Wykładnia celowościowa par. 7 ust. 2 pkt 5 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205 ze zm./ nie pozwala na podzielenie poglądu, że prawo pierwszeństwa przysługuje młodemu rolnikowi przy każdorazowym wystawieniu do sprzedaży państwowej nieruchomości rolnej. Zainteresowany

Jeżeli strona odmawia przedstawienia żądanego przez organ dokumentu, z posiadania którego wywodzi dla siebie określone uprawnienie, organ, jeżeli nie jest w stanie ustalić w inny sposób okoliczności wynikającej z tego dokumentu, może odmówić żądania strony, a taka odmowa nie narusza prawa i nie daje Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu podstawy do uchylenia zaskarżonej decyzji z przyczyny określonej

1. Jeżeli istniejący w dacie decyzji stosunek zobowiązaniowy stwarzał po stronie skarżącego prawo pierwszeństwa w nabyciu państwowej nieruchomości rolnej /wyznaczonej do sprzedaży na rzecz rolników prowadzących indywidualne gospodarstwa rolne - par. 7 ust. 2 pkt 1 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych

1. Organ administracji państwowej, który korzystając z uprawnienia określonego w art. 200 par. 2 Kpa uwzględnia skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego przekazaną za jego pośrednictwem i uchyla zaskarżone decyzje, nie ma obowiązku przekazania tej skargi Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu. 2. W myśl uchwały pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej Sądu Najwyższego a dnia 15 grudnia 1984

Zgodnie z art. 1 ust. 1, art. 2 i art. 173 ustawy z 30 maja 1962 r - Prawo wodne, z dniem 11 czerwca 1962 r. właściciele wód płynących utracili prawo własności tych wód na skutek ustawowej nacjonalizacji. Roszczenia o przyznanie byłym właścicielom prawa nieodpłatnego korzystania z wód płynących dla celów rybackich, mogły być zgłaszane w ciągu 3 lat od wejścia w życie ustawy z 24 października 1974 r

Błędny jest pogląd jakoby udział w przeszkoleniu w czasie służby wojskowej mógł być traktowany "jako równoznaczny" z udziałem w walkach o utrwalanie władzy ludowej.

Sam fakt skazania członka Armii Krajowej za nieujawnienie się w określonym terminie nie może stanowić podstawy prawnej do odmowy przyznania uprawnień kombatanckich, tym bardziej że przynależność do tej organizacji uprawnia w myśl obowiązujących przepisów do uzyskania członkostwa ZBoWiD i uprawnień kombatanckich. Skazanie takie bowiem nie było skazaniem ani za przestępstwo polityczne ani też za przestępstwo

Zakres przedmiotowy rzemiosła, które może być wykonywane na podstawie decyzji przyznającej także uprawnienie wyznacza zarówno rodzaj rzemiosła jak i przedmiot działalności, jeżeli został wskazany w decyzji.

1. Przepis art. 200 par. 2 Kpa stanowi samodzielną podstawę prawną do podjęcia decyzji zmieniającej lub uchylającej decyzję ostateczną i w oparciu o ten przepis podjęta być może ta decyzja tylko przez organ, który wydał decyzję ostateczną. 2. Decyzja wydana w trybie art. 200 par. 2 Kpa przez Izbę Skarbową z powołaniem się na przepis art. 176 par. 4 Kpa w sprawie, w której decyzję ostateczną będącą

Artykuł 43 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1983 nr 11 poz. 55/, który wskazuje między innymi zobowiązanego do ponoszenia kosztów przeprowadzki z budynku poddanego remontowi, nie stanowi podstawy prawnej do wydania decyzji administracyjnej w sprawie tych kosztów.

Skoro ustawodawca wyłączył - w zakresie wydawania uprawnień do prowadzenia działalności poligraficznej - stosowanie przepisów ustawy z 1974 r. o wykonywaniu handlu oraz niektórych innych rodzajów działalności przez jednostki gospodarki nie uspołecznionej i nakazał stosowanie w tym zakresie przepisów prawa prasowego - to tym samym wyłączył nie tylko bezpośrednie stosowanie art. 7 ust. 9 tej ustawy,

1. Odwołanie ze stanowiska wiceprezesa okręgowej komisji arbitrażowej na podstawie art. 10 ust. 2 ustawy z dnia 23 października 1975 r. o Państwowym Arbitrażu Gospodarczym /Dz.U. nr 34 poz. 183/ nie jest równoznaczne z rozwiązaniem stosunku pracy nawiązanego na podstawie mianowania. 2. Akt administracyjny odwołujący pracownika ze stanowiska na jakim został on zatrudniony na podstawie powołania, nie

