Ustalenie rat spłaty zaległości podatkowej w wysokości niemożliwej do zapłacenia stwarza iluzję uwzględnienia wniosku podatnika i narusza podstawowe zasady postępowania podatkowego, wyrażone w art. 121 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, to jest zasadę zaufania do organów podatkowych i zasadę swobodnej oceny dowodów.

Posługując się wykładnią dynamiczną przy interpretacji pojęcia "remontu" w odniesieniu do charakteru robót wykonanych przez stronę skarżącą należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające duży wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych.

1. W sytuacji, gdy do naruszenia pasa drogowego lub zarezerwowanego pasa terenu dochodzi poprzez działanie nie mające równocześnie cech naruszenia porządku prawnego w budownictwie, to nie budzi wątpliwości, że właściwym do przywrócenia stanu poprzedniego jeśli tylko zarządca drogi. 2. Właściwym do likwidacji skutków samowoli budowlane j określonej w art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane

Do okresu trwałego zagospodarowania, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym /Dz.U. 1993 nr 94 poz. 431 ze zm./ w przypadku cesji dzierżawy, nie zalicza się okresu objęcia gruntów w dzierżawę przez cedenta.

Skoro zatem, jak wynika z przepisu art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /t.j. Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, przychód otrzymany na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego nie zalicza się do przychodów, bowiem jego celem jest zapewnienie zgromadzenia środków niezbędnych dla funkcjonowania podatnika, nie można zaliczyć do kosztów uzyskania

Zaskarżona decyzja narusza zasadę nie działania prawa wstecz /lex retro non agit/, powszechnie akceptowaną w naszym porządku prawnym i wyprowadzaną z konstytucyjnej zasady demokratycznego państwa prawnego /art. 2 Konstytucji RP/. Odnosi bowiem przepis art. 65 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej /Dz.U. nr 61 poz. 283 ze zm./ do stanu rzeczy, który powstał przed ustanowieniem

Do okresu odbywania szkolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 1997 nr 25 poz. 128 ze zm./, powinny być zaliczone wszystkie zajęcia i czynności związane z tokiem szkolenia, a zatem też zebrania organizacyjne, zakończenie kursu, odebranie zaświadczenia.

Złożenie zarzutów w związku z rozłożeniem zaległości podatkowej na raty powinno skutkować zawieszeniem postępowania egzekucyjnego - art. 56 ustawy egzekucyjnej, a nie jego umorzeniem. Należy tu podnieść, że zawieszenie postępowania nie świadczy o tym, iż jego wcześniejsze wszczęcie było nieuzasadnione. Nie ma zatem podstaw do obciążania kosztami egzekucyjnymi organu egzekucyjnego.

Nie jest prawidłowym rozumowanie, że raz dokonany przez organ ewidencyjny błąd /wadliwe zameldowanie/ nigdy nie może być skorygowany i powinien stać się źródłem legalizacji zameldowania, którego ustawowe przesłanki nie zostały zrealizowane. Pogląd ten nie tylko nie znajduje oparcia w obowiązującym ustawodawstwie, które przecież przewiduje zwyczajne i nadzwyczajne środki korygowania wadliwych działań

Organy celne, nie kwestionując, że sprowadzony towar służy do reklamy, ocen jego ilości dokonały w sposób oderwany od celu, jakiemu ma służyć, bowiem ocena ta nie uwzględnia ilości towaru przeznaczonego do sprzedaży i który ma być w ten sposób reklamowany lub poddany akwizycji. Jest to istotnym uchybieniem postępowania wyjaśniającego. W myśl art. 190 par. 1 pkt 14 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r.

Dzień złożenia przez podatnika w urzędzie pocztowym deklaracji podatkowej, w której wykazano do zwrotu różnicę podatku, jest dniem od którego rozpoczyna się bieg 25-dniowego terminu do zwrotu tej różnicy na rachunek bankowy podatnika. Do uruchomienia biegu ww. 25-dniowego terminu nie jest zatem warunkiem koniecznym, by rozliczenie to /deklaracja podatkowa/ dotarło do organu podatkowego, tj. by wskazaną

Gmina może wprowadzić na podstawie art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /Dz.U. 1998 r. nr 64 poz. 414 ze zm./ generalne zwolnienie od opłat za usługi opiekuńcze z pomocy społecznej według ustalonego przez siebie kryterium dochodowego.

