1. Wybór przewodniczącego rady gminy nie stanowi podstawy do nawiązania z nim stosunku pracy w rozumieniu art. 73 par. 1 kodeksu pracy. 2. Zatrudnienie przewodniczącego rady gminy w tym charakterze nie znajduje podstaw prawnych ani w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./, ani w kodeksie pracy.

Nie zapłacona w przewidzianym terminie zaliczka stanowi zaległość podatkową w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ wtedy, gdy była w istocie należna Skarbowi Państwa, to jest gdy została objęta lub będzie objęta kwotą podatku ustalonego z decyzji przewidzianej w art. 5 ust. 3 tej ustawy.

1. Orzeczenie stwierdzające przejście na własność Skarbu Państwa z mocy samego prawa nieruchomości na podstawie art. 9 ustawy z dnia 25 lutego 1958 r. o uregulowaniu stanu prawnego mienia pozostającego pod zarządem państwowym /Dz.U. nr 11 poz. 37 ze zm./ ma charakter decyzji administracyjnej deklaratoryjnej w rozumieniu art. 72 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 marca

Treść przepisu art. 45 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw /Dz.U. nr 34 poz. 198/ nie daje podstaw do przyjęcia, że wojewoda może wydawać decyzje jako organ odwoławczy również po dacie utworzenia kolegiów odwoławczych przy sejmikach samorządowych

Ze sformułowania "nie jest właścicielem lub posiadaczem", użytego w art. 2 ust. 1 pkt 8 lit. "b" ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./, wynika, że stosowane w tej ustawie określenie "bezrobotny" nie obejmuje osoby, która jest właścicielem gospodarstwa rolnego, bez względu na to, czy gospodarstwo to jest w jej posiadaniu, czy też w posiadaniu innej osoby, a także

Jeśli przyznanie nieruchomości rolnej, będącej własnością Państwa, decyzją o scalaniu gruntów dla uczestnika scalenia następuje za zapłatą określonej ceny jako jego równowartości, a nie jako ekwiwalent za inny grunt wniesiony do scalenia przez tego uczestnika scalenia, w sytuacji gdy w stosunku do nieruchomości tej innemu uczestnikowi scalenia przysługuje prawo pierwokupu z art. 695 par. 2 Kc, z którego

Organy skarbowe nie mają podstaw do obciążenia spółdzielni mleczarskiej na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195/ kwotą nienależną w wysokości pełnej ceny sprzedanych przez nią artykułów mleczarskich zakwalifikowanych do środków spożywczych o niewłaściwej jakości zdrowotnej w rozumieniu par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 13 kwietnia

1. Nie ma podstaw prawnych do zatrudnienia radnych w celu pełnienia funkcji w radzie gminy na podstawie stosunku pracy czy też stosunków cywilnych. 2. Przysługujące radnemu /w tym także przewodniczącemu rady/ przywileje z tytułu pełnionej funkcji nie należą do materii organizacji wewnętrznej oraz trybu pracy rady i jej organów, określanych przez statut gminy /art. 22 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o

O jedynym żywicielu rodziny w rozumieniu art. 15 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 grudnia 1989 r. o zatrudnieniu /Dz.U. nr 75 poz. 446 ze zm./ można mówić wówczas, gdy chodzi o osobę, która ma na swym wyłącznym utrzymaniu co najmniej jednego członka swej rodziny i to takiego, który sam - ze względu na wiek, stan zdrowia, brak jakiegokolwiek majątku lub dochodów, itp. - utrzymać się nie może.

1. Użyte w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o rozwiązywaniu stosunku pracy z pracownikami państwowymi mianowanymi w urzędach naczelnych i centralnych organów administracji państwowej oraz terenowych organów administracji rządowej /Dz.U. nr 51 poz. 300/ pojęcie nieostre "inne ważne przyczyny" jako podstawa rozwiązania stosunku pracy musi być interpretowane zgodnie z podstawowymi założeniami

1. Zgodnie z art. 216 par. 1 i 2 Kpa do Naczelnego Sądu Administracyjnego można wnieść skargę na bezczynność organu administracji państwowej, a także do innego organu powołanego do załatwienia spraw indywidualnych, rozstrzyganych w drodze decyzji administracyjnej, jeżeli: 1) organ ten nie wydał w określonej sprawie decyzji w ustalonym terminie, a nadto 2) strona wyczerpała możliwość złożenia zażalenia

