Związanie wynikające z art. 190 p.p.s.a. ma charakter bezwzględnie obowiązujący, wobec czego ani organ administracji publicznej, ani sąd administracyjny orzekając ponownie w tej samej sprawie, nie może pominąć wykładni prawa dokonanej wcześniej w orzeczeniu sądu kasacyjnego, gdyż ta wiąże je w sprawie. Pojęcie "wykładnia prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny", którym posługuje

Brak wymagalności obowiązku podatkowego" – obejmuje swym zakresem konieczność ustalenia właściwości organu, który wystawił tytuł egzekucyjny pod kątem stwierdzenia czy był on uprawnionym wierzycielem w sprawie.

Proces rekultywacji (np. poprzez przywracanie zniszczonym terenom ich pierwotnego charakteru w drodze rozbiórki budynków) nie zawsze wyklucza możliwość odwołania się do "względów technicznych" w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 3 u.p.o.l. Warunek istnienia "względów technicznych" można uznać za spełniony w szczególności w sytuacji, gdy po pierwsze - aktywność podatnika w zakresie rekultywacji polegać

Art. 66 § 2 k.p. ma zastosowanie zarówno do umów o pracę zawartych na czas nieokreślony, jak i umów zawartych na czas określony, z tym jedynie wyłączeniem, że regulacja ta nie dotyczy umów terminowych, które w normalnym biegu rzeczy zakończyłyby się ze względu na upływ terminu, na jaki zostały zawarte, przed zgłoszeniem przez pracownika swojego powrotu do pracy. Nie jest to jednak dyskryminacja tych

Przez rażące naruszenie prawa w rozumieniu art. 149 § 1 p.p.s.a. należy rozumieć stan, w którym naruszenie przez organ treści obowiązku wynikającego z przepisu prawa z jednej strony było jednoznaczne i pozadyskusyjne, z drugiej – w istotny sposób ograniczało realizację praw strony postępowania.

Art. 7 ust. 2 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, w brzmieniu nadanym dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r., w związku z art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335/EWG, stoi na przeszkodzie opodatkowaniu przez Rzeczypospolitą Polską czynności prawnych dot. wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego, zarówno przy zawarciu umowy

Art. 7 ust. 2 dyrektywy Rady 69/335/EWG z dnia 17 lipca 1969 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału, w brzmieniu nadanym dyrektywą Rady 85/303/EWG z dnia 10 czerwca 1985 r., w związku z art. 7 ust. 1 dyrektywy 69/335/EWG, stoi na przeszkodzie opodatkowaniu przez Rzeczypospolitą Polską czynności prawnych dot. wniesienia do spółki wkładu niepieniężnego, zarówno przy zawarciu umowy

Nie jest tak, że sam fakt prowadzenia lub nie działań marketingowych, ma znaczenie przesądzające dla oceny charakteru – prywatnego lub profesjonalnego - działalnosci podatnika. Trzeba dokonać kompleksowej oceny okoliczności sprawt i dopiero w jej następstwie oceniać, czy organ naruszył przepisy prawa materialnego, tj. art. 15 ustawy o VAT.

Obligatoryjne wymierzenie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych składek w wysokości przyjętej w deklaracji rozliczeniowej ostatnio złożonej przez płatnika stanowi swoistą sankcję, której stosowanie ma na celu zdyscyplinowanie płatników i nakłonienie ich do terminowego rozliczania składek za ubezpieczonych. Zaniechanie płatnika, który w pierwszej kolejności powinien dokonać rozliczenia przez sporządzenie

1. Sprawa o wynagrodzenie za pracę jest sprawą o dochód - dochód przysługujący pracownikowi w postaci zapłaty za pracę świadczoną na rzecz pracodawcy w ramach stosunku pracy. Brak możliwości ścisłego udowodnienia wysokości żądania lub nadmierne trudności w udowodnieniu tej wysokości, uprawniają i zarazem zobowiązują sąd do zasądzenia odpowiedniej sumy według swej oceny, opartej na rozważeniu wszystkich

Dochody które można przypisać położonemu w Polsce zakładowi niemieckiego przedsiębiorstwa, podlegają opodatkowaniu w Polsce na podstawie polskich przepisów podatkowych, przy czym przypisane zakładowi dochody powinny być określone w takiej wysokości, w jakiej zakład mógłby je uzyskać gdyby wykonywał swoją lub podobną działalność jako samodzielne przedsiębiorstwo.

Brak wyraźnego stwierdzenia w rozstrzygnięciu decyzji, że dany członek zarządu spółki odpowiada solidarnie z pozostałymi członkami tego zarządu (i ze spółką) za zaległości spółki nie może stanowić wystarczającej podstawy uchylenia tej decyzji, a tym bardziej do stwierdzenia jej nieważności.