Samo korzystanie z pomocy lekarskiej na jakimś terenie nie świadczy jeszcze o tym, że leczenie może nastąpić tylko w tej miejscowości i nie może uzasadniać przedłużania zameldowania na pobyt czasowy. Leczenie pewnych schorzeń, czy prowadzenie rehabilitacji jest związane z koniecznością pobytu w określonych miejscowościach tylko wówczas, jeżeli istnieją tam szczególne warunki klimatyczne, zasoby wód

Stosownie do treści par. 7 ust. 2 pkt 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 18 września 1982 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 23 poz. 205/ pierwszeństwo w nabyciu nieruchomości przysługuje takim dzierżawcom, którzy racjonalnie prowadzą gospodarstwo osobiście lub przy pomocy członków rodziny. Interpretacja celowościowa

Kierownik wydziału urzędu miasta liczącego do 50 tysięcy mieszkańców oraz gminy nie jest uprawniony do wydawania decyzji administracyjnych w sprawach indywidualnych bez upoważnienia prezydenta miasta lub naczelnika gminy. Decyzja wydana bez takiego upoważnienia jest nieważna.

O zastosowaniu jednej ze stawek podatku od wynagrodzeń jakie przewidziane są w par. 3 pkt 1 lit. "a" i lit. "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 1983 r. w sprawie uznania przychodów agentów wykonujących działalność w imieniu jednostek gospodarki uspołecznionej na podstawie umowy na warunkach zlecenia za podlegające podatkowi od wynagrodzeń oraz w sprawie opłacania podatku wyrównawczego

W kontekście przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 31 grudnia 1984 r. w sprawie opodatkowania podatkiem obrotowym i dochodowym przychodów ze sprzedaży ewidencjonowanej przyjąć należy, że za podatników uznały one również spółki, które mogą być opodatkowane na tych samych zasadach, co podmioty określone w par. 1 ust. 1. Odmienna interpretacja sprawiałaby, że warunki, uprawnienia i obowiązki

1. Przepisy art. 15 ust. 2 i art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych /Dz.U. 1984 nr 32 poz. 174/ nie zawierają takiej normy prawnej, która podlegałaby konkretyzacji w formie decyzji administracyjnej ustalającej lub stwierdzającej istnienie obowiązku indywidualnie oznaczonego podmiotu wymeldowania się z pobytu stałego z określonego lokalu mieszkalnego

1. Wykroczenie przedsiębiorstwa poza ustalony zezwoleniem rzeczowy zakres działalności może uzasadniać cofnięcie zezwolenia na podstawie art. 17 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. - o zasadach prowadzenia na terytorium Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej działalności gospodarczej w zakresie drobnej wytwórczości przez zagraniczne osoby prawne i fizyczne /Dz.U. nr 19 poz. 146/. 2. W razie wątpliwości, dla ustalenia

Skoro jednym z głównych ustawowych celów przyznawania uprawnień do świadczeń kombatanckich, jako uprawnień szczególnych jest otoczenie wyjątkową troską i opieką środowiska ludzi zasłużonych dla narodu i państwa, to nie można uznać za sprzeczną z prawem decyzję organów ZBoWiD odmawiającą stwierdzenia uprawnień do takich świadczeń osobie, która była wprawdzie uczestnikiem wojny obronnej w Polsce we wrześniu

Zgoda ministra właściwego w sprawach budownictwa na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych lub norm upoważnia jedynie organ orzekający do odstępstwa, ale tego odstępstwa nie nakazuje - zgodnie z zasadą, że każdy organ administracji samodzielnie stosuje prawo i samodzielnie za treść decyzji odpowiada. Organ administracji "dysponując" zgodą na odstępstwo, rozpoznając sprawę na podstawie całokształtu

"Medal za Wojnę 1939-45" stanowi jedynie konsekwencję służby wojskowej w okresie II wojny światowej w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie a nie dowód szczególnych zasług, o których mowa w par. 9 ust. 2 lit. "b" Regulaminu Weryfikacyjnego ZBoWiD.

Z regulacji zawartej w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. o szczególnych uprawnieniach kombatantów /Dz.U. nr 16 poz. 122/ wynika, iż w przypadku zaistnienia którejkolwiek "podstawy" wymienionej w art. 1 tej ustawy, odpowiednia osoba nabywa warunki do stwierdzenia uprawnień kombatanckich bez względu na długość okresu istnienia tej "podstawy", który może być nawet krótszy niż miesiąc.