Przepis art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 27 października 1994 r. o autostradach płatnych /Dz.U. nr 127 poz. 627 ze zm./ stanowi, że odszkodowanie za wywłaszczoną nieruchomość powinno odpowiadać jej wartości rynkowej, ustalonej na dzień wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji autostrady.

Zobowiązanie podatnika w podatku dochodowym od osób prawnych powstaje z mocy prawa, a nie w drodze decyzji ustalającej wysokość tego zobowiązania.

Na gruncie uregulowań zawartych zarówno w ustawie ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./, jak i w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ w orzecznictwie wypracowany został pogląd, że powstanie nadpłaty związane jest bądź ze złożeniem zeznania podatkowego, bądź z korektą tego zeznania.

Skoro postępowanie w stosunku do samowolnie realizowanego obiektu rozpoczęto przed 1.01.1995 r. a zezwolenia na kontynuację wstrzymanych robót udzielono w oparciu o przepisy ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./ to i podstawą kontrolowanej decyzji powinien być art. 36 ustawy z dnia 24 października 1974 r., co w przypadku niedostosowania się przez inwestora

Bezsprzecznie intencją ustawodawcy konstruującego podatkowe ulgi mieszkaniowe - w tym przewidzianą w art. 26 ust. 1 pkt 5 lit. "b" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, w brzmieniu obowiązującym w 1996 r. - było promowanie budownictwa mieszkaniowego, a nie budownictwa służącego celom gospodarczym /turystyka i wypoczynek/.

Obecna ustawa z dnia 9 stycznia 1997 r. Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./, w przeciwieństwie do art. 87 ust. 1 obowiązującej do dnia 31 grudnia 1997 r. ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. 1994 nr 71 poz. 312 ze zm./ w ogóle nie przewiduje podmiotowych przesłanek warunkujących umarzanie należności celnych tj. przesłanek odnoszących się do sytuacji ekonomicznej strony zobowiązanej

Podjęcie przez radę gminy uchwały o odrzuceniu zarzutu na ustalenia przyjęte w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego /art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./, gdy uprzednio zarząd gminy w trybie art. 18 ust. 2 pkt 8 tej ustawy uwzględnił wniesiony zarzut w projekcie planu, stanowi rażące naruszenie prawa.

Treść przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./, w szczególności art. 110 oraz aktów wykonawczych dotyczących kar pieniężnych prowadzi do wniosku, że przewidziane w tych przepisach kary pieniężne można określić jedynie mianem "surogatu" odpowiedzialności karnej, nie jest to bowiem odpowiedzialność karna w rozumieniu kodeksu

Wobec braku możliwości "pokrycia" całości kwot wynikających z długu celnego z zabezpieczenia żaden przepis ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ nie ogranicza w sposób obligatoryjny możliwości organu celnego do podjęcia działań zmierzających do zapłaty tego długu przez osobę zobowiązaną, wręcz odwrotnie, art. 65 par. 6 Kodeksu celnego obliguje organ celny do

1. Przychodem zawodników są ponoszone przez klub świadczenia związane z wynajmem mieszkań czy samochodów dla zawodników. 2. Zapłacenie przez klub kary nałożonej na zawodnika stanowi nieodpłatne świadczenie klubu na rzecz zawodnika i ma oczywisty wpływ na wysokość przychodu zawodnika.

Brak ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących, pomimo istnienia takiego obowiązku, powoduje utratę przez podatnika prawa do obniżenia podatku należnego o równowartość 30 procent kwoty podatku naliczonego przy zakupie kasy.

Niewpisanie do ewidencji przewidzianej w art. 27 ust. 4 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ jakiegoś zakupu towaru i związanej z nim kwoty podatku naliczonego nie wyłącza prawa podatnika do odliczenia kwoty tego podatku od podatku należnego na zasadzie art. 19 tej ustawy.

1. Kodeks postępowania administracyjnego nie zawiera przepisów regulujących postępowanie w razie zaginięcia lub zniszczenia akt administracyjnych, nie odsyła też w tej materii do przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Jest to więc luka w prawie administracyjnym. W takiej sytuacji należy w drodze analogii stosować odpowiednio przepisy kodeksu postępowania cywilnego /analogia legis/. 2. Do odtworzenia

W ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ brak jest odpowiednika art. 11 Kpc /prejudycjalność wyroku/, zgodnie z którym ustalenia wydanego w postępowaniu karnym prawomocnego wyroku skazującego wiążą sąd w postępowaniu cywilnym. Oznacza to, że sąd cywilny - i poprzez art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74

Pojęcie "zwrot nieruchomości lub jej części" /art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - t.j. Dz.U. 2000 nr 46 poz. 543/ oznacza restytucję prawa własności a także restytucję prawa użytkowania wieczystego na rzecz poprzedniego właściciela lub wieczystego użytkownika

Rozbudowa już istniejącego budynku dokonana w ten sposób, że stanowi ona integralną część budynku dotychczasowego i połączona jest z nim na tyle trwale, że rozbiórka dobudowy nie jest możliwa bez rozbiórki całego obiektu lub przynajmniej jego znacznej części, to należy przyjąć, że w tej sytuacji nie znajduje zastosowania restrykcyjna norma art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U

Instytucji przedawnienia prawa do wydania decyzji o odpowiedzialności osoby trzeciej jaką przewiduje art. 118 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, której to instytucji nie znała ustawa o zobowiązaniach podatkowych. Pod jej rządami nie miał miejsca równoległy bieg terminów przedawnienia zobowiązania podatkowego i przedawnienia prawa do wydania decyzji

Minister Sprawiedliwości nie jest organem odwoławczym w sprawach dotyczących egzaminu sędziowskiego.

Umorzenie zaległości podatkowych, o których mowa w art. 67 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ uzasadnione będzie jedynie w takich przypadkach, które spowodowane zostały działaniem czynników, na które podatnik nie może mieć wpływu i które są niezależne od sposobu jego postępowania.

Zakupienie za granicą środków transportu i sprowadzenie ich do kraju przez podatnika, o czym świadczą rachunki dokumentujące powyższe zakupy oraz dowody odpraw celnych, przesądza o ustaleniu wartości początkowej tych środków w sposób określony w par. 6 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych

Przepis par. 42 ust. 1 rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i budownictwa z dnia 14 grudnia 1994 r. w sprawie warunków, jakim powinny odpowiadać budynki i ich utytułowanie /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140 ze zm./ wprowadzający wymóg, aby część powierzchni ogrodzenia była ażurowa, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 6 marca 2000 r. P 10/99 uznany został za niezgodny z art. 7 ust. 2

Fakt, że obecnie wywłaszczona nieruchomość, po zrealizowaniu na niej celu wywłaszczenia, nie jest na ten cel wykorzystywana nie oznacza, że stała się zbędna w rozumieniu art. 137 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. nr 115 poz. 741 ze zm./.

1. W wypadku komisanta wartością sprzedaży towarów, od której zależy zwolnienie od podatku od towarów i usług /art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, nie jest trzydziestokrotność prowizji, lecz suma wartości sprzedanych towarów /art. 14 ust. 4 pkt 1 tej ustawy/. 2. W sprawie o zwrot części wydatku na

Ograniczenia dowodowe przewidziane w art. 74 par. 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny /Dz.U. nr 16 poz. 93 ze zm./ obowiązują wyłącznie w cywilnoprawnym sporze między stronami umowy /art. 1 Kc/. W postępowaniu podatkowym należy dopuścić jako dowód wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem /art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.