Brak wyraźnego stwierdzenia w rozstrzygnięciu decyzji, że dany członek zarządu spółki odpowiada solidarnie z pozostałymi członkami tego zarządu (i ze spółką) za zaległości spółki nie może stanowić wystarczającej podstawy uchylenia tej decyzji, a tym bardziej stwierdzenia jej nieważności.

Brak wyraźnego stwierdzenia w rozstrzygnięciu decyzji, że dany członek zarządu spółki odpowiada solidarnie z pozostałymi członkami tego zarządu (i ze spółką) za zaległości spółki nie może stanowić wystarczającej podstawy uchylenia tej decyzji, a tym bardziej do stwierdzenia jej nieważności.

Ocenie sądu administracyjnego podlega legalność działania organu podatkowego, a nie zasadność i celowość odmowy. Kontrolą sądu objęta jest zatem ta część postępowania administracyjnego, która odnosi się do ustalenia przez organy podatkowe faktu istnienia przesłanek warunkujących zastosowanie ulgi przewidzianej w art. 67a § 1 pkt 3 Ordynacji podatkowej.

Pojęcie "miejsca odpłatnego zbycia", o jakim mowa w art. 14 ust. 2 u.p.d.o.p. nakazuje wprawdzie przeanalizowanie w pierwszej kolejności danych z rynku lokalnego (najbliższego sąsiedztwa nieruchomości), ale nie wyklucza sięgnięcia do informacji z innych obszarów (np. obszarów sąsiadujących) jako bardziej miarodajnych, przykładowo z uwagi na cechy dokonywanych transakcji sprzedaży, czy też parametry

W postępowaniu podatkowym dopuszcza się odstępstwo od zasady bezpośredniości, a stan faktyczny może zostać ustalony na podstawie dowodów przeprowadzonych w innym postępowaniu. Nie istnieje jakikolwiek prawny nakaz, aby w toku niniejszego postępowania koniecznym było powtórzenie np. przesłuchania świadka, który zeznawał w innym postępowaniu. W konsekwencji korzystanie z tak uzyskanych zeznań samo w

Sądy administracyjne kontrolujące legalność decyzji podatkowych wydanych na podstawie art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. powinny – w myśl wyroku Trybunału Konstytucyjnego o sygn. akt P 49/13 - stosować powołany przepis prawa do chwili jego derogacji, aplikując wnioski i wytyczne wynikające z treści orzeczeń Trybunału, przy uwzględnieniu konkretnych stanów faktycznych w zawisłych przed sądami sprawach.

Brak wyraźnego stwierdzenia w rozstrzygnięciu decyzji, że dany członek zarządu spółki odpowiada solidarnie z pozostałymi członkami tego zarządu (i ze spółką) za zaległości spółki nie może stanowić wystarczającej podstawy uchylenia tej decyzji, a tym bardziej stwierdzenia jej nieważności.

Negując opinię biegłego i polemizując z jego wnioskami w sferze wymagającej wiadomości specjalnych, bez zasięgnięcia opinii innego biegłego, dochodzi do naruszenia art. 278 k.p.c. oraz art. 286 k.p.c.

Z § 237 ust. 1 rozporządzenia Ministra Przemysłu i Handlu z dnia 30 sierpnia 1996 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać bazy i stacje paliw płynnych, rurociągi dalekosiężne do transportu ropy naftowej i produktów naftowych i ich usytuowanie (Dz.U. z 1996 r. Nr 122, poz. 576) wynika obowiązek modernizacji kontenerowych stacji paliw płynnych wybudowanych i dopuszczonych do użytku

Interes prawny podmiotu wnoszącego skargę do sądu przejawia się w tym, iż podmiot ten działa bezpośrednio, we własnym imieniu i ma roszczenie o przyznanie uprawnienia lub zwolnienie z nałożonego obowiązku. Kryterium interesu prawnego ma charakter materialno - prawny i wymaga stwierdzenia związku między sferą indywidualnych praw i obowiązków skarżącego, a kwestionowanym w skardze aktem lub czynnością

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego nie ma, co do zasady, przeszkód, aby w postępowaniu dowodowym prowadzonym w danej sprawie posiłkować się opinią rzeczoznawcy, sporządzoną w innej sprawie, ale tego rodzaju dowód może być dopuszczony jedynie wtedy, gdy opinia taka zawiera pewne ogólne treści, które mogą być odnoszone również do innej sprawy niż ta, dla potrzeb której opinia taka została sporządzona

Interes prawny podmiotu żądającego dopuszczenia do udziału w postępowaniu jako strona, ewentualnie wnoszącego o wznowienie postępowania, w którym podmiot ten miał nie brać udziału, powinien być konkretny i realny. Wprawdzie zgodzić się należy z prezentowany w orzecznictwie stanowiskiem, zgodnie z którym o istnieniu interesu prawnego nie przesądza stwierdzenie wyłącznie oddziaływania o charakterze ponadnormatywnym