Brak jest podstaw do oprocentowania w trybie art. 29 ust. 2 ustawy z 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nadpłaty powstałej w wyniku uchylenia decyzji w sprawie weryfikacji bilansu przedsiębiorstwa.

Brak jest podstaw do oprocentowania w trybie art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, nadpłaty powstałej w wyniku uchylenia decyzji w sprawie weryfikacji bilansu przedsiębiorstwa.

1. Postępowanie administracyjne zmierzające do ustalenia odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość nie zostało zakończone do dnia 27 maja 1990 r., kiedy to na mocy nowej regulacji ustawowej zobowiązania rad narodowych i terenowych organów administracji państwowej stopnia podstawowego stały się zobowiązaniami właściwych gmin /art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę

Uregulowanie zawarte w par. 5 ust. 2 zarządzenia nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 12 lutego 1991 r. w sprawie powołania i trybu działania Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej /M.P. nr 7 poz. 49/ wykracza poza upoważnienie ustawowe /art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych - Dz.U. nr 32 poz.191 ze zm.

Dla obowiązku uiszczenia opłaty skarbowej od umów najmu, który ustanowiony jest w art. 1 ust. 1 pkt 2 lit. "b" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej, bez znaczenia jest okoliczność, że najemca przeznacza wynajęty lokal na działalność gospodarczą; nie podlegają tej opłacie jedynie umowy najmu, które zawierane są przez wynajmującego w wyniku takiej właśnie działalności usługowej

1. Przewidziane w art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ wymaganie złożenia oświadczenia o zamiarze wydania uzyskanych ze sprzedaży środków na kupno gruntu, domu, na wkład do spółdzielni, itp. nie może być rozpatrywane w oderwaniu od art. 21 tejże ustawy, wskazującego sytuacje, w których dochód ten jest zwolniony od podatku

Przy rozwiązaniu stosunku służbowego "z mocy prawa" zwolnienie ze służby następuje z mocy przepisu prawa bez wydawania decyzji administracyjnej, a więc pisma informacyjne, jakie towarzyszą temu rozwiązaniu stosunku służbowego nie mają charakteru decyzji administracyjnej i nie mogą być zaskarżane do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Uznanie za jedynego żywiciela 2 osób nie uprawnia do zwolnienia żołnierza z zasadniczej służby wojskowej na podstawie par. 11 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 listopada 1992 r. w sprawie udzielania poborowym odroczeń czynnej służby wojskowej oraz zwalniania żołnierzy z tej służby przed jej odbyciem, a także uznawania poborowych i żołnierzy za jedynych żywicieli rodzin /Dz.U. nr 85 poz. 431/.

Obowiązujące przepisy prawa lokalowego oraz rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkalnych /Dz.U. nr 27 poz. 187 ze zm./ nie wyłączają możliwości ubiegania się o przydział lokalu mieszkalnego z zasobów komunalnych przez osoby, które zamieszkują w zastępczych pomieszczeniach mieszkalnych do czasu otrzymania lokalu spółdzielczego, o ile

Stosownie do przepisu par. 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 lipca 1988 r. w sprawie zasad i trybu zaspokajania potrzeb mieszkaniowych /Dz.U. nr 27 poz. 187 ze zm./ lokale mieszkalne mogą być przydzielane osobom mieszkającym w lokalach, w których na jedną osobę uprawnioną przypada mniej niż 5 m kw. powierzchni mieszkalnej albo w pomieszczeniach nie nadających się na stały pobyt

Wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania, który wpłynął do organu odwoławczego już po wydaniu postanowienia stwierdzającego uchybienie terminu do wniesienia odwołania, może być rozpatrzony tylko po wydaniu orzeczenia sądu administracyjnego uwzględniającego skargę na to postanowienie.

Zmiana nazwiska, polegająca na dodaniu jako drugiego jego członu nazwy przedsiębiorstwa /firmy/ prowadzonego przez wnioskodawcę i motywowana dążeniem do ułatwień w działalności gospodarczej, nie jest uzasadniona "ważnymi względami", o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk /Dz.U. 1963 nr 59 poz. 328/.

