Gmina nabywając mienie po zlikwidowanych jednostkach nie miała na celu wykorzystania go dla zaspokojenia potrzeb komunalnych, lecz dalszą jego odsprzedaż. Sprzedawane towary były częścią majątku Gminy, która tego mienia nie wykorzystywała w ramach prowadzonej działalności własnej o której mowa w art. 7 ust. 1 i art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminy /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74

Zwrot wypłaconych przez zakład ubezpieczeń odszkodowań nie może być zaliczony do wydatków na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych i inne cele statutowe spółdzielni mieszkaniowych.

Spadkobierca /obdarowany/, który zbył udział w lokalu /budynku/ innej osobie nie będącej spadkobiercą /obdarowanym/, nie traci z tego powodu prawa do ulgi przewidzianej w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1989 r. o podatku od spadków i darowizn /t.j. Dz.U. 1997 nr 16 poz. 89 ze zm./, jeżeli będzie nadal w tym lokalu /budynku/ mieszkał przez okres 5 lat od dnia określonego w ust. 2 pkt 5 lit. "a

1. Jeżeli analiza stanu sprawy oraz skargi uzasadnia możliwość /zasadność/ częściowego tylko jej uwzględnienia, to nie zostaje spełniona przewidziana w art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ przesłanka dopuszczalności legalnej samokontroli postępowania administracyjnego poprzez wydanie zgodnej z prawem decyzji uwzględniającej skargę

Na podstawie art. 123 par. 1 in initio w zw. z art. 190 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ strona winna być zawiadomiona o przeprowadzeniu przez organ podatkowy dowodu z wykładni organu statystyki publicznej niezbędnej dla rozstrzygnięcia o obowiązku podatkowym przynajmniej na siedem dni przed terminem wystąpienia o taką wykładnię.

Nawet w wypadku nieuzupełnienia przez stronę rzeczywistych braków odwołania, brak jest podstaw do umorzenia postępowania odwoławczego. W takim wypadku nie sposób mówić o bezprzedmiotowości postępowania /art. 208 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./. Przedmiot sprawy nadal istnieje. Niepodanie przez stronę w wyznaczonym terminie elementów wymaganych

Artykuł 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ przewiduje możliwość wyjątkowego odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych, o których mowa w art. 7 tego prawa. W przypadku konfliktu interesów prawnych osób dysponujących prawem własności ustawodawca przewidział odstępstwa od zasady nieograniczonego korzystania z tych praw, aby właściciele sąsiednich nieruchomości

1. Art. 332 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, nakazując stosowanie do odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe powstałe przed dniem 1 stycznia 1998 r. przepisów ustawy o zobowiązaniach podatkowych odnosi się wyłącznie do materialnoprawnych przepisów określających zasady tej odpowiedzialności /art. 40-47 ustawy z dnia 19 grudnia 1980

Wobec tego, że podatnicy nie prowadzili szczegółowej 'dokumentacji' pozwalającej na precyzyjne ustalenie uzyskanej produkcji gotowej i ubytków, uznać należy za uzasadnione zastosowanie rozliczenia produkcji według wskaźników i opracowania książkowego. Rozchód surowca mięsnego uzyskanego z uboju nie znalazł bowiem odzwierciedlenia w zrealizowanych przychodach uzyskanych ze sprzedaży mięsa i wędlin.

Postępowanie w trybie wznowienia postępowania nie jest postępowaniem odwoławczym. Nie ma więc do niego zastosowania art. 335 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz.926 ze zm./.

Ocena należytej staranności, o której mowa w art. 210 par. 3 pkt 3 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, nie powinna być dokonywana w oderwaniu od obiektywnie istniejących możliwości ustalenia na giełdzie samochodowej, czy samochód został legalnie wprowadzony na polski obszar celny oraz czy jego sprzedawca posługuje się autentycznymi dokumentami.

Przepis art. 58 par. 1 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117/ upoważniający organ celny do orzekania o przypadku rzeczy jest niezgodny z art. 46 Konstytucji RP z dnia 2 kwietnia 1997 r. /Dz.U. nr 78 poz. 483/.

