Zgodnie z art. 106 Kpa wyrażenie opinii, służącej załatwieniu sprawy w drodze decyzji administracyjnej przez inny organ, następuje przez organ zobowiązany do zajęcia stanowiska w drodze postanowienia, na które przysługuje stronie zażalenie /art. 106 par. 5 Kpa/. Skarga do NSA na takie postanowienie nie przysługuje.

Naczelny Sąd Administracyjny odmówił zastosowania terenowego aktu normatywnego rozpatrując skargę dotyczącą odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość, ze względu na sprzeczność tego aktu pośrednio z ustawą a bezpośrednio z zarządzeniem wykonawczym Ministra Rolnictwa.

Instrukcja nr 5/68 Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 29 lutego 1968 r. w sprawie pomocy społecznej w formie świadczeń pieniężnych /Dz.Urz. MZiOS nr 6 poz. 33/, jako akt adresowany do organów administracji państwowej i określający zasady, jakimi organy te powinny się kierować przy załatwianiu spraw, nie jest ogólnie obowiązującym aktem prawa materialnego i - jako taka - nie może stanowić podstawy

1. Brak księgi wieczystej lub zbioru dokumentów dla wywłaszczanej nieruchomości, w związku z którym nie został spełniony warunek z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości /t.j. Dz.U. 1974 nr 10 poz. 64 ze zm./, nie daje organowi administracji podstaw do pozbawienia osób trzecich, na rzecz których ustanowione zostały prawa rzeczowe ograniczone lub

W braku innych dowodów za datę wszczęcia postępowania podatkowego zmierzającego do wymierzenia podatku od spadku należy przyjąć datę złożenia zeznania podatkowego przez stronę zobowiązaną.

W braku innych dowodów, za datę wszczęcia postępowania administracyjnego z urzędu można przyjąć dzień złożenia zeznań przez stronę postępowania lub świadków w sprawie będącej przedmiotem decyzji.

1. Postępowanie administracyjne w sprawie o przyznanie rolnikowi emerytury w zamian za przekazanie gospodarstwa rolnego następcy wszczyna złożenie wniosku w postaci "karty informacyjnej". 2. Decyzje wydane w tej sprawie po dniu 31 sierpnia 1980 r. w trybie wznowienia postępowania nie podlegają zaskarżeniu do NSA, jeśli postępowanie o przyznanie rolnikowi emerytury zostało wszczęte przed dniem 1 września

Przewidziany ustawą z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ i przepisach wydanych na jej podstawie obowiązek uiszczenia na rzecz Skarbu Państwa należności z tytułu nabycia takich gruntów na cele nierolnicze oraz wnoszenia stałej opłaty rocznej dotyczy - w myśl art. 28 tej ustawy - każdego, kto grunt rolny lub leśny

Załatwiając sprawę, w której w charakterze stron występuje kilka osób o rozbieżnych interesach, organ administracji państwowej powinien stosować przepis art. 62 Kpa, a w szczególności wydać jedną decyzję, w której rozstrzyga o istocie sprawy w stosunku do wszystkich zainteresowanych. Wydanie decyzji odrębnie dla strony, której przyznano uprawnienie, i odrębnie dla strony, której odmówiono przyznania

1. Przewidziane dyspozycją art. 31 ust. 3 prawa lokalowego prawo do otrzymania przydziału opróżnionej części lokalu nie przysługuje najemcy, jeśli dotychczasowa powierzchnia zajmowanego przezeń lokalu w przeliczeniu na jedną osobę mieści się w granicach norm zaludnienia, tj. 7-10 m2. 2. W rozumieniu art. 31 ust. 3 prawa lokalowego nie jest powierzchnią mniejszą od przysługującej według normy zaludnienia

Określenie użyte w par. 37 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1977 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin /Dz.U. nr 37 poz. 166/, że następcą rolnika powinna być osoba, która daje gwarancję należytego prowadzenia gospodarstwa rolnego, nie oznacza eliminacji z grona kandydatów na następcę osób zatrudnionych

1. Prowadząc postępowanie administracyjne o zamianę mieszkania na podstawie art. 48 ust. 2 prawa lokalowego, organ administracji państwowej jest obowiązany rozważyć wszystkie okoliczności sprawy podnoszone przez stronę, kierując się zasadami określonymi w art. 7 Kpa, i uzasadnić szczegółowo swe rozstrzygnięcie zawarte w decyzji stosownie do treści art. 107 par. 3 Kpa. 2. Artykuł 51 ustawy z dnia 10

Zawarte w art. 28 dekretu z dnia 8 czerwca 1955 r. Prawo o aktach stanu cywilnego /Dz.U. nr 25 poz. 151 ze zm./ pojęcie "oczywisty błąd pisarski" dotyczy błędów pisarskich, które są oczywiste - czyli widoczne na "pierwszy rzut oka" bez potrzeby przeprowadzenia dodatkowych badań czy ustaleń, oraz nie dotyczą merytorycznej /materialnej/ strony aktu stanu cywilnego.

