1. Rzeczą odpowiedniej taryfikacji, dostosowanej do funkcji jaką towar ten ma spełnić i dla jakiej sprowadzony został z zagranicy będzie zaliczenie go pod odpowiednią pozycją w klasyfikacji towarów. 2. Nieuzasadnione jest kwalifikowanie przywożonych z zagranicy towarów według kryteriów rodzaju materiałów z jakich towary te wyprodukowano, jeżeli ich istota czy cel jakiemu mają służyć jednoznacznie wskazują

O zbędności nieruchomości można mówić przy zmianie przeznaczenia gruntów w planie zagospodarowania przestrzennego. Jeśli jednak grunty te przeznaczone są nadal pod budownictwo jednorodzinne to przy znanym powszechnie zapotrzebowaniu na te grunty nie można ich uznać za zbędne na cel leżący u podstaw przejęcia.

1. Wydanie na podstawie art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z mianowanym urzędnikiem państwowym w drodze wypowiedzenia, nie stwarza przeszkód do wydania przez organ pierwszej instancji drugiej decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy z tym urzędnikiem bez wypowiedzenia na podstawie art. 14

Decyzja orzekająca na podstawie art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ o obowiązku zwrotu zasiłku pobranego nienależnie może być wydana po wzruszeniu decyzji ostatecznej przyznającej ten zasiłek w trybie bądź wznowienia postępowania bądź stwierdzenia nieważności.

Organ odwoławczy nie może utrzymywać w mocy decyzji organu I instancji nakazującej wprowadzenie do ksiąg rachunkowych przedsiębiorstwa państwowego określonych zapisów księgowych, jeżeli decyzja ta nie określa konkretnych kwot, jakie mają być przedmiotem tej operacji, a przesądza jedynie zasadę dokonania takiej operacji.

Ustanowiony w art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./, solidarny obowiązek uiszczenia opłaty skarbowej jest solidarnością w rozumieniu art. 366 i następne Kodeksu cywilnego.

1. Przepis art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 27 grudnia 1989 r. o opodatkowaniu wzrostu wynagrodzeń w 1990 r. /Dz.U. nr 74 poz. 438/ nie stwarzał podstawy do określenia normy wynagrodzeń dla podmiotów gospodarczych, które rozpoczęły działalność po dniu 30 września 1989 r., a które nie zatrudniały i nie planowały zatrudnienia pracowników. Powyższe dotyczy z zasady spółek i spółdzielni, których działalność

1. Znowelizowany z dniem 1 stycznia 1992 r. przepis art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie stwarza podstawy do wymierzenia właścicielowi gruntów rolnych jednorazowej dziesięciokrotnej należności z tytułu ich wyłączenia z produkcji rolnej, polegającej na zaprzestaniu prowadzenia takiej produkcji oraz do wyznaczenia terminu

Oddanie czynnego przedsiębiorstwa do eksploatacji innemu podmiotowi w zamian za umówiony czynsz stanowi o powstaniu stosunku prawnego dzierżawy, a nie najmu i umowa taka podlega opłacie skarbowej na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej /Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./.

Przepisy ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, jak i przepisy obecnie obowiązującej ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, łączą status bezrobotnego z prowadzeniem działalności gospodarczej lub podleganiem ubezpieczeniu społecznemu, a nie samym formalnym wpisem do ewidencji działalności gospodarczej.

Przepis art. 21 ust. 4 ustawy z 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./, stanowiący o przedłużeniu okresu pobierania zasiłku przez kobietę, która w czasie pobierania zasiłku urodziła dziecko, nie wyłącza bezrobotnych kobiet - absolwentek.