Art. 29 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ jest samoistną podstawą prawną decyzji w przedmiocie zwrotu nadpłaconego podatku także wówczas, gdy wprawdzie obliczenie i pobranie podatku nastąpiło za pośrednictwem płatnika, lecz nadpłata spowodowana została późniejszymi /powstałymi po obliczeniu i pobraniu podatku/ okolicznościami faktycznymi.

Nie ma podstaw do uznania decyzji za rażąco naruszającą prawo z powodu przydzielenia lokalu komunalnego osobie mieszkającej i pracującej poza miejscowością, w której przydzielono jej mieszkanie.

Powołanie się na okoliczności podnoszone w postępowaniu odwoławczym, a następnie w skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie może być uznane za zgłoszenie nowych okoliczności faktycznych i zarzutów, które "nie mogły być rozpatrywane w postępowaniu odwoławczym". W skład materiału dowodowego sprawy wchodzi bowiem całość zebranych dowodów, w tym również podanych przez stronę w każdym etapie przeprowadzonego

1. Pochodzące od strony postępowania administracyjnego rozgraniczeniowe pismo zawierające "oświadczenie o unieważnieniu podpisu" pod protokołem granicznym i w związku z tym kwestionujące prawidłowość ostatecznej decyzji o rozgraniczeniu nieruchomości nie powinno być kwalifikowane jako odwołanie od tej decyzji, lecz w zależności od treści zarzutów - jako wniosek o wznowienie postępowania bądź stwierdzenie

Wniosek najemcy części lokalu mieszkalnego o nabycie całego lokalu mieszkalnego podlega rozpatrzeniu na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /t.j. Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 ze zm./ i nie stanowi przeszkody w zadysponowaniu przez organ gminy opróżnioną częścią lokalu na rzecz innej osoby w trybie przepisów prawa lokalowego.

Skoro podatnik nie zaewidencjonował w księdze podatkowej faktu sprzedaży towarów, organ podatkowy zasadnie uznał tę księgę za nierzetelną. To zaś stanowi podstawę do orzeczenia z mocy par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej

Właściwość rzeczową organu odwoławczego ocenia się z uwzględnieniem przepisów prawa materialnego zastosowanych w decyzji organu pierwszej instancji, a w odniesieniu do decyzji o stwierdzeniu nieważności decyzji - przepisów prawa materialnego, według których wydano decyzję będącą przedmiotem postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności na podstawie art. 156 par. 1 Kpa.

Pod pojęciem strefy należy rozumieć pewien obszar wydzielony z większego obszaru ze względu na charakterystyczne cechy /np. strefy centralne, peryferyjne miasta/. Rada gminy jest uprawniona do dokonania podziału miasta /gminy/ na strefy wykorzystywane dla różnych celów, związanych m.in. z różnicowaniem wysokości podatków, opłat, usług itp. Przepis art. 18 ust. 4 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach

W rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /Dz.U. nr 3 poz. 6 ze zm./ odpadem są także odchody kur oraz innych zwierząt gospodarskich, jeżeli nie zostaną wykorzystane w ramach produkcji rolnej w cyklu produkcyjnym.

1. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję o zwolnieniu ze służby /rozkaz personalny/, wydaną na podstawie art. 41 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji /Dz.U. nr 30 poz. 179/, bezskuteczne jest podnoszenie zarzutów dotyczących postępowania dyscyplinarnego i wymierzonej w tym postępowaniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. 2. Decyzja personalna o zwolnienie

I wersja. 1. Jeśli istnieją możliwości wyznaczenia żołnierza na inne stanowisko służbowe i żołnierz wyraża zgodę na objęcie wskazanego stanowiska, to nie jest dopuszczalne dokonanie wypowiedzenia stosunku służbowego na podstawie art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /tekst jednolity Dz.U. 1992 nr 8 poz. 31/, to jest z powodu rozformowania jednostki

1. Według art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych /t.j. Dz.U. 1992 nr 8 poz. 31/ wypowiedzenie żołnierzowi zawodowemu przez organ wojskowy stosunku służbowego z powodu rozformowania jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę lub zmniejszenia się jej stanu etatowego, dopuszczalne jest dopiero wówczas, gdy brak jest możliwości wyznaczenia go na