1. Brak ciągłości w prowadzeniu działalności gospodarczej pozostaje bez znaczenia dla kryterium oceny obowiązku stosowania kas rejestrujących. 2. Odmienność ocen zbieżnych ze sobą stanów faktycznych, dokonana w dwóch toczących się niezależnie od siebie sprawach jest wprawdzie niepożądana, jednakże sama w sobie nie świadczy jeszcze o naruszeniu zasady zaufania do organów podatkowych wyrażonej w art.

Zarzutu naruszenia art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, bez wskazania innych naruszeń prawa procesowego przez sąd nie można uznać za usprawiedliwioną podstawę kasacji.

Za błędną wykładnię prawa materialnego należy przyjmować wadliwe zrozumienie treści przepisów, a przez niewłaściwe jego zastosowanie - posłużenie się przepisem zawierającym normę prawną, która nie odnosi się do stanu faktycznego sprawy.

Do kompetencji sądów powszechnych w postępowaniu cywilnym należy ocena, którego podmiotu działalność spowodowała wprowadzenie ograniczeń w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania. Będzie to podmiot obowiązany do wypłaty odszkodowania lub wykupu nieruchomości /art. 136 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska - Dz.U. nr 62 poz. 627 ze zm./.