W postępowaniu administracyjnym dotyczącym odpowiedzialności zawodowej w budownictwie postępowanie wyjaśniające poprzedzające wystąpienie organu nadzoru budowlanego z wnioskiem o orzeczenie w przedmiocie zastosowania kary w zakresie nie uregulowanym przepisami ustawy - Prawo budowlane powinno być prowadzone przy odpowiednim zastosowaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego.

Z przepisu art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414/ wynika, iż organy nadzoru budowlanego w przypadku uzasadnionych wątpliwości co do stanu technicznego obiektu budowlanego mogą nałożyć na inwestora, właściciela lub zarządcę obiektu, obowiązek dostarczenia w określonym terminie odpowiednich ocen technicznych lub ekspertyz na koszt ww. osób. Obowiązek taki

1. Wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych, przesądzająca o ewentualnej zwyżce należnej opłaty jest wyznaczana łącznie dla całej sprzedaży napojów alkoholowych w punkcie sprzedaży, niezależnie od tego czy wzrost dotyczył wszystkich grup napojów czy tylko niektórych. 2. Obowiązek zapłacenia podwyższonej opłaty jest wyznaczany przez wartość sprzedaży wyrobów alkoholowych /netto/, która nie obejmuje podatku

Do obowiązku podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą należy przedłożenie prawidłowego świadectwa pochodzenia towaru. Jeżeli natomiast organy celne mają wątpliwości co do pochodzenia towaru, mogą dokonać sprawdzenia przedłożonego przez stronę świadectwa.

1. Zgodnie z Klasyfikacją Usług do usług finansowych /KU 94/ zaliczać należało usługi bankowe /podbranża 9401/, czyli usługi związane z udzielaniem kredytów oraz z obsługą obrotu gotówkowego i bezgotówkowego. Sprzedaż papierów wartościowych, do których zaliczyć należy akcje, nie może więc być uznana za usługę bankową tj. finansową, korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie

1. Pochodzenie polskie, stanowiące wedle ustalonej praktyki Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji preferencyjną przesłankę udzielenia zgody na nabycie nieruchomości, nie jest pojęciem zdefiniowanym normatywnie. W przepisach nie ma jego definicji. Oznacza to, że skoro nie uczynił tego ustawodawca, wyraźnie wskazując co decyduje o istnieniu polskiego pochodzenia, brak jest podstaw do przyjmowania

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ podatnikami są osoby fizyczne wykonujące we własnym imieniu i na własny rachunek czynności, o których mowa w art. 2 w okolicznościach wskazujących na zamiar ich wykonywania w sposób częstotliwy, nawet jeżeli zostały one wykonane jednorazowo.

1. Art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ stanowi samodzielną podstawę prowadzącą do wzruszenia decyzji ostatecznej. Organ podejmujący rozstrzygnięcie w tym trybie jest związany treścią żądania skarżącego, przy czym wyłączona jest możliwość wybiórczego uwzględnienia skargi. 2. Decyzja wydana na podstawie art. 38 ust. 2 powołanej

Samo nieprzyjęcie przez pracownika nowych warunków pracy lub płacy w sytuacji określonej w art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną /Dz.U. nr 133 poz. 872 ze zm./ nie jest wystarczającą przesłanką do odmowy przyznania temu pracownikowi zasiłku przedemerytalnego na podstawie art. 37j ust. 3 ustawy z dnia 14 grudnia 1994

Przepisy art. 193 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przewidują, odmiennie niż w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 1997 r. art. 169 par. 2 Kpa, aby ujawnienie sprzeczności ekonomicznych mogło samo w sobie stanowić podstawę pominięcia ksiąg jako dowodu w postępowaniu podatkowym.

Odpowiednie zastosowanie art. 50 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie wymaga uprzedniego rozstrzygnięcia przez sąd zagadnień związanych z zarządem wspólnymi pomieszczeniami. Istotne są tylko te przesłanki wymienione w przepisie, od których uzależnione jest wstrzymanie prowadzenia robót budowlanych. Organ administracji wydaje zaś decyzję na podstawie

W sytuacji, gdyż Sąd w wyroku wypowiedział ocenę prawną, to w tej sprawie ocena ta wiąże nie tylko organ, ale i Sąd. Okoliczność, że organ administracji nie podziela tego poglądu nie ma znaczenia, jeżeli organ w drodze rewizji nadzwyczajnej nie zakwestionował tej oceny, ocena ta wiąże z mocy art. 30 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./. Nie