Postanowienie właściwego organu architektoniczno-budowlanego o udzieleniu bądź odmowie zgody na odstępstwo od warunków technicznych /art. 9 ustawy - Prawo budowlane/, jest postanowieniem samodzielnie niezaskarżalnym, a kwestionowanie go jest możliwe dopiero w decyzji kończącej postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę. Zatem jest oczywiste, że wdrożenie procedury umożliwiającej zastosowanie
Opłata, o której mowa w art. 36 ust. 3 cyt. ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ wiąże się z obiektywnym wzrostem wartości nieruchomości, a nie z ceną, jaką strony ustalają w ewentualnej umowie zbycia nieruchomości. Wielkość ceny w umowie sprzedaży nie ma nic wspólnego z obowiązkiem zapłaty tzw. renty planistycznej. Decyduje tutaj obiektywny
Organizacja społeczna musi mieć ustawową podstawę do samodzielnego działania i musi być zarejestrowana w odpowiednim rejestrze urzędowym. Zatem, prawa strony przez sądem administracyjnym ma organizacja społeczna wpisana do takiego rejestru.
1. Rysunek planu zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, jest integralną częścią tegoż planu i obowiązuje w zakresie określonym uchwałą zatwierdzającą ten plan. 2. Rysunek planu jest opracowaniem graficznym które nie spełnia wymagań normy prawnej z jej klasyczną budową /hipoteza, dyspozycja
Ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla tego samego obszaru, ale w innych postępowaniach nie stanowi przesłanki do przyjęcia zgodności inwestycji z zapisem planu.
1. Decyzja o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu należy do tych decyzji, do których stosuje się art. 155 Kpa. 2. Przepis art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, nie może być interpretowany w sposób wyłączający z postępowania jako strony właścicieli /użytkowników wieczystych/ nieruchomości objętej wnioskiem oraz
Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie zawiera definicji użytych w przepisie art. 29 ust. 1 pkt 1 lit. "a", pojęć "zabudowa zagrodowa" i "działka siedliskowa", należy je zatem rozumieć zgodnie z ich znaczeniem gramatycznym. Przyjąć zatem należy, że pozwolenia na budowę nie wymaga budowa budynku gospodarczego o cechach określonych w tym przepisie, jeżeli
Pod pojęciem usług towarzyszących zabudowie mieszkaniowej należy rozumieć urządzenia dla zaspokojenia codziennych potrzeb mieszkańców. W przypadku zamiaru realizacji utwardzonego placu przeznaczonego na komis samochodowy nie można dopatrzyć się takiej funkcji. Niezgodność zamierzenia inwestycyjnego z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego rozciąga się, z przyczyn oczywistych także na budynek
1. Termin do podjęcia uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego art. 190 ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /t.j. Dz.U. 2003 nr 159 poz. 1547 ze zm./ jest terminem instrukcyjnym, co oznacza, że organ stanowiący może skutecznie podjąć taką uchwałę również po terminie 1 miesiąca. 2. Uchwała rady gminy stwierdzająca wygaśnięcie
1. Rolą decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jest wytyczenie ogólnych kierunków projektowanej inwestycji budowlanej, które następnie podlegają dalszym szczegółowym ustaleniom przewidzianym w prawie budowlanym i w przepisach wykonawczych, regulujących warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane. Kwestie dotyczące usytuowania budynku, jego wysokości, kształtu i innych
Przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ w zakresie usytuowania budynku odnoszą się nie tylko do wykonywania nowego budynku, ale również do odbudowy, rozbudowy i nadbudowy istniejącego już w określonym miejscu budynku /par
Przy ponownym rozpoznaniu wniosku w trybie art. 127 par. 3 Kpa wyłączeniu na podstawie art. 24 par. 1 pkt 5 Kpa podlega osoba, która brała udział w wydaniu decyzji I instancji.
1. Zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują sposób wykorzystania prawa własności. Zatem niedopuszczalne byłoby ograniczenie realizacji dopuszczonej planem funkcji lub zabudowy celem umożliwienia wykonywania nieprzewidzianych planem funkcji przez właścicieli
Kwalifikacja wykonywanych czynności jako usług związanych z ubezpieczeniami i funduszami emerytalno-rentowymi /PKWiU 67.20.10/ jest prawidłowa wyłącznie pod warunkiem ich wykonywania na stałe zlecenie towarzystw ubezpieczeniowych.
1. Zawarte w art. 28 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ pojęcie "nienależnego wynagrodzenia płatnika" zostało użyte przez ustawodawcę w stosunkowo wąskim rozumieniu. Jest nim bowiem tylko wynagrodzenie potrącone od kwot podatku pobranego od podatnika nienależnie lub w wysokości wyższej niż należna. 2. Zwrot wynagrodzenia, o którym organ podatkowy
Procedura wprowadzania zmian w planie zagospodarowania przestrzennego nie zawiera instytucji pozwalających na weryfikację czynności cywilnoprawnych i aktów administracyjnych, poprzedzających wszczęcie tej procedury planistycznej.
1. Obiekt budowlany stanowi element infrastruktury terenów budownictwa mieszkaniowego. 2. Fakt, że budynek mieszkalny, w którym inwestor zamierza urządzić sklep zaprojektowany został wyłącznie jako mieszkalny, nie wyłącza przeznaczenia części tego obiektu na działalność handlową, jeżeli możliwość taka wynika z ustaleń planu zagospodarowania przestrzennego.
Zapis planu zagospodarowania przestrzennego "zabudowa w pierzejach ulic" oznacza zabudowę wzdłuż linii ulicy i placu, a więc jest to jedynie tzw. zabudowa frontowa.
Zgoda na wejście w teren jest skuteczna wówczas, jeśli pochodzi od osoby uprawnionej, a taką osobą jest m.in. właściciel nieruchomości. Wypis z rejestru gruntu nie jesteś dowodem własności nieruchomości, nie zastępuje ani ostatecznej decyzji komunalizacyjnej, ani odpisu z księgi wieczystej. Dokument taki jednak stwarza domniemanie istnienia prawidłowego tytułu własności.
Zgodnie z art. 21 ust. 6a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ - w brzmieniu ustalonym nowelą z dnia 15 lutego 2002 r. /obowiązującym od dnia 26 marca 2002 r./ - podatnik składając wniosek o zwrot różnicy podatku w terminie 25 dni od dnia złożenia deklaracji, powinien mieć do tego czasu, tzn. do dnia złożenia deklaracji,
Kognicja Sądu administracyjnego w postępowaniu wywołanym skargą na bezczynność organu jest ograniczona do badania, czy organ miał wynikający z prawa obowiązek wydania aktu lub dokonania czynności; czy dokonał tej czynności w terminie określonym w art. 35 par. 3 lub 4 Kpa; czy Strona dopełniła wymogów z art. 37 Kpa i czy po wytoczeniu skargi nie zaszły przesłanki umorzenia postępowania. W postępowaniu
Niekompletność danych zawartych we wnioskach /formularzach/ o wydanie certyfikatów rezydencji podatkowej uniemożliwiała wydanie zaświadczenia zgodnie z żądaniem strony i skutkowała postanowieniem o odmowie wydania certyfikatów.
Prawidłowe zakwalifikowanie pisma kwestionującego wyłożony do wglądu projekt planu wymaga każdorazowo zbadania legitymacji wnoszącego pismo, w drodze quasi-postępowania wyjaśniającego. Kwalifikacja ta musi być wykonana starannie, skoro zaliczenie danego pisma do protestów, czy też zarzutów, powoduje daleko idące konsekwencje.
Tryb jednoinstancyjny w myśl art. 160 Kpa dotyczy decyzji odszkodowawczej pozytywnej bądź negatywnej, a nie skargi na bezczynność.