1. Zawarcie na podstawie art. 66 par. 1 i par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ umowy przenoszącej własność rzeczy lub praw majątkowych w zamian za zaległości podatkowe, stanowiące szczególny przypadek wygaśnięcia zobowiązania podatkowego ma charakter czynności cywilnoprawnej, a nie administracyjnoprawnej, wobec czego nie mają zastosowania do niej

Zgodnie z art. 30 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasadą jest, iż za podatki /zaliczki/ nie pobrane od podatnika, mimo takiego obowiązku, odpowiada płatnik a nie podatnik; płatnik ma roszczenie regresowe, w stosunku do podatnika dochodzone na drodze procesu cywilnego.

Jeżeli podatnik poniesie określony wydatek i przedstawi na jego poniesienie stosowny dowód oraz wykaże, że jego działanie miało na celu uzyskanie przychodu, to jest, iż na podstawie dostępnej wiedzy można było zasadnie przypuszczać, że poniesione wydatki mogą zaowocować przychodem, to należy taki wydatek uznać za koszt uzyskania przychodu.

Decyzja wydana na podstawie art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ w części dotyczącej ustalenia kwoty nienależnej /art. 20 ust. 2 ustawy/ ma charakter decyzji deklaratoryjnej, natomiast w części dotyczącej ustalenia kwoty dodatkowej - ma charakter konstytutywny.

Wyrażenie zgody na budowę przy granicy nieruchomości przez jednego z małżonków /współwłaściciela nieruchomości/ nie jest wystarczające. Nie można bowiem uznać, że działał on w imieniu obojga małżonków, gdyż oświadczenie przez niego złożone przekracza zakres zwykłego zarządu majątkiem wspólnym.

Organ administracji działając w ramach rzetelnie prowadzonego postępowania administracyjnego, które zobowiązuje go /art. 77 par. 1 Kpa/ do zebrania i rozpatrzenia w wyczerpujący sposób całego materiału dowodowego, nie wzywając do zaoferowania dowodów innego rodzaju /świadkowie/, dopuszcza się naruszenia zasad tego postępowania w sposób, który nie tylko może, ale wręcz ma wpływ na jego wynik. Sprawy

Ustawodawca nie przewidział możliwości zwolnienia płatnika od poboru zaliczek w sytuacji zagrożenia egzystencji podatnika. Przesłanka ta występuje w przepisie art. 22 par. 2 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ i dotyczy tylko zwolnienia płatnika z obowiązku pobrania podatku.

Niedopuszczalne jest podnoszenie przez organ zarzutu, iż wniosek o wydanie kolejnej wizy /art. 8 ust. 3 ustawy o cudzoziemcach z dnia 25 czerwca 1997 r. - Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ został złożony po terminie, skoro fakt ten został sprowokowany działaniem organu, który - wbrew ciążącym na nim powinnościom - nie zarejestrował zgłoszenia wniosku, gdy strona zgłosiła go jako niekompletny przed wyekspirowaniem

Wprawdzie w Kodeksie postępowania administracyjnego nie zawarto wymogów, jakim powinna odpowiadać opinia biegłego, ale z samej istoty tego dowodu wynika, że oprócz wniosków koniecznych, opartych na wyniku oględzin i badań przeprowadzonych przez samego biegłego - powinna zawierać uzasadnienie zajętego stanowiska z odniesieniem się nie tylko do własnych ustaleń dokonanych przez tegoż biegłego ale również

W przypadku stwierdzenia, że urząd celny nie pobierał podatku lub pobrał podatek w kwocie niższej od należnej, właściwy dla podatnika organ podatkowy wydaje decyzję ustalającą podatek w prawidłowej wysokości /art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./.

1. Skoro przewody sieci telekomunikacyjnej uznane są wprost jako sieć uzbrojenia terenu to sieć telewizji kablowej jest fizycznie identyczna jak sieć telekomunikacyjna i służy także do przesyłania określonej formy informacji; nie ma zatem żadnych podstaw do uznania, że sieć telewizji kablowej nie stanowi uzbrojenia terenu. Budowa sieci telewizji kablowej wymaga zatem pozwolenia na budowę, a skoro taka

Użycie przez ustawodawcę określenia "przy wykonywaniu robót budowlanych" oznacza nie tylko wykonanie określonej czynności w określonym czasie, ale przede wszystkim jest wyznacznikiem miejsca. Z treści art. 29 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ wynika, że nie musi to być teren budowy, tak jak ustawodawca wyraźnie wskazał w przypadku obiektów przeznaczonych

Organy obu instancji wbrew obowiązkom wynikającym z art. 7, art. 77 Kpa nie wyjaśniły jakie jednostki /tabor/ pływają po portach i jaki rodzaj paliwa płynnego eksploatują. Brak ustaleń w tym zakresie uniemożliwia kontrolę zaskarżonej decyzji z zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i skutkuje jej uchylenie. Konieczność wyjaśnienia powyższych kwestii wynika wprost z treści art. 41

Wybór konkretnego rozwiązania w ramach uznania administracyjnego musi być więc poprzedzony dokładnym wyjaśnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

Uchwala zatwierdzająca projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie powoduje zaboru czegokolwiek z nieruchomości jej właściciela, lecz tylko zgodnie z art. 33 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ wpływa na ukształtowanie, wraz z innymi przepisami prawa, sposobu wykonywania prawa własności nieruchomości.

Zgodnie z art. 19 umowy między Polską Rzecząpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 18 grudnia 1972 r. /Dz.U. 1975 nr 31 poz. 163 ze zm./ świadczenia rentowe - jako niewymienione w artykułach poprzedzających - mogą być opodatkowane tylko w państwie miejsca zamieszkania osoby uzyskującej dochody z

Od wystawcy faktury, który nie posiada jej kopii, a zaprzecza prawdziwości podpisanego przez siebie oryginału, organ skarbowy może zażądać zapłaty.

Z treści art. 219 Kpa płynie wniosek, iż zażalenie w trybie tego przepisu może wnieść tylko osoba, która żądała wydania zaświadczenia. Inna osoba, zainteresowana wydaniem zaświadczenia, nie może szukać ochrony w art. 219 Kpa. Jeśli legitymowana jest do uzyskania zaświadczenia, swój interes może zaspokoić składając własny wniosek o jego wydanie /art. 217 par. 1 Kpa/.

Dopuszczalność odliczenia podatku naliczonego jest powiązana z datą otrzymania faktury, nie zaś z datą zapłaty należności. Niezależnie od tego, czy zapłata należności następowała jednorazowo, czy w ratach, prawo do odliczenia wykazanego w fakturze podatku naliczonego powstaje w miesiącu otrzymania faktury lub w miesiącu następnym /art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów

Na gruncie podatku VAT podmiotowość prawnopodatkową przyznano spółce cywilnej jako jednostce organizacyjnej wspólników, a nie samym wspólnikom, o ile realizuje ona czynności objęte zakresem przedmiotowym tego podatku. Tym samym wszelkie obowiązki i uprawnienia podatników tego podatku wynikające z ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz

Wydanie decyzji deklaratoryjnej przez organ podatkowy I instancji /art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ nie przerywa biegu terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 70 tej ustawy.

1. Inwestor zastępczy wykonuje jedynie określone funkcje w procesie inwestycyjnym w zastępstwie inwestora. Nie jest to jednak równoznaczne z kreowaniem go jako podmiotu zobowiązanego do występowania we własnym imieniu w sprawach związanych z dbałością o stan drzew i krzewów na nieruchomościach objętych inwestycją oraz tym bardziej, w roli adresata decyzji administracyjnych w tym zakresie. 2. Właściwie

Podatnik nie może przesuwać terminu odliczenia podatku naliczonego poza okresy wskazane w art. 19 ustawy z dnia 8 marca 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Dopuszczalność odliczenia podatku naliczonego jest powiązana z datą otrzymania faktury, nie zaś z datą zapłaty należności. Faktura VAT może być przedmiotem odliczeń tylko jeden raz. Nie jest

Decyzję w sprawie udostępnienia danych osobowych, objętych prawną ochroną, podejmuje Generalny Inspektor Danych Osobowych, a nie administrator /posiadacz/ tych danych.