W ramach współdziałania organów administracji przy załatwianiu sprawy, w razie zajęcia stanowiska przez organ współdziałający w formie postanowienia w trybie art. 106 par. 5 Kpa, właściwym organem do rozpoznania zażalenia na to postanowienie jest organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który wydał to postanowienie, a nie organ wyższego stopnia w stosunku do organu, który jest właściwy do wydania

Stosownie do art. 35 par. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ pełnomocnikiem strony w postępowaniu przed sądem administracyjnym "(...) może być adwokat lub radca prawny (...) a także inne osoby, jeżeli przewidują to przepisy szczególne". Do nich należy art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym

Jeżeli w dacie orzekania przez Naczelny Sąd Administracyjny nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie o rozstrzygnięcie takiego sporu, gdyż spór istniał, postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe

Jeżeli w dacie orzekania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym nie ma sporu kompetencyjnego, choć zostało wszczęte postępowanie na podstawie art. 161 par. 1 pkt 3 w związku z art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/ podlega umorzeniu. Stało się bowiem bezprzedmiotowe.

Przedmiot sporu kompetencyjnego, czy sporu o właściwość powinien być na tyle precyzyjnie sformułowany, aby można było określić sprawę, która ma być rozpoznana. Wtedy tylko istnieje możliwość wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 15 par. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1270/, właściwego organu.

1. Spór między samorządowym kolegium odwoławczym a ministrem jest sporem kompetencyjnym w rozumieniu art. 22 par. 2 Kpa, a nie sporem o właściwość, o którym mowa w art. 22 par. 1 pkt 9 Kpa. 2. W sprawach dotyczących nieruchomości będących własnością gminy samorządowe kolegium odwoławcze stało się organem wyższego stopnia w stosunku do terenowych organów administracji państwowej, które wydały decyzję

Określenie "miejsce osiedlenia osoby opuszczającej placówkę", użyte w art. 33 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej nie może być rozumiane, że chodzi tu o miejsce zamieszkania lub pobytu osoby uprawnionej do pomocy bezpośrednio po opuszczeniu placówki. Miejscem osiedlenia się osoby uprawnionej do pomocy w myśl tego przepisu jest miejscowość, w której osoba uprawniona zamierza zamieszkać na stałe

Pisma wnoszone przez adwokata lub radcę prawnego, które nie są należycie opłacone, pozostawia się bez rozpoznania albo odrzuca bez wezwania o uiszczenie opłaty, jeżeli pismo podlega opłacie stałej.

Z treści wniosku Burmistrza Miasta U. o rozstrzygnięcie sporu o właściwość z Burmistrzem B. oraz z treści nadesłanych przy tym wniosku dokumentów nie wynika, aby oba te organy prowadziły jakiekolwiek postępowanie mające na celu rozpatrzenie i załatwienie sprawy administracyjnej /podatkowej/, wymagającej wskazania przez Naczelny Sąd Administracyjny organu właściwego do jej rozpoznania /art. 15 par.

Naczelny Sąd Administracyjny nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi bowiem sprecyzowanie należy do obowiązków wnoszącego kasację. Brak przytoczenia podstawy kasacyjnej wymienionej w art. 174 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi /Dz.U. nr 153 poz. 1271 ze zm./ oraz jej uzasadnienia jest wadą, która uniemożliwia