Pod pojęciem środków egzekucyjnych należy rozumieć zinstytucjonalizowane formy przymusu państwowego stosowane według ściśle określonej procedury, a skierowane bezpośrednio na wykonanie obowiązku prawnego.

Nowymi okolicznościami (środkami dowodowymi) są tylko takie, które nie były znane rozstrzygającym sprawę organom w dacie podejmowania końcowego rozstrzygnięcia chociaż obiektywnie wtedy istniały, a strona nie miała jakichkolwiek możliwości ich procesowego wykorzystania. Ze zwrotu "z których strona nie mogła skorzystać w poprzednim postępowaniu" wynika, że chodzi tutaj o wykrycie okoliczności i środków

Udzielenie odpowiedzi, czy odmowa wszczęcia postępowania była zasadna wymaga wyjaśnienia, że zastosowanie tego przepisu może mieć miejsce na wstępnym etapie badania wniosku, tj. w sytuacji, gdy nie trzeba w sprawie przeprowadzić postępowania wyjaśniającego, aby stwierdzić, że sprawa wywołana konkretnym wnioskiem powinna zakończyć się odmową wszczęcia postępowania administracyjnego.

Podstawę prawną rozstrzygnięcia podważać bowiem można poprzez zarzut naruszenia prawa materialnego.

Trzeba pamiętać, że ocena raportu z pewnych koniecznych względów musi być ograniczona, gdyż organ nie dysponuje odpowiednią specjalistyczną wiedzą, aby móc w pełni zweryfikować wszystkie jego aspekty. Jeżeli zdaniem organu oceniany raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko odpowiada przepisom prawa oraz jest spójny, logiczny i przekonujący, to organ nie jest obowiązany do samodzielnego badania

Podstawą prawną wyprowadzenia naruszenia interesu prawnego są przepisy materialnego prawa administracyjnego.

Jeżeli sportowiec świadczy na rzecz klubu usługi sportowe w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej (w rozumieniu art. 5a pkt 6 i art. 5b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (D z.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), to przychody z tego tytułu nie stanowią przychodów z uprawiania sportu i powinny być zaliczone do przychodów z pozarolniczej

Pojęcie spółki kapitałowej na gruncie Dyrektywy 69/335 jest szersze niż wynika to z art. 4 § 1 pkt 2 k.s.h.

Także przed 2015 r. sprzedaż premiowa dotyczyła nie tylko towarów, ale i usług finansowych.

Dodanie w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. po słowach "sprzedaż premiowa" słów "towarów i usług" nie zmieniło znaczenia pojęcia "sprzedaż premiowa" w stosunku do stanu prawnego obowiązującego przed 1 stycznia 2015 r., a stanowiło jedynie doprecyzowanie tego pojęcia. W przeciwnym razie ustawodawca powinien był konsekwentnie zmienić także art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., skoro art. 21 ust. 1 pkt 68 tej

Brak wyraźnego i zindywidualizowanego tła faktycznego (rozumianego jako zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe), stanowiącego podstawę kwalifikacji prawnopodatkowej w ramach procesu wydawania interpretacji indywidualnej oznacza, że nie można zasadnie oczekiwać od organu podatkowego odpowiedzi na postawione pytania. Nie zachodzi wówczas brak w zakresie elementów wniosku (art. 169 § 1 Ordynacji

Celem postępowania wyjaśniającego jest zbadanie okoliczności wynikających już z istniejących ewidencji, rejestrów i innych danych, jak też wyjaśnienie, czy dane te odnoszą się do osoby wnioskodawcy, faktów, stanu prawnego, którego poświadczenia domaga się zainteresowany. Postępowanie ma na celu usunięcie wątpliwości, co do znanych, bo istniejących już faktów, czy stanu prawnego. Nie jest dopuszczalne

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego podstawami skargi kasacyjnej wymaga prawidłowego ich określenia w samej skardze. Oznacza to konieczność powołania konkretnych przepisów prawa, którym zdaniem skarżącego uchybił sąd, określenia, jaką postać miało to naruszenie, uzasadnienia zarzutu ich naruszenia, a w razie zgłoszenia zarzutu naruszenia prawa procesowego wykazania dodatkowo, że to wytknięte

Skoro ustawa o VAT stanowi, iż podatkowi od towarów i usług podlega sprzedaż dokonana w wyniku egzekucji i płatnikiem tego podatku jest komornik, przepisy k.p.c. dotyczące egzekucji należy wykładać tak, aby zapewnić wykonanie przepisów tej ustawy.

