Organ odwoławczy rozpoznający odwołanie już po upływie terminów przedawnienia, czyli 5 lat licząc od końca roku, w którym upłynął termin płatności podatku, nie może na niekorzyść strony wydać decyzji merytoryczno-reformatoryjnej /uchylającej decyzję organu I instancji i orzekającej, co do istoty sprawy/; podwyższając wymiar zobowiązania podatkowego. W takim przypadku zobowiązanie nie pozostaje bowiem

Jeżeli przed rozpoznaniem przez sąd skargi na bezczynność, organ wyda rozstrzygnięcie, to mimo podtrzymania skargi przez skarżącego sąd skargę oddala, mimo jej zasadności w dniu wniesienia.

1. Niedopuszczalny jest pogląd, iż skoro właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczy zgodności z prawem decyzji to wykluczona jest możliwość zgłaszania "zarzutów merytorycznych" dotyczących postępowania: ustaleń dowodowych i ocen stanu faktycznego, subsumcji, rzetelności postępowania. Niezgodność decyzji z prawem może bowiem wyrażać się w najrozmaitszych przejawach: w naruszeniu prawa materialnego

Kognicja Naczelnego Sądu Administracyjnego obejmuje w ramach bezpośredniego stosowania Konstytucji /art. 8 ust. 2/ także możliwość niezastosowania in concreto przepisu ustawy. W takim wypadku istnieje powinność zastosowania bezpośrednio normy konstytucyjnej /art. 46/ na wypadek konfliktu między treścią normy konstytucyjnej i ustawowej. Decyduje o tym zasada zobowiązująca do podległości normie hierarchicznie

Choć decyzje o umorzeniu zaległości podatkowej lub odsetek oparte są na tzw. uznaniu administracyjnym, to wierzyciel podatkowy /organ pierwszej instancji/ - w przeciwieństwie do wierzyciela w cywilnoprawnych stosunkach zobowiązaniowych - nie ma swobody w dysponowaniu wierzytelnością publicznoprawną /w tym z tytułu odsetek/. Istotne są, z punktu widzenia zasady równości i powszechności opodatkowania

Kwota nienależna, która nie została zwrócona nabywcy, jak również kwota dodatkowa, w świetle art. 20 ust. 2, 3 i 5 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./, stanowiły należności budżetowe. Z tego względu późniejszy przepis szczególny, jaki stanowił art. 24 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442 ze zm./, rozstrzygał

Warunkiem materialnoprawnym skorzystania z wyboru zwolnienia od podatku VAT jest oprócz innych, konieczność złożenia w formie pisemnej stosownego oświadczenia w terminie w przepisie tym wskazanym. Tym samym oznacza to, iż niezłożenie przedmiotowego oświadczenia w określonej formie i terminie powoduje po stronie osoby dokonującej czynności podlegającej opodatkowaniu obowiązek obliczenia i uiszczenia

Zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu z powodu rozwiązania spółki cywilnej stanowi podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru.

W świetle art. 68 ust. 9, art. 72 ust. 1 pkt 3 i art. 78 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym /Dz.U. nr 98 poz. 602 ze zm./ oraz par. 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 19 czerwca 1999 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów /Dz.U. nr 59 poz. 632 ze zm./ warunkiem dokonania zmiany w dowodzie rejestracyjnym rodzaju i przeznaczenia

Odmówić udzielenia odpowiedzi na przedstawione pytania prawne.

1. Stwierdzenie, na podstawie art. 156 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego nieważności orzeczenia administracyjnego, podjętego przez organ odwoławczy na podstawie art. 93 i art. 94 rozporządzenia Prezydenta RP z dnia 22 marca 1928 r. o postępowaniu administracyjnym /Dz.U. nr 36 poz. 341 ze zm./ oznacza, że właściwy organ odwoławczy zobowiązany jest do rozpoznania odwołania na podstawie art

Pełnienie służby w Wojsku Polskim także po dacie 30 czerwca 1947 r. powoduje zachowanie uprawnień kombatanckich, jeśli początek tej służby przypadł na okres od 10 maja 1945 r. do 30 czerwca 1947 r.