1. Wymiany okna nie można traktować jako bieżącej konserwacji obiektu budowlanego. Ta bowiem polegałaby na dokonywaniu czynności zmierzających do zachowania stanu używalności rzeczy i jej przydatności do umówionego użytku, nie zaś na jej wymianie. Wymiana całego okna ten zakres przekracza i stanowi remont, a więc wchodzi w zakres pojęcia robót budowlanych w rozumieniu art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca

Kwota stanowiąca zwrot kosztów przeniesienia pracownika zatrudnionego na podstawie umowy o pracę do pracy na stałe do innej miejscowości oraz kwota rekompensująca pracownikowi koszty wynajmu lokalu mieszkalnego w związku z takim przeniesieniem nie są wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Podatek naliczony w fakturach dotyczących zakupu usług związanych z nieopodatkowaną sprzedażą towarów i zwolnioną od podatku od towarów i usług w żadnym czasie nie podlega odliczeniu.

Zwrot kosztów przejazdu przysługujący prokuratorowi na podstawie art. 56 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze /Dz.U. 1994 nr 19 poz. 70 ze zm./nie jest przychodem ze stosunku służbowego w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 406 ze zm./. Zwrot kosztów dojazdów prokuratora do miejsca wykonywania służby

Z przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe /Dz.U. nr 140 poz. 939/, ani z innych ustaw nie wynika, że został uchylony /zmieniony/ przepis przejściowy zawarty w art. 51 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 1996 r. o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów /Dz.U. nr 149 poz. 703/, określający sposób postępowania z postępowaniami egzekucyjnymi wszczętymi przed dniem 1 stycznia 1998 r. na

Podatek dochodowy od osób fizycznych ma charakter powszechny. Ustawodawca nie zwolnił od niego ani osób w podeszłym wieku, ani osób uzyskujących dochody z emerytury.

1. Budowla, jaką jest kładka przez rzekę nie należy do obiektów budowlanych wyłączonych od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę bądź zgłoszenia właściwemu organowi, a zatem organ administracji stwierdziwszy fakt samowolnej budowy miał obowiązek nakazać jej rozbiórkę. 2. Uzyskanie przez inwestora pozwolenia wodnoprawnego na budowę kładki nie zwalnia go od obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę

Dla wymiaru podatku dochodowego istotne znaczenie ma fakt, że skarżąca Spółka otrzymała przedmiotowe środki finansowe nieodpłatnie, w związku z osiągnięciem celu, na jaki zostały one przekazane. W ten sposób nieodpłatnie doszło do przysporzenia skarżącej kwoty pieniędzy, zwiększającej jej majątek. Przysporzenie takie stanowi przychód w rozumieniu przepisu art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 lutego

Zaskarżony wynik kontroli dotyczy w istocie wymiaru podatku dochodowego od osób prawnych. Wynik kontroli o jakim mowa w art. 24 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./ nie może stanowić konkurencyjnego trybu konkretyzacji obowiązków podatkowych.

Wystawianie faktur in blanco oraz fakt, że roboty budowlane określone w fakturach nie znajdowały potwierdzenia w prowadzonych dziennikach budowy, dawały organom podatkowym w pełni uzasadnioną podstawę do przyjęcia, że faktury te były fikcyjne, gdyż dokumentowały usługi, które w rzeczywistości nie były wykonywane. Faktury te nie mogły stanowić podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony

Nieodpłatne przekazanie urządzeń energetycznych nie podlega podatkowi od towarów i usług. W związku z tym za prawidłową należy uznać korektę deklaracji podatkowej, w której ujęto podatek należny VAT z tytułu tego przekazania. Równocześnie podatnik nie może być pozbawiony możliwości odliczenia podatku naliczonego, jeżeli podatek ten zapłacił za towary i usługi, związane z budową urządzenia energetycznego

Zastosowanie obniżonej stawki celnej winien wykazać wnioskodawca przy pomocy wymaganych prawem dowodów, że zaistniały warunki do ich zastosowania.