1. Uzgodnień dotyczących sytuowania obiektów w odniesieniu do dróg publicznych nie dokonuje się na etapie ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu przez organ gminy /wójta, burmistrza, prezydenta/, lecz przed wystąpieniem o wydanie pozwolenia na budowę przez organ architektoniczno-budowlany. 2. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139

Uzasadnia zarzut rejestracji znaku towarowego w sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, a więc z naruszeniem art. 8 pkt 1 ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./, rejestracja dokonana na rzecz członka zarządu przedsiębiorcy, gdy jednocześnie znak towarowy jest w wysokim stopniu podobny do oznaczenia stosowanego dotychczas przez przedsiębiorcę, w którym

1. Do właściwości rzeczowej sądu ochrony konkurencji i konsumentów nie należy rozpoznawanie skarg na bezczynność tych organów administracji publicznej, od decyzji których przysługuje odwołanie do tegoż sądu. Skargi na bezczynność, w tym na bezczynność Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki /Prezesa URE/, należą bowiem do właściwości sądu administracyjnego. 2. Względy wykładni funkcjonalnej art. 8 ust.

Przedmiotem postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności mogą być zarówno decyzje ostateczne jak i nieostateczne. W przypadku, gdy zostało wniesione przez stronę odwołanie i nie wnosi ona o stwierdzenie nieważności decyzji nieostatecznej tylko o rozpatrzenie sprawy w zwykłym trybie, niedopuszczalne jest w takiej sytuacji wszczynanie przez organ nadzoru z urzędu postępowania o stwierdzenie nieważności

Przy częściowym uwzględnieniu wniosku o unieważnienie patentu zawsze wymaga dokładnego wyjaśnienia dlaczego w pozostałej części żądanie unieważnienia patentu nie zostało uwzględnione.

Na podstawie art. 14 ust. 1 Umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatku od dochodu i majątku /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./, wykonywanie pracy w Niemczech przez osobę fizyczną, której miejscem zamieszkania jest Polska, zgodnie z zasadą nieograniczonego obowiązku podatkowego nie

Zgodnie z art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skarga na wynik kontroli powinna być wniesiona w ciągu 30 dni od dnia dowiedzenia się przez skarżącego o nieuwzględnieniu wezwania do usunięcia naruszenia prawa.

Niedopuszczalne jest, aby organ II instancji merytorycznie oceniał wniosek wszczynający postępowanie administracyjne w sytuacji gdy organ I instancji w ogóle nie rozpoznawał sprawy i ograniczył się do formalnej czynności pozostawienia sprawy bez rozpoznania.

1. Szereg nakazów wydawanych w trybie art. 51 czy art. 66 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ dotyczących wykonania określonych robót budowlanych lub usunięcia nieprawidłowości obejmuje prace nie ujęte w art. 29 i art. 30 Prawa budowlanego, a więc wymagające pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. Wydane nakazy powodują brak konieczności uzyskania takich pozwoleń

Rozstrzygnięcie sporu między stronami co do tego czy doszło do naruszenia posiadania poszczególnych przewodów kominowych i wentylacyjnych oraz, jak i przez którego ze współwłaścicieli wspólnej ściany budynków przewody te mają być użytkowane nie należy do kompetencji organów administracji architektoniczno-budowlanej. Spór taki podlega bowiem rozstrzygnięciu w postępowaniu cywilnym. Ewentualne zastrzeżenia

Obowiązek wykazania legalności budowy spoczywa przede wszystkim na osobie, która powołuje się na fakt uzyskania pozwolenia na budowę.

Pracownik jest stroną postępowania administracyjnego przed państwowym inspektorem pracy, jeżeli przedmiotem postępowania jest nakazanie pracodawcy wypłacenia wynagrodzenia temu pracownikowi.

