Związanie organu właściwego w sprawie pozwolenia na budowę treścią decyzji lokalizacyjnej oznacza, iż nie ma on prawa samodzielnie przesądzać o dopuszczalności realizacji danej inwestycji z punktu widzenia zmiany zagospodarowania terenu objętego decyzją lokalizacyjną. Przeciwnie, ma obowiązek kierować się ustaleniami dokonanymi w tej decyzji.

Prawo do uzyskania interpretacji dotyczy także osób występujących o nią jeszcze przez otrzymaniem decyzji o ich odpowiedzialności podatkowej, jako osoba trzecia.

Ordynacja podatkowa nie wskazuje, w jaki sposób należy oceniać istotność dowodu lub okoliczności. Zasadniczo uznaje się, że istotne znaczenie dla sprawy powinny mieć takie dowody i takie okoliczności, których uwzględnienie może prowadzić do rozstrzygnięcia odmiennego niż wcześniej podjęte. Przez nową istotną dla sprawy należy rozumieć taką okoliczność, która mogła mieć wpływ na inne rozstrzygnięcie

Zasada dwuinstancyjności polega właśnie na tym, że organ II instancji ma poprawić, uzupełnić i wyjaśnić to, czego nie zrobił, bądź źle zrobił organ I instancji.

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do

art. 306a § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) zgodnie z którym „zaświadczenie potwierdza stan faktyczny lub prawny istniejący w dniu jego wydania” należy rozumieć w ten sposób, że na dzień wydania, zaświadczenie organu potwierdza stan faktyczny lub prawny obejmujący wiedzę organu co do danych znajdujących się w jego posiadaniu - zarówno

Pod pojęciem przychodu należy rozumieć nie tylko realne przysporzenia majątkowe, rozumiane jako przyrost w sensie potocznym. Przychodem będzie również korzyść w postaci zmniejszenia zobowiązań, np. zaliczenie przez wierzyciela wartości przejętej nieruchomości na poczet należnych zobowiązań.

Sąd jest zobowiązany do oceny czy prawdopodobne jest, że organ żądanej informacji nie posiada, a oceniając czy podmiot zobowiązany powinien ją posiadać, powinien między innymi ustalić, czy informacja ta jest związana z zakresem jego działania i kompetencją.

Podatnik może skutecznie powoływać się na to, że działał w zaufaniu do organów podatkowych w rozumieniu art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 roku, poz. 749) tylko wtedy, gdy działania podatnika były następstwem błędnej oceny prawnej organu podatkowego.

Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. należy interpretować w ten sposób, iż sprzeciwia się ona temu, aby podatnik dokonywał odliczenia podatku od wartości dodanej znajdującego się na fakturach wystawionych przez dostawcę, jeżeli pomimo że usługa została wyświadczona, okazuje się, że nie została ona w rzeczywistości wykonana przez danego usługodawcę lub przez jego podwykonawcę, w szczególności

W stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2009r., dopuszczalne jest na podstawie art. 33d § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordtynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 roku, poz. 749), na wniosek strony zabezpieczenie wykonania decyzji nieostatecznej, której nie nadano rygoru natychmiastowej wykonalności.

Aby stwierdzić, czy podatnik może skorzystać z tzw. "ulgi abolicyjnej" przewidzianej w art. 27g u.p.d.o.f. nie wystarczy graniczyć się do ustaleń dotyczących sposobu rozliczenia dochodów uzyskanych za granicą (podatnik musi podlegać opodatkowaniu przy zastosowaniu metody zaliczenia), ale należy także ustalić, czy występuje różnica między podatkiem obliczonym metodą zaliczenia a kwotą podatku obliczoną

Sąd jest zobowiązany do oceny czy prawdopodobne jest, że organ żądanej informacji nie posiada, a oceniając czy podmiot zobowiązany powinien ją posiadać, powinien między innymi ustalić, czy informacja ta jest związana z zakresem jego działania i kompetencją.

