1. Stosownie do treści art. 8 ust. 1 dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./ terenowy organ administracji państwowej nie ma uprawnień do orzekania o rozgraniczeniu przeprowadzonym w trybie art. 7 tegoż dekretu, to jest w drodze ugody. 2. Oświadczenie woli strony o uchyleniu się od ustalenia granic w drodze ugody zawartej zgodnie z art. 7 ust.

Zarządzenie pokontrolne może być decyzją - jeżeli wynika to z charakteru rozstrzygnięcia.

Jeżeli postępowanie w sprawie rozwiązania decyzją administracyjną umowy wieczystego użytkowania działki budowlanej zostało wszczęte przed dniem 1 września 1980 r., jednakże decyzja ustalająca odszkodowanie za nakłady dokonane na działce budowlanej została wydana odrębnie w postępowaniu wszczętym po wejściu w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. to dopuszczalne jest wniesienie skargi do Naczelnego

1. Najemca, który nie sprzeciwia się zamieszkaniu w jego lokalu innej osoby z zamiarem pobytu czasowego lub stałego, nie może skutecznie kwestionować uprawnień organu ewidencji ludności do zarejestrowania tego faktu w formie meldunkowej rejestracji miejsca pobytu. 2. Ustalenie w drodze postępowania administracyjnego, prowadzonego przez organ administracji, faktu zamieszkania obywatela pod określonym

Organy administracji państwowej nie są właściwe do orzekania o wstąpieniu strony w stosunek najmu w trybie art. 691 Kc. Jeżeli jednak w toku postępowania o przydział lokalu mieszkalnego dla osoby obcej w stosunku do dotychczasowego najemcy organ zawrze w uzasadnieniu swej decyzji stwierdzenie, że strona nie wstąpiła w stosunek najmu w tym trybie, stwierdzenie takie nie jest wadą decyzji mającą wpływ

Decyzja administracyjna wydana w sprawie, której załatwienia w formie decyzji przepisy nie przewidują, podlega stwierdzeniu nieważności, jako wydana bez podstawy prawnej.

1. Określona w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. - Prawo wodne /Dz.U. nr 38 poz. 230 ze zm./ właściwość sądu do rozstrzygania o roszczeniu wynikającym z decyzji ostatecznej terenowego organu administracji państwowej o odszkodowaniu lub o rozgraniczeniu gruntów pokrytych wodami powierzchniowymi z gruntami przyległymi do tych wód oznacza - w świetle art. 12 ust. 3 pkt. 6 ustawy z dnia

Rozstrzygnięcia właściwych organów dotyczące stosunku pracy pracowników mianowanych są decyzjami administracyjnymi w rozumieniu kodeksu postępowania administracyjnego i wprawdzie podlegają właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego, to jednak skarga na te decyzje jest niedopuszczalna, jeżeli postępowanie administracyjne w sprawie zostało wszczęte przed wejściem w życie przepisów o sądowej kontroli

W rozumieniu art. 61 Kpa odprawa celna warunkowa wszczyna postępowanie administracyjne. Późniejszy wymiar należności celnej za przedmioty odprawione warunkowo, a pozostawione za granicą jest kontynuacją postępowania administracyjnego wszczętego w dniu dokonania odprawy celnej warunkowej.

1. Użyte w treści par. 2 ust. 2 pkt. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1974 r. w sprawie ograniczenia pobytu stałego osób zamierzających zamieszkać na terenie m.st. Warszawy /Dz.U. 1975 nr 1 poz. 4; zm.: Dz.U. 1980 nr 28 poz. 127/ pojęcie nieostre w postaci zwrotu "względy społeczne lub życiowe", będące uzasadnieniem dla udzielenia zezwolenia na pobyt stały w Warszawie, należy interpretować

1. Jeżeli osoby ubiegające się o nabycie gruntów z Państwowego Funduszu Ziemi odpowiadają tej samej kolejności pierwszeństwa lub nie spełniają warunków określających kolejność pierwszeństwa ustalonego w par. 12 ust. 2 zarządzenia Ministra Rolnictwa z dnia 25 lipca 1979 r. w sprawie cen, warunków i trybu sprzedaży państwowych nieruchomości rolnych /M.P. nr 19 poz. 114/, przy ustalaniu kandydata na nabywcę

1. Tak zwana samoistna uchwała Rady Ministrów, tzn. uchwała wydana bez upoważnienia zawartego w ustawie lub dekrecie z mocą ustawy, nie może stanowić podstawy prawnej do wydania przez organ administracji państwowej decyzji nakładającej określone obowiązki na spółdzielnie; nie może również stanowić podstawy prawnej do wydania przez organ administracji państwowej decyzji nakładającej obowiązki na osoby

Przewidziana w ustawie - Karta nauczyciela i przepisach wykonawczych ocena pracy nauczyciela mianowanego nie jest decyzją w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego i nie podlega kontroli Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Decyzja Komisji Odwoławczej przy Urzędzie Patentowym PRL odmawiająca wznowienia postępowania w sprawie o uznanie projektu za projekt racjonalizatorski nie podlega rozpoznaniu przez Naczelny Sąd Administracyjny.

Jeżeli pozwolenie na budowę zostało wydane przed wejściem w życie ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. a decyzję o wstrzymaniu budowy organ administracji podjął po dniu 31 sierpnia 1981 r. to decyzja ta jest zaskarżalna do Naczelnego Sądu Administracyjnego ze względu na inną podstawę materialnoprawną.

Instrukcja ministra nie może stanowić podstawy kontroli legalności decyzji administracyjnej.

Podstawy prawnej decyzji administracyjnej w zakresie reglamentacji działalności gospodarczej nie mogą stanowić wytyczne ministra.

Decyzje administracyjne rozstrzygające spór o należność z tytułu abonamentu telefonicznego podlegają właściwości Naczelnego Sądu Administracyjnego.

1. Jeżeli postępowanie wywłaszczeniowe obejmuje tylko część nieruchomości, przy czym część pozostawiona właścicielowi nie będzie się nadawała do racjonalnego wykorzystania na cele dotychczasowe, na żądanie właściciela organ wywłaszczeniowy jest obowiązany objąć wywłaszczeniem całą nieruchomość. 2. O wysokości odszkodowania za wywłaszczenie decyduje wartość nieruchomości w dniu wywłaszczenia. W okresie

Przepisy ustawy z dnia 29 marca 1962 r. o drogach publicznych /Dz.U. nr 20 poz. 90 ze zm./, jak również przepisy rozporządzenia Ministrów Komunikacji i Gospodarki Komunalnej z dnia 8 lutego 1963 r. w sprawie ochrony dróg publicznych i technicznych urządzeń drogowych /Dz.U. nr 8 poz. 48/ nie dają organowi administracji podstaw do ograniczenia uprawnień właściciela nieruchomości do postawienia na tej