1. Organ administracji państwowej, wydając decyzję o cofnięciu kierowcy prawa jazdy na podstawie przepisu art. 20 ust. 3 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 27 listopada 1961 r. o bezpieczeństwie i porządku ruchu na drogach publicznych /Dz.U. nr 53 poz. 295 ze zm./, nie może przyjmować w postępowaniu administracyjnym dowodu z wyroku sądu lub orzeczenia kolegium do spraw wykroczeń uznających kierowcę winnym

1. Nie mogą być uznane za decyzje administracyjne maszynowe wypisy urządzenia liczącego, określające liczbę rozmów telefonicznych i wykazujące wysokość należnej opłaty za użytkowanie aparatu telefonicznego przez abonenta. 2. Jednakże w razie sporu o wysokość należnej opłaty za użytkowanie aparatu telefonicznego przez abonenta, decyzją administracyjną podlegającą zaskarżeniu do NSA jest wyrażone na

O charakterze pobytu w określonej miejscowości decyduje zamiar osoby podlegającej obowiązkowi meldunkowemu, jednakże w razie wątpliwości co do charakteru pobytu organ administracji państwowej nie może ograniczyć się do bezkrytycznego przyjęcia oświadczenia woli takiej osoby co do jej zamiaru. O ocenie charakteru pobytu decyduje bowiem nie tylko werbalna treść oświadczenia woli, lecz również okoliczności

1. Zaniechanie przez organ administracji państwowej podjęcia czynności procesowych zmierzających do zebrania pełnego materiału dowodowego, zwłaszcza gdy strona powołuje się na określone i ważne dla niej okoliczności, jest uchybieniem przepisom postępowania administracyjnego, skutkującym wadliwość decyzji. 2. Uprawnienie organu administracji państwowej do wydawania decyzji o charakterze uznaniowym nie

1. Nie jest dopuszczalna skarga do NSA na postanowienie organu administracji państwowej o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku określonego w orzeczeniu sądowym zaopatrzonym klauzulą wykonalności albo w rozstrzygnięciu organu administracji państwowej bądź też wynikającego bezpośrednio z przepisu prawa, albowiem postanowienie takie nie ma charakteru decyzji administracyjnej w rozumieniu

1. Organ odwoławczy obowiązany jest rozpatrzyć odwołanie i wydać decyzję zgodnie z treścią art. 138 Kpa, to jest dokonując merytorycznej i prawnej oceny zasadności zaskarżonej decyzji, nie może natomiast w postępowaniu instancyjnym stosować art. 156 par. 1 Kpa. 2. Decyzja organu administracji państwowej wymienionego w art. 157 Kpa stwierdzająca nieważność innej decyzji administracyjnej z przyczyn wymienionych

1. Obowiązek uiszczenia przez nabywcę gruntów rolnych przeznaczonych na cele nierolnicze opłaty przewidzianej w art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych oraz o rekultywacji gruntów /Dz.U. nr 27 poz. 249 ze zm./ zachodzi wówczas, gdy nabywany grunt /teren/ stanowił dotychczas grunt rolny w rozumieniu art. 1 ust. 2 cytowanej ustawy. 2. Zgodnie z zasadą

1. Odmowa przydzielenia przez organ administracji państwowej opróżnionej części lokalu, zajmowanego przez więcej niż jednego najemcę, pozostałemu w tym lokalu współnajemcy zajmującemu część lokalu o powierzchni mniejszej od przysługującej mu według norm zaludnienia, stanowi naruszenie art. 31 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. nr 14 poz. 84/. 2. Najemcy części lokalu wymienionego

Datą wszczęcia postępowania o wykonanie wyroku sądowego i przydział pomieszczenia zastępczego osobie wykwaterowywanej jest data doręczenia żądania wykonania wyroku organowi administracyjnemu.

Zarządzenie terenowego organu administracji państwowej stopnia podstawowego o ustaleniu terenów budowlanych na potrzeby budownictwa indywidualnego, wydane na podstawie art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 6 lipca 1972 r. o terenach budownictwa jednorodzinnego i zagrodowego oraz o podziale nieruchomości w miastach i osiedlach /Dz.U. nr 27 poz. 192 ze zm./, nie jest decyzją administracyjną, lecz aktem normatywnym

Wydawanie i cofanie zezwoleń na sprzedaż piwa zawierającego do 4,5 procent alkoholu nie mogą być oparte na przepisach ustawy z dnia 10 grudnia 1959 r. o zwalczaniu alkoholizmu /Dz.U. nr 69 poz. 434 ze zm./ oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 10 lipca 1964 r. w sprawie określenia organów właściwych do wydawania zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych oraz