powstania obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej z tytułu umowy pożyczki, której przedmiotem są pieniądze. Taką rolę pełni natomiast miejsce wykonania prawa majątkowego wynikającego z umowy pożyczki. Umowa pożyczki, będąca niewątpliwie umową o konsensualnym charakterze, wywiera jednak również skutki realne. Powstało prawo /obowiązek/

1. Z przepisów prawa podatkowego w brzmieniu obowiązującym w 2002 r. /art. 93 par. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm., art. 1 ust. 7 i 8 ustawy z dnia września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych - Dz.U. nr 86 poz. 959 ze zm./ nie wynikało żadne uprawnienie majątkowe po stronie podatnika, który zapłacił podatek od czynności cywilnoprawnych

1. Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. art. 120/ zobowiązują organy podatkowe do działania na podstawie przepisów prawa. Organ podatkowy nie może odmówić zastosowania przepisu stanowiącego w świetle art. 87 ust. 1 Konstytucji RP źródło powszechnie obowiązującego prawa, a takimi aktami są m.in. rozporządzenia wydawane przez organy centralne

1. Przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm. art. 120/ zobowiązują organy podatkowe do działania na podstawie przepisów prawa. Organ podatkowy nie może odmówić zastosowania przepisu stanowiącego w świetle art. 87 ust. 1 Konstytucji RP źródło powszechnie obowiązującego prawa, a takimi aktami są m.in. rozporządzenia wydawane przez organy centralne