Organ administracji architektoniczno-budowlanej ma obowiązek wniesienia sprzeciwu wobec zgłoszenia zamiaru budowy, jeżeli inwestor rozpocznie roboty przed upływem okresu zgłoszenia oraz gdy inwestycja narusza przepisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Przenośny wolno stojący maszt antenowy, aby być uznany za nietrwale związany z gruntem, musi cechować się konstrukcją umożliwiającą łatwe przeniesienie bez utraty stabilności i wartości technicznej; w przeciwnym przypadku uznaje się go za obiekt wymagający pozwolenia na budowę.

Uzyskanie pozwolenia na budowę przez wspólnotę mieszkaniową wymaga rzeczywistego prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, co obejmuje posiadanie zgody większości członków wspólnoty na wykonanie planowanej inwestycji, nawet jeśli podjęte uchwały są wstrzymane przez sąd.

Pobór wód powierzchniowych i ich zwrotny zrzut, gdy woda zawiera zanieczyszczenia przekształcające ją w ścieki, nie może być kwalifikowany jako pobór zwrotny wyłączony spod obowiązku uiszczania opłat za usługi wodne.

Jeżeli likwidacja nielegalnie wykonanego urządzenia wodnego jest niemożliwa ze względów technicznych lub ekonomicznych, postępowanie administracyjne w sprawie jego likwidacji staje się bezprzedmiotowe i podlega umorzeniu; organ może jednak rozważyć ewentualność podjęcia działań na mocy art. 190 ust. 14 ustawy Prawo wodne, w odrębnym postępowaniu administracyjnym.

Zawieszenie biegu terminów w postępowaniach administracyjnych na podstawie art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy wyklucza stwierdzenie bezczynności organu administracyjnego w kontekście postępowań o udzielenie cudzoziemcowi zezwolenia na pobyt czasowy w okresie określonym ustawą.

Ograniczenia czasowe w dostępie do skarg na bezczynność organów administracyjnych w ramach pomocy obywatelom Ukrainy mają zastosowanie do wszystkich cudzoziemców, a czasowe zawieszenie tego prawa nie narusza konstytucyjnych gwarancji prawa do sądu.

Nowe okoliczności faktyczne, o których mowa w art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej, to takie fakty, które istniały w dniu wydania decyzji, lecz nie były znane organowi, a które – ujawnione po wydaniu decyzji – mogą mieć istotne znaczenie dla jej treści, co uzasadnia wznowienie postępowania podatkowego jako wyjątek od zasady trwałości decyzji.

Ochrona tajemnicy przedsiębiorcy może uzasadniać odmowę udostępnienia znacznej części uzasadnienia wyroku arbitrażowego w trybie dostępu do informacji publicznej, jeśli takie udostępnienie mogłoby negatywnie wpłynąć na pozycję rynkową strony postępowania.

Odmowa udostępnienia informacji publicznej musi być szczegółowo uzasadniona i oparta na precyzyjnej wykładni prawa, uwzględniającej rozróżnienie dokumentów wytworzonych przez instytucje unijne i krajowe.

Treść regulacji materialnoprawnej wynikającej z art. 92a i art. 93 u.t.d. nie stanowi podstawy do wydzielenia w decyzji administracyjnej w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej, o której mowa w art. 92a ust. 1 i 2 u.t.d., rozstrzygnięć cząstkowych odpowiadających wysokości jednostkowych kar pieniężnych za każde naruszenie obowiązków lub warunków przewozu drogowego, stypizowane w załącznikach nr 3 i

Odpowiedzialność obiektywna przewoźnika za naruszenie przepisów o transporcie drogowym poprzez posługiwanie się kartą kierowcy należącą do innej osoby nie może być wyłączona samym twierdzeniem o braku winy, ale wymaga udowodnienia podjęcia wszelkich niezbędnych środków zapobiegawczych.

Zobowiązanie podatkowe w podatku od spadków i darowizn nie powstaje, jeżeli decyzja ustalająca została doręczona po upływie terminów wskazanych w art. 68 § 1 lub § 2 Ordynacji podatkowej, w zależności od spełnienia przesłanek przewidzianych w tych przepisach.

Odnowienie niezgłoszonego do opodatkowania obowiązku podatkowego z tytułu nabycia spadku, w rozumieniu art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie implikuje po stronie spadkobiercy obowiązku złożenia zeznania podatkowego. W konsekwencji w takiej sytuacji nie ma zastosowania termin 5-letni przedawnienia, o którym mowa w art. 68 § 2 pkt 1 i 2 Ordynacji podatkowej.

Posiadacz zależny lokalu ponosi odpowiedzialność za obecność niezarejestrowanych automatów do gier, nawet po wypowiedzeniu umowy, jeśli okres wypowiedzenia nie upłynął w momencie kontroli.

Prawo do informacji publicznej nie jest bezwzględne i może być ograniczone, zwłaszcza w zakresie ochrony bezpieczeństwa publicznego oraz ochrony informacji niejawnych dotyczących osób ochranianych przez służby państwowe.

Dla prawidłowego ustalenia poziomu hałasu emitowanego przez zakład niezbędne jest przeprowadzenie wiarygodnych pomiarów akustycznych, które odzwierciedlają rzeczywiste warunki pracy, a decyzja administracyjna powinna opierać się na rzetelnie zebranym materiale dowodowym.

Przepisy specustawy ukraińskiej zawieszają bieg terminów dotyczących legalizacji pobytu cudzoziemców, znosząc odpowiedzialność organów administracyjnych za bezczynność w tym okresie.

Popełnienie przestępstwa w warunkach recydywy specjalnej podstawowej wymaga spełnienia przesłanek, które muszą być dokładnie zweryfikowane przez sąd pierwszej instancji, w tym uprzedniego odbycia co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za przestępstwo podobne, co w przypadku ich braku prowadzi do konieczności uchylenia wyroku i ponownego rozpoznania sprawy.

Zmiana kwalifikacji prawnej czynu w związku ze zmianą przepisów prawa materialnego, która miała miejsce przed wydaniem wyroku, wymusza na sądzie ponowną weryfikację podstaw prawnych odpowiedzialności oskarżonego.

Środek zabezpieczający w postaci pobytu w zakładzie psychiatrycznym nie może być orzeczony wobec sprawcy przestępstwa popełnionego w stanie ograniczonej poczytalności, jeżeli złagodzona kara ma charakter wolnościowy.

Zgodnie z art. 100d ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, zawieszenie biegu terminów rozpatrywania wniosków o zezwolenie na pobyt czasowy obejmuje wszystkich cudzoziemców, co wyłącza możliwość stwierdzenia bezczynności organu w okresie obowiązywania tego przepisu.

Nie można przypisać działania w warunkach recydywy wielokrotnej, jeśli od odbycia ostatniej kary pozbawienia wolności do popełnienia kolejnego przestępstwa upłynął okres dłuższy niż 5 lat, co rodzi konieczność uchylenia wyroku sądu pierwszej instancji jako wydanego z naruszeniem prawa.

W przypadku istnienia uzasadnionych wątpliwości co do poczytalności obwinionego, rozpoznanie sprawy w trybie nakazowym jest niedopuszczalne.