1. Art. 188 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ zezwala Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu na zmianę zaskarżonego wyroku tylko w sytuacji gdy nie ma naruszeń przepisów postępowania. 2. Zgromadzenie wspólników może ustalać wynagrodzenie członków zarządu spółki. Jeśli jednak ustalającym i odbierającym je jest ta sama osoba,
Radca prawny, upoważniony jedynie do sporządzenia skargi kasacyjnej nie wnosi tego środka odwoławczego, zatem nie ma do niego zastosowania art. 221 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/.
1. Artykuły 7 i 107 § 1 i 3 k.p.a. nie mają charakteru materialnego - stanowią element procedury obowiązującej przed organami administracyjnymi, a mianowicie określają zasadę praworządności i wskazują elementy formalne decyzji. Przepisy te więc nie mieszczą się w podstawie, o której mowa w art. 174 pkt 1 p.s.a. Gdyby natomiast zarzut naruszenia powyższych przepisów rozpatrywać w ramach podstawy wymienionej
Jeśli firma zapłaciła podatek dochodowy w państwie, z którym Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, to nie może potrącić sobie tego wydatku od CIT, który musi odprowadzić w Polsce. Nie ma przy tym znaczenia, czy wydatek ów nazwie podatkiem, opłatą czy jakkolwiek inaczej.
1. Skarga kasacyjna jest środkiem odwoławczym od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. 2. Wnioskowanie o ponowne badanie legalności decyzji podatkowej jest ubieganiem się o apelacyjną ocenę wyroku I instancji.
Sankcje określone w przepisach karnych skarbowych dotyczą wyłącznie osób fizycznych, w związku z tym nie jest dopuszczalne równoczesne stosowanie dodatkowego zobowiązania podatkowego w stosunku do osób fizycznych - podatników VAT. Nie ma natomiast przeszkód dla stosowania go wobec podatników innych niż osoby fizyczne.
Artykuł 28 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270 ze zm./ stanowi, iż osoby prawne dokonują czynności w postępowaniu przez organy albo osoby uprawnione do działania w ich imieniu. W żadnym zaś przypadku przepis ten nie stanowi, że wykazanie umocowania w tym zakresie może nastąpić w każdym czasie. Artykuł 29 Prawa o postępowaniu