Ustalanie wskaźnika wynagrodzenia pracowników gminnych jednostek organizacyjnych należy do tych jednostek /pracodawców/, a nie do gminy.

1. Jeżeli doszło do wznowienia postępowania, to rozstrzygając sprawę merytorycznie rzeczą organu jest zastosowanie przepisów prawa obowiązujących w dacie orzekania, czyli przepisów nowych, jeżeli w porównaniu do stanu w dacie wydawania decyzji dotychczasowej, uległy one zmianie; istotą wznowionego postępowania jest bowiem powrót sprawy do odpowiedniego stadium zwykłego postępowania instancyjnego Poglądu

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Zgodnie z ustawą z dnia 23 grudnia 1994 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /Dz.U. 1995 nr 13 poz. 59 ze zm./ osiągnięcie wieku emerytalnego i stażu pracy wymaganych do emerytury stanowi jedynie przesłankę fakultatywną a nie obligującą do zwolnienia. Pracodawca może więc, ale nie musi wypowiedzieć pracy.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja Ministra Gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Wskaźniki emisji zanieczyszczeń, o których mowa w art. 86b ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm./ powinny być ustalane dla każdej jednostki organizacyjnej w drodze indywidualnych aktów administracyjnych, bądź też w aktach powszechnie obowiązującego prawa, jednak wówczas zgodnie z zasadami określonymi w art. 92 i art. 93

Prawo do obniżenia podatku powinno być łączone z fizycznym posiadaniem oryginału faktury. W sytuacji, kiedy podatnik za wcześnie korzysta z praw przyznanych przepisami prawa materialnego, m.in. z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, organ podatkowy nie może i nie powinien z urzędu przesuwać tego prawa do rozliczenia w prawidłowym miesiącu. Taki obowiązek organów podatkowych nie

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

Decyzja ministra gospodarki z dnia 7 stycznia 1999 r. w sprawie ustanowienia kontyngentów ilościowych na przywóz na polski obszar celny węgla kamiennego pochodzącego z Federacji Rosyjskiej /M.P. nr 3 poz. 14/ nie stanowi źródła prawa powszechnie obowiązującego i nie może być podstawą prawną decyzji administracyjnej.

1. Dla uznania inwestycji za obiekt budowlany nie jest wymagane trwałe związanie z gruntem, a nawet posiadanie ścian; wystarczy, że jest to konstrukcja przestrzenna, posiadająca jako element konieczny pokrycie dachowe, które w jakikolwiek sposób łączy się z gruntem. 2. Jednakowa sankcja spotyka inwestorów, którzy spełniając teoretycznie wszystkie materialne przesłanki dopuszczalności wszczęcia procesu

Zgłoszenie celne, o jakim mowa w art. 65 ustawy z dnia 9 stycznia 1997 r. - Kodeks celny /Dz.U. nr 23 poz. 117 ze zm./ określające dług celny, nie jest decyzją określającą to zobowiązanie, a zawiadomieniem organów celnych o potrzebie objęcia zgłoszonego towaru procedurą celną.

Silos jest zbiornikiem o którym mowa w art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 z zm./ na wykonanie którego niezbędne jest pozwolenie budowlane.

W myśl art. 26 ust. 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./ burmistrz jest przewodniczącym zarządu w gminie, upoważnionym do wydawania decyzji w indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej /art. 39 ust. 1 cyt. ustawy/. W związku z tym należy przyjąć, iż skarga pochodzi od organu powołanego do wydania decyzji. Żaden jednak przepis prawa

Opinii wydanej na prywatne zlecenie osób zainteresowanych nie można traktować jako opinii w rozumieniu przepisu art. 84 Kpa, lecz jako inny dowód przewidziany w art. 75 par. 1 Kpa. Dowód taki nie spełnia kryteriów opinii określonej w art. 84 par. 1 Kpa także dlatego, że nie spełnione zostały wymogi określone w art. 79 par. 1 i 2 Kpa.

W sytuacji, gdy wyraźny przepis prawa materialnego /art. 30 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne: Dz.U. nr 30 poz. 163 ze zm./ wymaga wydania postanowienia o wszczęciu postępowania rozgraniczeniowego dopuszczalna jest możliwość wydania przez organ administracji publicznej rozstrzygnięcia o odmowie wszczęcia takiego postępowania z powodu braku przymiotu strony osoby składającej

Zaniechanie wprowadzenia środków trwałych albo wartości niematerialnych do ewidencji /wykazu/ tych środków /wartości/ powoduje niemożność dokonywania przez podatnika odpisów amortyzacyjnych, które byłyby uznawane za koszt uzyskania przychodu /art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm. w związku z par. 7 ust. 1 i ust. 7 rozporządzenia

Prawo do płacenia swoich podatków długami szpitali, szkół i innych jednostek budżetowych mają tylko ci dostawcy towarów, usług i robót budowlanych dla budżetu, którzy realizują te dostawy na podstawie przepisów o zamówieniach publicznych. Równocześnie wykluczono cesję wierzytelności. Prawo do potrącenia podatków długami budżetu ma więc zatem tylko pierwszy ich właściciel.

Należy zawsze badać zamiar i cel strony wyrażony we wniosku o wszczęcie postępowania /art. 61 par. 1 w związku z art. 28 Kpa/, a nie wyrwane z kontekstu sformułowania, czy różne powoływane w uzasadnieniu wniosku przepisy. Wynika to wprost z zawartych w art. 7 Kpa zasad: dochodzenia prawdy obiektywnej oraz uwzględniania interesu strony w ramach interesu społecznego /z tym korespondują też dalsze zasady