1. W przypadku wniesienia przez osobę bliską najemcy opuszczającego lokal podania o przydzielenie jej tego lokalu na podstawie art. 47 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, organ właściwy do rozpatrzenia owego wniosku nie może zwlekać z wydaniem decyzji tylko z powodu braku odpowiedniego lokalu lub pomieszczenia zastępczego umożliwiającego przekwaterowanie

1. Decyzja organu odwoławczego, powołująca wprawdzie art. 138 par. 2 Kpa jako swoją podstawę prawną, ale uchylająca decyzję organu pierwszej instancji o wyborze kandydata na nabywcę nieruchomości rolnej i przekazująca sprawę organowi I instancji z zaleceniem zbycia nieruchomości w drodze przetargu, nie jest decyzją kasacyjną w rozumieniu tego przepisu kodeksu i podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu

Odczucie strony, że niesłusznie została obciążona jednorazową należnością i stałymi opłatami rocznymi /art. 13 ust. 2 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych - Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ nie jest zarzutem złego stosowania obowiązującego prawa, a stanowi krytyczną ocenę rozwiązania przyjętego przez ustawodawcę. Naczelny Sąd Administracyjny tylko stosuje prawo i nie ma usprawnień

Odbudowa zniszczonego przez pożar domu mieszkalnego jednorodzinnego nie pozostaje w sprzeczności z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego, dopuszczającymi na danym terenie możliwość zachowania istniejącej zabudowy jednorodzinnej.

1. Przepisy o postępowaniu w sprawach powszechnego obowiązku obrony zachowują swoją moc po wejściu w życie ustawy z dnia 24 maja 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 34 poz. 201/, o ile nie pozostają w sprzeczności z ogólnymi zasadami postępowania administracyjnego, określonymi w rozdziale 2 działu 1 Kodeksu postępowania administracyjnego. 2. Przepisy art. 37 ust

Przepis par. 15 ust. 3 rozporządzenia Ministra Administracji, Gospodarki Terenowej i Ochrony Środowiska z dnia 3 lipca 1980 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki /Dz.U. nr 17 poz. 62 ze zm./ podobnie jak i inne przepisy określające warunki i wymagania obowiązujące przy sytuowaniu budynków ma charakter bezwzględnie obowiązujący i jego zastosowanie nie może być wolą stron

Istnienie podlegającej wykonaniu decyzji o przymusowej rozbiórce obiektu budowlanego znajdującego się na określonym terenie samo przez się nie wyklucza możliwości wzniesienia na tym terenie innego obiektu budowlanego i nie może stanowić wystarczającej podstawy wydania odmownej decyzji o zatwierdzeniu planu realizacyjnego czy pozwolenia na budowę.

Czynność wstrzymania wypłacania dodatku do uposażenia żołnierzowi zawodowemu, funkcjonariuszowi państwowemu a także mianowanemu urzędnikowi państwowemu nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego.

Skoro skarżący, za uzyskane ze sprzedaży nieruchomości pieniądze kupił lokal stanowiący odrębną nieruchomość i to w okresie dłuższym niż rok /licząc od daty sprzedaży/, to nie zostały spełnione przesłanki określone w przepisach ustawy z dnia 16 grudnia 1972 r. o podatku dochodowym /Dz.U. nr 53 poz. 339 ze zm./ i nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku dochodowego.

1. Artykuł 39 ust. 1 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ dotyczy każdego rodzaju wyłączenia gruntów z produkcji bez zezwolenia, w tym również wyłączenie na okres do lat dwudziestu. 2. Wyłączenie gruntów na okres do lat dwudziestu ma wpływ na zobowiązanie ich właściciela /posiadacza/ z tego tytułu tylko w razie zaniechania dotychczasowej produkcji

Cofnięcie, zamiana bądź ograniczenie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej może nastąpić tylko w trybie art. 155 Kpa, a zatem w razie uzyskania zgody osoby, na której rzecz opiewa dana decyzja.

Komisje Kwalifikacyjne do spraw byłych funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa dokonują tylko ocen co do przydatności tych funkcjonariuszy do służby w organach podległych Ministrowi Spraw Wewnętrznych stosując kryteria polityczno-społeczne i zawodowe. Opinie wyżej wymienionych komisji nie są decyzjami administracyjnymi, bowiem stosunek pracy funkcjonariuszy Urzędu Ochrony Państwa, Policji czy pracownika