Błędne uzasadnienie prawidłowego rozstrzygnięcia sądu pierwszej instancji nie skutkuje uwzględnieniem skargi kasacyjnej.

Stosowanie art. 5 k.c. może wchodzić w grę w każdym wypadku, gdy w świetle oceny określonego stanu faktycznego, przy uwzględnieniu treści konkretnej normy prawnej włącznie z jej celem, można mówić o tym, iż korzystanie przez osobę zainteresowaną z przysługującego jej prawa podmiotowego pozostaje w sprzeczności z określonymi w nim zasadami; przy stosowaniu tego przepisu trzeba mieć też na względzie,

W praktyce, organ administracji musi tak prowadzić postępowanie, by nie spowodować w nim przewlekłości czy nawet nieuzasadnionej stanem sprawy bezczynności.

1. Spółki jawne powstałe w wyniku przekształcenia spółek cywilnych na podstawie art. 26 § 4 k.s.h. w brzmieniu obowiązującym przed 15 stycznia 2004 r. stawały się podmiotami ogółu praw i obowiązków wspólników spółek cywilnych ulegających przekształceniu. 2. Dochodzenie przez wierzyciela roszczenia cywilnoprawnego w drodze niedopuszczalnej egzekucji administracyjnej oraz posłużenie się przez niego dokumentem

Niedopuszczenie dowodu wnioskowanego przez stronę powinno mieć miejsce tylko gdy jest oczywiste, że okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma i nie może mieć żadnego znaczenia dla sprawy (treść rozstrzygnięcia), co obejmuje również przypadki, gdy dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności, jak również gdy z przyczyn obiektywnych dowodu nie da się przeprowadzić.

Podkreślić należy, że jedynie w sytuacji, gdy strona twierdzi, że uchybienie terminu nastąpiło bez jej winy, a organ prowadzący postępowanie administracyjne poweźmie wątpliwości co do okoliczności powoływanych przez stronę, powinien podjąć działania niezbędne do wyjaśnienia kwestii budzącej wątpliwość organu administracji publicznej.

W przypadku zbycia nieruchomości na podstawie umowy o dożywocie nie jest możliwe określenie przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f., na zasadach wynikających z art. 19 ust. 1 i 3 tej ustawy.

1. Nie można, od dnia 23 października 2011 r. - tj. od chwili wprowadzenia do porządku prawnego instytucji zapisu windykacyjnego - przyjmować, że nabycie przedmiotu zapisu windykacyjnego przez zapisobiorcę windykacyjnego, jest na gruncie ustawy o podatku od spadków i darowizn nabyciem w drodze spadku. 2. Użyte w art. 23 art. 1 pk 45a lit. a) u.p.d.o.f. określenie „środków trwałych oraz wartości niematerialnych

Mimo pewnej zbieżności pojęciowej określeń "prawo materialne" i "prawa majątkowe" nie ma podstaw do powiązywania uprawnień proceduralnych z uprawnieniami organizacyjno-finansowymi, gdyż uprawnienia proceduralne występują także poza stosunkami organizacyjnymi, np. w stosunkach podatnik – organ podatkowy i mogą nie mieć nic wspólnego z jakąkolwiek formą organizacyjną prowadzenia działalności. Tym samym

Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. należy interpretować w ten sposób, iż sprzeciwia się ona temu, aby podatnik dokonywał odliczenia podatku od wartości dodanej znajdującego się na fakturach wystawionych przez dostawcę, jeżeli pomimo że usługa została wyświadczona, okazuje się, że nie została ona w rzeczywistości wykonana przez danego usługodawcę lub przez jego podwykonawcę, w szczególności

Te same osoby, które mogą złożyć wniosek o dokonanie wpisu (art. 6262 § 5 k.p.c.) są legitymowane do wytoczenia powództwa w oparciu o art. 10 u.k.w.h.