1. Stwierdzenie nieważności decyzji organu drugiej instancji uzasadnia ponowne rozpatrzenie odwołania. 2. Wydanie ostatecznej decyzji o odszkodowaniu za grunt, w związku z wydaniem decyzji zawierającej odmowę przyznania poprzednim właścicielom prawa do gruntu w trybie art. 7 ust. 1 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m.st. Warszawy /Dz.U. nr 50 poz.

1. Uchwałę rady gminy w sprawie stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego z przyczyny określonej w art. 190 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw /Dz.U. nr 95 poz. 602 ze zm./ można zaskarżyć do sądu administracyjnego na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze

Samorząd domowy działający w ramach spółdzielni mieszkaniowych nie ma samodzielnych uprawnień do występowania jako strona w postępowaniu administracyjnym, nie może też wnieść skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Bezprzedmiotowe w rozumieniu art. 105 Kpa jest żądanie przedłużenia prawa wynikającego z decyzji administracyjnej, która ze względu na upływ określonego w niej czasu obowiązywania, nie pozostaje już w obrocie prawnym.

Z porównania treści przepisów art. 14 ust. 1 i ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ wynika, że osobą rozpoczynającą w trakcie roku podatkowego czynności podlegające opodatkowaniu jest ten, kto nie wykonywał tych czynności w poprzednim roku podatkowym.

Zgodnie z treścią art. 35 ust. 4 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, nie można wnieść skargi do sądu, jeżeli toczy się postępowanie w celu uchylenia zaskarżonej decyzji. Wszczęcie postępowania o wznowienie postępowania przed wniesieniem skargi do NSA stanowi wobec powyższego przesłankę do odrzucenia skargi z powodu jej niedopuszczalności.

Przepis art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ nie zawiera zezwolenia na rezygnację z opinii biegłych przy ustalaniu wartości rynkowej przedmiotu czynności cywilnoprawnej ze względu na szczególne cechy sprawy. Na podstawie wykładni celowościowej organy podatkowe nie mogą uznać się za zwolnione z obowiązku powołania opinii biegłych, gdyż z punktu

Dotychczasowe uposażenie i inne należności pieniężne, zachowane przez żołnierza na podstawie par. 2 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 24 marca 1992 r. w sprawie żołnierzy zawodowych wyznaczonych do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie misji specjalnych organizacji międzynarodowych /Dz.U. nr 34 poz. 147 - obecnie par. 12 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 września 1998 r

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprowadzony w życie przed uchwaleniem ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. nr 89 poz. 415 ze zm./ nie może być tak interpretowany, aby umożliwiał istnienie "rezerwy terenu" pod realizację w odległej przyszłości zabudowy nie dopuszczając aktualnie zabudowy, pod którą teren w planie jest przeznaczony. Orzecznictwo Naczelnego

Zagadnienia badań geologiczno-inżynierskich oraz geotechnicznych warunków posadowienia budynku, o czym mowa w art. 34 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ uregulowane zostały szczegółowo w rozporządzeniu Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 24 września 1998 r. w sprawie ustalania geotechnicznych warunków posadawiania obiektów budowlanych

Przepis art. 13 Protokołu nr 4 do Układu Europejskiego nie zawiera ograniczenia co do możliwości objęcia jednym świadectwem EUR.1 z mocą wsteczną większej ilości partii takich samych towarów przez tego samego eksportera do tego samego importera. Oznacza to, że wystawione przez władze celne eksportera świadectwo przewozowe EUR.1 z mocą wsteczną stanowi dowód statusu pochodzenia także wówczas, gdy obejmuje

Wydatki leasingobiorcy, stanowiące spłatę określonej w umowie wartości przedmiotu leasingu, zalicza się do kosztów uzyskania przychodu, jeżeli umowa przyznająca leasingobiorcy prawo zakupu przedmiotu leasingu zawiera możliwość wypowiedzenia tego prawa /par. 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 6 kwietnia 1993 r. w sprawie zaliczania przedmiotu umów najmu lub dzierżawy rzeczy albo