"Zapomnienie" jest okolicznością pozostającą w sferze psychiki osoby, która o czymś zapomniała. Nie ma więc charakteru obiektywnego i zewnętrznego w stosunku do tej osoby, wobec czego nie można go także uznać za zdarzenie losowe, o którym mowa w art. 5a ust. 7 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników. Biuletyn SN Izby Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016 Brak indywidualnego

Przeniesienie w stan nieczynny nauczyciela podlegającego ochronie trwałości stosunku pracy na podstawie art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. z 2001 r., nr 79, poz. 854 ze zm.) nie wymaga zgody reprezentującej go organizacji związkowej. Biuletyn SN Izby Pracy Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych nr 3/2016 Złożenie wniosku o przeniesienie w stan nieczynny

Dokonanie zatem przez sąd administracyjny oceny prawnej, wykluczającej możliwość skorzystania z tego postanowienia w prowadzonym postępowaniu legalizacyjnym, w sytuacji, gdy organ nadzoru budowlanego w ogóle nie uczynił tego aktu elementem podstawy prawnej rozstrzygnięcia, stanowiło w istocie orzekanie sądu w sprawie administracyjnej, niejako w zastępstwie organu administracji, do czego sąd nie posiada

Orzecznictwo sądowoadministracyjne i poglądy doktryny dotyczące pojęcia rażącego naruszenia prawa są niezbyt spójne i tylko w pewnym zakresie stwarzają możliwość formułowania uogólnień. W przewadze skłaniają się jednak do uznawania konieczności eliminowania decyzji z obrotu prawnego albo tylko stwierdzenia naruszenia prawa)z racji istnienia w niej wad o szczególnie dużym ciężarze gatunkowym, wady te

Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.

Naruszenie przepisów postępowania lub prawa materialnego, nie może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej w postępowaniu prowadzonym w trybie nadzoru, jeżeli nie nosi cechy naruszenia rażącego.

Stosując przepis art. 108 ustawy o VAT, organy podatkowe i sądy administracyjne powinny każdorazowo kierować się przesłanką możliwości wystąpienia ryzyka uszczuplenia należności na rzecz Skarbu Państwa. W przypadku braku wystąpienia takiej przesłanki powinny one co do zasady odstąpić od realizacji obowiązków wynikających z tego przepisu.

Wynikające z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r. poz. 1647 ze zm.) oraz art. 3 § 1 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) wymogi względnie szerokiego badania legalności rozstrzygnięć organów administracji nakładają obowiązek odniesienia się przez sąd administracyjny

Wymóg zawarcia w uzasadnieniu wyjaśnienia podstawy prawnej rozstrzygnięcia należy rozumieć w ten sposób, że uzasadnienie musi pozwalać na skontrolowanie przez strony i sąd wyższej instancji, czy sąd orzekający nie popełnił w swoim rozumowaniu błędów, tj. winna zostać w nim uwidoczniona operacja logiczna, którą przeprowadził sąd, stosując określone normy prawne w rozstrzyganej sprawie.

Normy materialnego prawa administracyjnego określają treść uprawnień oraz treść obowiązków jednostki. Jednostka może dochodzi na drodze postępowania administracyjnego udzielenia jej ochrony prawnej jeżeli przepis prawa materialnego przyznaje jej określonej treści uprawnienie, które pozostaje w związku z przedmiotem prowadzonego postępowania.