Z chwilą przyjęcia darowizny powstaje obowiązek podatkowy w podatku od spadków i darowizn, którego nie unicestwia późniejsze odwołanie darowizny.

Tworzenie, łączenie, przekształcanie i znoszenie, a także utrzymywanie i nadzorowanie wojewódzkich bibliotek publicznych należy nadal do wojewody jako organ władzy państwowej.

W świetle art. 28 Kpa stroną postępowania administracyjnego o podział nieruchomości będącej własnością osoby fizycznej lub prawnej, wszczętego na podstawie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1991 nr 30 poz. 127 późn. zm./, jest także gmina, na której obszarze położona jest nieruchomość objęta podziałem, jeżeli w wyniku podziału

Rozpatrując zażalenie na postanowienie o zawieszeniu postępowania, organ administracji nie może wyjąć poza przedmiot zaskarżenia i orzec o zakończeniu postępowania przez jego umorzenie na zasadzie art. 105 Kpa.

Stosowanie preferencyjnych stawek celnych do towarów bezpośrednio zakupionych oraz bezpośrednio przywożonych z krajów i regionów określonych przez prawo, dotyczy także transakcji dokonywanych w warunkach ustanowionych przez umowę między Polską a Finlandią z 29 września 1976 r. /Dz.U. 1993 nr 38 poz. 173/.

Sytuacja, o której mowa w art. 145 par. 1 pkt 1 Kpa nie zachodzi wówczas, gdy fałszywy dowód uznano za okoliczność istotną dla sprawy na podstawie wadliwej interpretacji przepisów prawa materialnego.

Przepis art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 14 grudnia 1990 r. o dochodach gmin i zasadach ich subwencjonowania w 1991 r. oraz o zmianie ustawy o samorządzie terytorialnym /Dz.U. 1990 nr 89 poz. 518/ w zakresie podatku i opłat stanowiących dochody gmin, a realizowanym przez urząd skarbowy, daje prawo temu urzędowi udzielania ulg, odroczeń i umorzeń oraz stosowania zaniechania poboru wyłącznie na wniosek lub

Art. 170 Kpa jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 128 Kpa. Odwołanie w postępowaniu podatkowym nie może być prostym wyrazem niezadowolenia z decyzji, ale musi zawierać zarzuty stawiane decyzji urzędu skarbowego, określać zakres i rodzaj zmian, które powinny być wprowadzone do tej decyzji oraz uzasadniać zarzuty i żądania przez powołanie dowodów. Nie jest przy tym konieczne, ażeby dowody były

Jeżeli uchybiono obowiązkowi przedłożenia uchwały organu gminy wojewodzie w terminie określonym w art. 90 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ - stwierdzenie jej nieważności z powodu sprzeczności z prawem może nastąpić mimo upływu jednego roku od jej podjęcia, w każdym czasie.

1. Kwestie związane z zaliczkami na podatek dochodowy rozpatrywać należy według uregulowań prawnych określonych w art. 44 ust. 1 pkt 1 oraz art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./. 2. Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 1991 r. w sprawie zasad prowadzenia rachunkowości /Dz.U. nr 10 poz. 35 ze zm./ nie może stanowić samodzielnej podstawy prawnej

W pojęciu "zasady korzystania" z obiektów i urządzeń, o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie mieści się określenie w sposób konkretny wysokości opłat.

Wyjątkowe uprawnienia zarządu gminy, przewidziane w art. 41 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, nie mają charakteru subsydiarnego wobec odpowiednich uprawnień rady gminy, przewidzianych w art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Organ administracji nie może, kosztami postępowania wszczętego z urzędu obciążać stronę, uznając, że zostały poniesione w interesie strony, jeśli nie zachodzi przypadek z art. 61 par. 2 Kpa /art. 262 Kpa/.

Zmiana powszechnie stosowanej w dłuższym okresie taryfikacji celnej towaru nie może stanowić samoistnej i wystarczającej podstawy do przyjęcia, że wymiar cła dokonany przed ujednoliceniem owej taryfikacji oznacza każdorazowo, że decyzja taka dotknięta jest wadą nieważności, jako wydana z rażącym naruszeniem prawa.

Intencją art. 54 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ było utrzymanie w mocy dotychczasowych okresowych zwolnień podatkowych a nie rozszerzenie zakresu dotychczasowych zwolnień.

Zarządca nieruchomości ma interes prawny w tym, aby w postępowaniu komunalizacyjnym, prowadzonym w trybie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./, działać w obronie zachowania posiadanych uprawnień, i w świetle art. 28 Kpa przysługują mu prawa strony.

Kurator oświaty nie jest legitymowany do wniesienia w interesie własnym skargi w trybie art. 101 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ na uchwałę organu gminy, odnoszącą się do szkoły podstawowej przekazanej tej gminie w celu prowadzenia jako zadanie własne.

Przepis art. 196 par. 3 Kpa nie przewiduje możliwości wniesienia skargi na postanowienie odmawiające przedłużenia terminu określonego w art. 22 ust. 2 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej /Dz.U. nr 100 poz. 442/.

Kupiec rejestrowy jakim jest spółka z ograniczoną odpowiedzialnością nie jest podmiotem uprawnionym do uzyskania pozwolenia na broń na podstawie przepisów ustawy z dnia 31 stycznia 1961 r. o broni, amunicji i materiałach wybuchowych Dz.U. nr 6 poz. 43 ze zm./.

Sankcja z art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /t.j. Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ nie ma związku z osiągniętym zyskiem.

Umowa przeniesienia uprawnienia do rachunku bankowego, upoważniającego do nabycia samochodu /przedpłaty/ stanowi umowę przeniesienia wierzytelności /art. 509 Kc/ - cesji uprawnienia do określonego rachunku bankowego. Podstawę obliczenia opłaty skarbowej /art. 10 ust. 1 pkt 1 lit. "c" i ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej - Dz.U. nr 4 poz. 23 ze zm./ od umowy, której przedmiotem

1. W polskim prawie brak jest kompleksowej i wyczerpującej regulacji leasingu. Niemniej umowa taka jako umowa nienazwana dopuszczalna jest w systemie naszego prawa z uwagi na naczelną zasadę zobowiązań - zasadę swobody umów. Zasada ta została expressis verbis określona w art. 353[1] Kc, dodanym przez art. 1 pkt 48 ustawy z dnia 28 lipca 1990 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny /Dz.U. nr 55 poz. 321/