1. Stwierdzenie stanu zagrożenia życia i zdrowia ludzi, czy też stanu zagrożenia środowiska w rozumieniu art. 66 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ nie może być efektem dowolnej oceny organu administracji publicznej. 2. Błędne jest przyjęcie, iż z samej treści par. 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 14 sierpnia 1998 r. w sprawie

Według rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 1 marca 1999 r. w sprawie zakresu trybu i zasad uzgadniania projektu budowlanego pod względem ochrony przeciwpożarowej /Dz.U. nr 22 poz. 206/ uzgodnienia wymagają projekty budowlane budynków użyteczności publicznej oraz zamieszkania zbiorowego lub ich części w których mogą przebywać ludzie w grupach o liczebności powyżej 50 osób

Dochód z tytułu likwidacji funduszu inwestycyjnego specjalistycznego otwartego terminowego jest opodatkowany na zasadach ogólnych, a nie jako dochód z tytułu udziału w zysku osoby prawnej. Taki wniosek wynika z art. 12 ust. 1 pkt 4a w zw. z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 2000 nr 54 poz. 654 ze zm./.

W sprawie odmowy zwrotu opłaty skarbowej organem właściwym rzeczowo jest prezydent miasta.

Kierownicy produkcji /filmów, programów telewizyjnych/ nie są współtwórcami w rozumieniu art. 69 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych /Dz.U. nr 24 poz. 83 ze zm./. Kierownik produkcji zawiaduje produkcją utworu - finansami, sprawami kadrowymi. W związku z tym nie ma prawa do korzystania z 50 procent zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów.

1. Art. 87 ust. 2 Konstytucji RP określa akty prawa miejscowego jako źródła powszechnie obowiązującego prawa. Odrębnie regulowana jest kwestia wchodzenia w życie aktów prawa miejscowego. Zgodnie z art. 88 ust. 1 Konstytucji RP wejście w życie aktów prawa miejscowego jest uwarunkowane ich ogłoszeniem. Już porównanie tych przepisów najwyższej rangi wskazuje na odrębność zagadnień powstawania źródeł prawa

Gmina, która otrzymała dotacje na budowę szkoły pod warunkiem przeznaczenia na ten cel własnych środków, a która wyłożyła za mało pieniędzy, musi zwrócić część dotacji. Warunkiem udzielenia dotacji było zachowanie określonej proporcji pomiędzy wspomożeniem ze strony wojewody a środkami własnymi gminy. Fakt, że wojewoda przeszacował możliwości gminy, nie podważa zasad, na podstawie których gmina otrzymała

Różnicowanie stawek podatku od nieruchomości przez radę gminy w drodze uchwały jest dopuszczalne co do przedmiotu opodatkowania, a nie w zależności od tego, w czyim posiadaniu, czy czyją własnością jest dana nieruchomość. Zróżnicowanie wysokości stawek w zależności od tego, czy dotyczyć to ma osoby fizycznej, nie ma uzasadnienia w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach

1. Akty wydawane w oparciu o blankietowe upoważnienie wynikające z art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 2001 nr 142 poz. 1591 ze zm./ stanowią zazwyczaj przepisy zbliżone do aktów wewnętrznych kierownictwa /art. 93 Konstytucji/ i tylko wtedy gdy zawierają wszystkie istotne cechy prawa miejscowego mogą być uważane za akty prawa miejscowego. 2. Uchwała Rady Miejskiej

Księgi wieczyste ustalają stan prawny nieruchomości /art. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych - Dz.U. nr 19 poz. 147 ze zm./ i wpis ten ma charakter deklaratoryjny. Zatem brak wpisu w księdze wieczystej nie zmienia charakteru terenu czy też obiektu gdyż o jego walorach zabytkowych decyduje wpis do rejestru zabytków /art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury

Skoro zgodnie z przepisem art. 335 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ odwołanie wniesione przez stronę podlega rozpatrzeniu na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /t.j. Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ oraz Kodeksu postępowania administracyjnego, to zasadne jest stwierdzenie, że przepisy te mają zastosowanie w

1. Spadkobierca może złożyć deklarację VAT-7 na nazwisko zmarłego ale ze swoim podpisem. 2. Sukcesja praw wykluczyłaby możliwość zastosowania art. 25 ust. 3 ustawy zdnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.