Prawo posiadania broni nie należy w Polsce do praw obywatelskich gwarantowanych w Konstytucji RP. Prawo do posiadania broni ma w świetle ustawy o broni i amunicji reglamentacyjny charakter. Jest wyrazem zaufania państwa do obywatela, który powinien mieć nieskazitelny charakter i cechować się szacunkiem do obowiązującego porządku prawnego. Osoby posiadające pozwolenie na broń powinny w sposób szczególny

W orzecznictwie zgodnie przyjmuje się, że nakaz rozbiórki może być orzeczony w stosunku do części budynku wówczas, gdy jest to część obiektu na tyle samodzielna i niezależna od pozostałej części obiektu wybudowanego zgodnie z prawem, że może być rozebrana bez istotnej ingerencji w pozostałą część obiektu budowlanego.

Ponowne badanie prawidłowości wydania decyzji podatkowej nie może być przedmiotem postępowania egzekucyjnego.

W obecnym stanie prawnym nie jest możliwe określanie przychodu z tytułu zbycia nieruchomości w drodze umowy o dożywocie.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż niezwiązanie granicami skargi nie oznacza, że sąd może czynić przedmiotem swych rozważań i ocen wszystkie aspekty skargi, bez względu na treść zaskarżonego aktu lub czynności. Oznacza ono natomiast, że sąd ten ma prawo, a także obowiązek dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonego aktu administracyjnego nawet wówczas, gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze

Kontrola sądowa nie obejmuje natomiast celowości i zakresu podjętej decyzji. Organ winien zadbać o to, aby decyzja nie posiadała cech dowolności. Kontrola sądowa obejmuje, obok m.in. wyboru sposobu załatwienia sprawy także to, czy skorzystanie z przyznanej w ten sposób swobody decyzyjnej nie oznaczało podjęcia decyzji przekraczającej granice uznania administracyjnego.

Każdy koszt bezpośrednio związany ze świadczoną usługą, którym świadczący usługę obciążył klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Jeżeli działalność w zakresie dzierżawy gruntu cechuje się zarówno powtarzalnością, jak i długim okresem trwania, to grunt wykorzystywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a właściciel prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Dla oceny, czy dana osoba prowadzi działalność gospodarczą w określonym zakresie nie ma znaczenia to, czy w tym zakresie zarejestrowała

Art. 105 § 1 k.p.a. nie ma zastosowania w sprawie o wydanie zaświadczenia.

W postępowaniu o wydanie pisemnej interpretacji prawa podatkowego w indywidualnej sprawie organ interpretujący nie prowadzi postępowania dowodowego i nie dokonuje ustaleń faktycznych w rozumieniu art. 122 o.p. To obowiązkiem wnioskodawcy jest wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (art. 14b § 3 o.p.). Oznacza to, że ma on obowiązek wskazać wszystkie istotne okoliczności

Projekt architektoniczno- budowlany jest sprawdzany pod względem zgodności z planem miejscowym, kompletności, z wymaganiami ochrony środowiska oraz wykonania przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane. Projekt zagospodarowania terenu podlega natomiast pełnej weryfikacji pod względem zgodności z prawem.

Czynienie użytku z przysługujących stronie gwarancji proceduralnych wymaga aktywnego zachowania, a co najmniej współdziałania z prowadzącym postępowanie organem w celu realizacji zasady ogólnej dochodzenia prawdy obiektywnej (art. 122 Ordynacji podatkowej). Konsekwencji biernej postawy strony nie można wobec tego przerzucać na organ podejmujący, w ramach wyznaczonych przez przepisy prawa, działania

Organy administracji zobowiązane są do poszukiwania środków dowodowych służących poparciu twierdzeń strony, nawet w sytuacji, gdy ta ostatnia mimo istnienia obowiązku środków takich nie przedstawia lub gdy twierdzenia strony są ogólnikowe bądź lakoniczne.

Usługi świadczone przez stronę polegające na rezerwacji taxi z punktu widzenia gospodarczego stanowią usługę nierozerwalnie związaną z usługą taksówkową.

Strona składająca wniosek o przywrócenie terminu w trybie art. 162 ord. pod. powinna nie tylko wskazać przeszkodę, która spowodowała uchybienie terminu, ale także uprawdopodobnić, że przyczyny tej strona nie mogła przezwyciężyć przy użyciu największego, w danych okolicznościach, wysiłku. Istotne jest zatem przy ocenie wniosku o przywrócenie terminu do dokonania danej czynności rozróżnienie samej przeszkody

Art. 11 P.p.s.a. rozumieć należy w ten sposób, że zakazuje on podważania ustaleń organu administracji publicznej zgodnych z ustaleniami prawomocnego wyroku skazującego oraz nakazuje akceptację ustaleń zgodnych z ustaleniami wyroku skazującego. Wprowadzenie do postępowania sądowoadministracyjnego zasady wyrażonej w art. 11 P.p.s.a. sprawia, że adresatami tej zasady stają się także pośrednio organy administracji

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażony został pogląd według, którego pojęcie pozbycie się, które stanowi przesłankę do uznania za odpad, w istocie oznacza zmianę sposobu użytkowania wskazanego przedmiotu, czyli użytkowanie w inny sposób niż nakazuje to przeznaczenie danego przedmiotu, a nowy sposób użytkowania mógłby wywoływać niekorzystne oddziaływanie na środowisko. Pozbycie się

Obowiązkiem sądu administracyjnego pierwszej instancji jest natomiast zbadanie, czy organ dokonując ustalenia stanu faktycznego nie naruszył przepisów postępowania administracyjnego w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy oraz zajęcie stanowiska, jaki stan faktyczny został przez sąd przyjęty.

Posiadanie przez inwestora prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane nie wyklucza udziału w postępowaniu właściciela nieruchomości objętej zamierzeniem inwestycyjnym.

Określony w art. 7 ust. 1 Dyrektywy kapitałowej warunek zwolnienia, o którym mowa w tym przepisie ma zastosowanie do wszelkiego rodzaju czynności restrukturyzacyjnych, bez względu na to, czy w poprzednio obowiązującej wersji Dyrektywy 69/335/EWG były one kwalifikowane jako zwolnienia o charakterze obligatoryjnym czy fakultatywnym.

Zasadą generalną przyjętą przy zbywaniu nieruchomości państwowych było to, że konieczną przesłankę do zawarcia umowy notarialnej ustanowienia użytkowania wieczystego i sprzedaży domów lub lokali mieszkalnych stanowiła decyzja administracyjna.

W ugruntowanym już orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmuje się, że stronami postępowania w sprawach o ustalenie warunków zabudowy są właściciele i użytkownicy wieczyści nieruchomości sąsiadujących bezpośrednio z nieruchomością, na której ma być zlokalizowana planowana inwestycja oraz właściciele lub użytkownicy nieruchomości położonych w dalszej odległości, jeżeli znajdują się one w obszarze

Tylko w obszarze owego luzu decyzyjnego wzgląd na ważny interes społeczny lub słuszny interes strony może doprowadzić do uchylenia lub zmiany decyzji. W razie zaś gdy ustawodawca w sposób sztywny i bezwarunkowy, narzuca określone rozwiązanie, o stosowaniu art. 155 k.p.a. nie może być mowy.

Z bezczynnością organu administracji publicznej mamy do czynienia wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności.