Przepisy ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ i rozporządzeń wykonawczych nie przewidują obowiązku sprzedaży ani domów jednorodzinnych ani lokali w małych domach mieszkalnych czy też domach wielomieszkaniowych. Uchwały rad narodowych mogły określać zasadę przeznaczenia do sprzedaży lokali w domach wielomieszkaniowych.

Błędy popełnione przy wymiarze podatku bądź też przy rozstrzyganiu zagadnień wstępnych, istotnych dla przyszłego wymiaru /ustalenie kwoty wynagrodzeń wolnych od podatku od ponadnormatywnych wypłat wynagrodzeń/ mogą być korygowane w przewidzianym dla tamtych rozstrzygnięć postępowaniu administracyjnym.

Organ administracji nie może prowadzić postępowania o wygaśnięcie zarządu wskazanego terenu na wniosek osoby trzeciej, nie będącej zarządcą tego terenu. W razie otrzymania takiego wniosku, powinien postępowanie nim wszczęte /art. 61 par. 3 Kpa/ umorzyć z tego powodu, że wniosek nie pochodzi od strony.

Dopiero wyczerpanie wszystkich ujawnionych w toku postępowania możliwości dowodowych, dotyczących istotnych okoliczności faktycznych, umożliwia spełnienie wymogu rozpatrzenia całego materiału dowodowego oraz dokonania wszechstronnej oceny tego materiału zgodnie z wymogami art. 80 Kpa, w tym oceny, czy występujące w tym materiale rozbieżności podważają wiarygodność dowodów wskazanych przez stronę.

Jeśli rozstrzygnięcie sprawy polega na dokonaniu przez organ administracji w ramach uznania wyboru jednego spośród kilku kandydatów na nabywców tych samych gruntów, to kontrola legalności takiej decyzji przez Naczelny Sąd Administracyjny polega na zbadaniu, czy uznanie to nie ma charakteru dowolności i czy dokonany wybór nie narusza interesu społecznego - ogólnogospodarczego - art. 7 Kpa.

Dopóki właściwy sąd nie orzeknie rozwiązania związku małżeńskiego przez rozwód, warunek wspólnego gospodarstwa domowego wymieniony w art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, należy interpretować w kontekście art. 23 i art. 27 Krio niezależnie od tego, czy w czasie orzekania o przydziale lokalu małżonkowie zamieszkiwali razem, czy oddzielnie

Przepis art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 74/ - w przeciwieństwie np. do art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 6 grudnia 1946 r. o przekazaniu przez Państwo mienia nierolniczego na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska /Dz.U. nr 71 poz. 389/ - nie zawiera normy uzasadniającej twierdzenie, że krąg osób

Niedopuszczalny jest podział gruntu na terenach nie objętych skoncentrowanym budownictwem jednorodzinnym bez wniosku podmiotów wymienionych w par. 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu ustalania granic gruntów przeznaczonych pod skoncentrowane budownictwo jednorodzinne, rozgraniczania i podziału nieruchomości /Dz.U. 1989 nr 14 poz. 77/.

Użyte w art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 26 marca 1982 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych /Dz.U. nr 11 poz. 79 ze zm./ sformułowanie dotyczące budynków i budowli służących wypoczynkowi oznacza wypoczynek zbiorowy nieograniczonej liczby osób i kwalifikuje te obiekty do kategorii obiektów użyteczności publicznej, a nie odnosi się do indywidualnych domów letniskowych.

Wyraz "przetwórstwo", użyty w art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/, obejmuje nie tylko przerób metali w czystej postaci, lecz także odzysk metali szlachetnych z odpadów jubilerskich.

Wymóg prawidłowego rozmieszczenia adwokatów stanowi podstawę wyznaczenia siedziby adwokata a nie wykonywania przez niego zawodu.

Nie jest nadpłatą w rozumieniu art. 29 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, uzasadniającą jej oprocentowanie, kwota zwracana podatnikowi w związku z zaniechaniem przez Ministra Finansów poboru podatku - w drodze wydania stosownego aktu normatywnego - na podstawie art. 8 ust. 1 tejże ustawy.

Par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ precyzuje, że użyte w art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi /Dz.U. 1982 nr

Brak wymaganego w par. 5 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 maja 1988 r. w sprawie podatków obrotowego i dochodowego od osób fizycznych i osób prawnych nie będących jednostkami gospodarki uspołecznionej /Dz.U. nr 17 poz. 121; zm. Dz.U. 1989 nr 44 poz. 242/ oświadczenia nabywcy wyrobów, że przeznaczone są one na cele zaopatrzeniowe stanowi przeszkodę dla zastosowania stawki podatku obrotowego

1. Wolny lokal mieszkalny w budynku wielomieszkaniowym stanowiącym własność Państwa może być sprzedany osobie fizycznej tylko wówczas, gdy zostanie objęty wykazem, o którym mowa w par. 20 i 21 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 września 1985 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu oddawania w użytkowanie wieczyste gruntów i sprzedaży nieruchomości państwowych, kosztów i rozliczeń z tym związanych

1. W świetle art. 53 ust. 1 dekretu z dnia 6 maja 1953 r. - Prawo górnicze - /Dz.U. 1978 nr 4 poz. 12/ za szkodę górniczą nie mogą zostać uznane zarówno dalsze - pośrednie następstwa robót górniczych, jak i pozostający wprawdzie w związku przyczynowym z robotami górniczymi uszczerbek majątkowy, nie polegający jednakże na szkodzie w nieruchomości oraz w urządzeniach, o których mowa w tym przepisie.

Decyzja wydana na podstawie art. 155 Kpa wzrusza decyzję ostateczną, która zakończyła daną sprawę. Po uchyleniu taką korygującą decyzją innej ostatecznej decyzji lub zmieniając ją, organ dokonujący weryfikacji, ma obowiązek stosować przepisy normujące załatwienie sprawy co do jej istoty obowiązujące w dniu tej weryfikacji, chyba że przepisy szczególne stanowią odmiennie.

1. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 14 poz. 60 ze zm./ brak jest rozwiązań prawnych, pozwalających na rozstrzygnięcie w trybie administracyjnym o sposobie wykonania zobowiązań, wynikających z umów cywilnych, dotyczących kosztów budowy, modernizacji i utrzymania dróg publicznych. Podjęte w takim zakresie decyzje administracyjne dotknięte są wadą nieważności, jako wydane

1. Nadbudowa kondygnacji nad budynkiem stanowiącym współwłasność jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu i wymaga zgody współwłaściciela albo zastępującego tę zgodę orzeczenia sądu. Brak zgody jest równoznaczny z brakiem prawa do dysponowania nieruchomością /art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo budowlane - Dz.U. nr 38 poz. 229 ze zm./. 2. Fakt, że współwłaściciel

1. W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego powszechnie przyjęte jest, że wybór metody szacowania mieści się w zakresie działania organu podatkowego. 2. Skoro organ podatkowy wybierze określoną metodę, to kontroli sądowej podlegać będzie nie wybór metody jako takiej, lecz to, czy zastosowane w tej metodzie dane znajdują odzwierciedlenie w materiale dowodowym i czy wniosek końcowy, w postaci

Skoro od 1 stycznia 1988 r. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie przewiduje wydawania decyzji administracyjnych w sprawach mieszkań zakładowych, przeto decyzje w tych sprawach wydane po dniu 31 grudnia 1987 r. wydane zostały bez podstawy prawnej, co uzasadnia stwierdzenie ich nieważności przez Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 207 par

Kryterium uznania skargi w całości za słuszną jest bezwzględnym warunkiem wydania decyzji w trybie art. 200 par. 2 Kpa.