Artykuł 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. 1990 nr 32 poz. 191 ze zm./ nie pozostawia wątpliwości, iż zarówno okoliczności, czy mienie objęte wnioskiem gminy jest związane z realizacją jej zadań, jak i przesądzenie o celowości i racjonalności przekazania na tej podstawie mienia ogólnonarodowego

Przepis art. 21 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1962 r. o ochronie dóbr kultury i o muzeach /Dz.U. nr 10 poz. 48 ze zm./ upoważniający Ministra Kultury i Sztuki jedynie do określenia zasad i trybu udzielania zezwoleń na prowadzenie prac konserwatorskich, jak również kwalifikacji osób, które mają prawo prowadzenia tej działalności - nie daje podstaw do unormowania przez wymienionego Ministra warunków

Upoważnienie zawarte w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 2 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, że ceny urzędowe ustala się na towary i usługi; przepis ten nie pozwala określać cen urzędowych dla konkretnych podmiotów prawnych.

1. Zakres delegacji zawartej w art. 19 pkt 1 ustawy z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli /Dz.U. nr 22 poz. 82 ze zm./ nie obejmuje upoważnienia do rozszerzenia katalogu przyczyn, upoważniających pracodawcę do rozwiązania z pracownikiem mianowanym Najwyższej Izby Kontroli stosunku pracy, o inne jeszcze przyczyny poza wyczerpująco wymienionymi w art. 17 tejże ustawy. 2. Przepis par

Nierzetelność podatkowej księgi przychodów i rozchodów stwierdzona w toku kontroli skutkuje utratą mocy dowodowej księgi, przyznanej jej przez art. 169 par. 1 Kpa, jedynie za okres objęty kontrolą.

Określony w art. 48 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm./ w brzmieniu nadanym przez ustawę z dnia 3 października 1992 r. o zmianie ustawy o zatrudnieniu i bezrobociu /Dz.U. nr 78 poz. 394/, warunek opłacania składek na Fundusz Pracy przez pracownika za okres zatrudnienia za granicą na podstawie umowy indywidualnej zawartej z pracodawcą zagranicznym

Przesłanki odmowy udzielenia koncesji /art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej - Dz.U. nr 41 poz. 324 ze zm./ mogą stanowić podstawę odmowy wydania promesy koncesji /art. 23 tej ustawy/.

W świetle przepisów art. 68 ust. 3 i 4 w związku z art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. - Prawo o adwokaturze /Dz.U. nr 16 poz. 124/, utrzymywanie wpisu na listę adwokatów bez wyznaczenia siedziby dla wykonywania zawodu adwokata z powodu pozostawania w stosunku pracy, dopuszczalne jest tylko do czasu zgłoszenia przez zainteresowanego adwokata wniosku o wyznaczenie siedziby w związku z

Jeżeli zatwierdzony projekt podziału nieruchomości nie obejmuje nieruchomości stanowiących własność gminy, to nie jest ona w tym postępowaniu stroną. Prawa strony jako właściciel gruntów wydzielonych pod budowę ulic /art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /TJ. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ nabywa gmina dopiero z chwilą gdy decyzja lub

Sąd stwierdza, że zastosowanie przez organy celne przepisu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. zmieniające prawo celne, zanim przepis ten, wraz z Dziennikiem Ustaw nr 21 z 1992 r. mógł być dostępny dla osób zainteresowanych, narusza zasadę praworządności określoną również w art. 7 Kpa. Obywatel nie może bowiem ponosić negatywnych skutków związanych z nieprawidłowym działaniem organów państwowych w zakresie

Działalność w organizacji Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej nie stanowi przesłanki do pozbawienia uprawnień kombatanckich na podstawie art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. "a" ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego /Dz.U. nr 17 poz. 75 ze zm./.

Data doręczenia organowi gminy zawiadomienia o wszczęciu postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności jego uchwały przez organ nadzoru nie ma znaczenia dla oceny zgodności z prawem rozstrzygnięcia nadzorczego tego organu, jeśli zostało ono wydane w terminie zakreślonym w art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./.

Rażące naruszenie prawa przez zastosowanie niewłaściwej stawki celnej polegać może jedynie na rażącym naruszeniu treści taryfy celnej przywozowej, będącej załącznikiem do rozporządzenia Rady Ministrów, wydanego na podstawie prawa celnego.