Orzeczenia
Decyzja o skreśleniu studenta z listy, w związku z niezaliczonym semestrem, na które Uniwersytet wyraził zgodę na warunkowe zaliczenie, jest sprzeczna z zasadami wolności akademickiej tylko wtedy, gdy organ działałby poza ramami uznania administracyjnego, czego w tej sprawie nie wykazano. nie informowała władz Uczelni, ani nie starała się o urlop z powodu długotrwałej choroby, ani też nie sygnalizowała, aby epidemia wirusa prowadzonych na Wydziale [...] z powodu braków postępów w nauce. wyższej, za jaką uważa się pandemię koronawirusa, co stanowi wypadek losowy, z czego wynika również długotrwała choroba skarżącej.
Zwolnienie żołnierza z dobrowolnej zasadniczej służby wojskowej przed upływem jej terminu jest uzasadnione zaistnieniem potrzeb Sił Zbrojnych. Konieczne jest wykazanie i udokumentowanie okoliczności służby żołnierza, wskazujących na niecelowość jej dalszego pełnienia, zgodnie z uprawnieniami dowódcy jednostki wojskowej. służbowych z powodu działania siły wyższej, w pilnych sprawach rodzinnych spowodowanych chorobą lub wypadkiem, jeżeli natychmiastowa W ocenie Sądu I instancji podany przez organ powód zwolnienia mieści się w zakresie przesłanki potrzeb Sił Zbrojnych, w ramach której , urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego oraz urlopu opiekuńczego i zwolnienie od zajęć
Podniósł przy tym, że pomimo intensywnej farmakoterapii nie czuje się obecnie na siłach powrócić do pracy orzeczniczej, a z konsultacji Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Zgodnie z art. 93 § 1 p.u.s.p., sędziemu można udzielić płatnego urlopu dla poratowania zdrowia w Sprawiedliwości ocenił, że przedstawione zaświadczenie lekarskie nie zawiera przekonującej i szczegółowej odpowiedzi na pytanie, z jakich powodów
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, uznając, że interpretacja art. 97a ustawy o służbie wojskowej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny nie naruszała rażąco prawa, co uniemożliwia zastosowanie art. 139 k.p.a., wyłączając zasadę zakazu reformationis in peius. Z tego powodu zarzuty skargi dotyczące niewłaściwej wykładni i błędnego zastosowania przez organ odwoławczy art. 97a ustawy o służbie urlop w związku ze zwolnieniem ze służby w wysokości wskazanej w tej decyzji, nie daje podstaw do stwierdzenia, że mamy do czynienia 30 stycznia 2020 r., Nr 27/2020, w sprawie przyznania ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy i w tym zakresie przyznał przedmiotową
O ile sama rezygnacja z tej funkcji jest prawnie dopuszczalna, o tyle czynienie tego z powodów politycznych (zmiana układu sił partyjnych mu ekwiwalentu za zaległy urlop wypoczynkowy. Powód nie usprawiedliwił swojej nieobecności w pracy ani nie korzystał w tym czasie z urlopu wypoczynkowego, a zamiast tego wniósł o wypłacenie
niemożliwych do przezwyciężenia okoliczności, z powodu których doszło do przekroczenia wyznaczonego przepisami prawa terminu. 319/21, z dnia 7 grudnia 2021 r. sygn. akt III FZ 773/21, z dnia 15 grudnia 2021 r. sygn. akt I OZ 543/21 oraz z dnia 26 maja 2022 r. Z tych względów Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 184 w zw. z art. 197 § 2 P.p.s.a., oddalił zażalenie.
Żołnierza zawodowego można zwolnić z zawodowej służby wojskowej uzyskując ocenę dostateczną w opinii służbowej, zważając na interes publiczny (art. 228 ust. 1 pkt 4 ustawy o obronie Ojczyzny), co podlega ograniczonej kontroli sądowej. zawodowej służby wojskowej z powodu otrzymania ogólnej oceny dostatecznej w opinii służbowej była zgodna z przepisami prawa, w szczególności służby wojskowej (Dz.U. z 2014 r. poz. 670 z późn. zm.), zwolnił st. szer. (Dz.U. z 2022 r. poz. 2305 z późn. zm., dalej: "ustawa o obronie Ojczyzny"), § 3, § 15 ust. 1, § 16 ust. 1 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 3
Stan pandemii COVID-19 nie uzasadnia automatycznego przywrócenia terminu w postępowaniu administracyjnym, jeżeli strona nie wykazała braku winy w uchybieniu terminu. Obowiązek starannego zorganizowania pracy spółki spoczywa na jej organach zarządzających. Stan epidemii nie stanowił siły wyższej, która zaistniała nagle uniemożliwiając spółce w sposób niekontrolowany dochowanie należytej staranności S.A. argumentowała, że pandemia miała wpływ na jej zdolność do terminowego złożenia reklamacji, wnosząc o przywrócenie terminu z powodu O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu
Przesłanka nadzwyczajnej i nieprzewidywalnej okoliczności uzasadniającej przywrócenie terminu do wniesienia reklamacji nie obejmuje przedłużającej się pandemii COVID-19, gdyż występowała od dłuższego czasu i nie uniemożliwiła stronom procesowym terminowego działania. Stan epidemii nie stanowił siły wyższej, która zaistniała nagle uniemożliwiając spółce w sposób niekontrolowany dochowanie należytej staranności O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów, od zachowania których jest uzależnione
Przedłużający się stan pandemii nie zwalnia strony z obowiązku dochowania należytej staranności. Stan epidemii nie stanowił siły wyższej, która zaistniała nagle uniemożliwiając spółce w sposób niekontrolowany dochowanie należytej staranności O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów, od zachowania których jest uzależnione
Pandemia COVID-19 nie stanowi automatycznej podstawy do przywrócenia terminów administracyjnych, ponieważ skutki pandemii były przewidywalne i nie wiązały się z przeszkodami nie do przezwyciężenia. Stan epidemii nie stanowił siły wyższej, która zaistniała nagle uniemożliwiając spółce w sposób niekontrolowany dochowanie należytej staranności O braku winy w niedopełnieniu obowiązku można mówić tylko w przypadku stwierdzenia, że dopełnienie obowiązku stało się niemożliwe z powodu stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19 przewidzianych przepisami prawa administracyjnego terminów, od zachowania których jest uzależnione
wymaga zasięgnięcia opinii biegłego odpowiedniej specjalności, a obliczanie wysokości renty może następować z zastosowaniem art. 322 k.p.c., gdy ścisłe udowodnienie wysokości żądania jest niemożliwe lub nader utrudnione. Przy rozpoznawaniu powództwa o zmianę wysokości renty odszkodowawczej z tytułu wypadku przy pracy na podstawie art. 907 § 2 k.c., sąd zobowiązany jest dokonać analizy kształtowania się wynagrodzenia na stanowisku zajmowanym przez poszkodowanego przed wypadkiem w całym okresie objętym sporem, uwzględniając poziom wynagrodzeń u konkretnego pracodawcy, przy czym ustalenie przyczyn schorzeń poszkodowanego Za zmianą może przemawiać m.in. istotny spadek siły nabywczej pieniądza (uchwały Sądu Najwyższego: z dnia 29 października 1993 r., III Powód zgłaszał także dysfunkcję spastyczną pęcherza moczowego i osłabienie siły prostowników lewej stopy. Miesięczne wynagrodzenie brutto powoda obliczone według zasad ustalania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy
Art. 15c ust. 3 i art. 22a ust. 3 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy, wprowadzające mechanizm obniżający wysokość świadczeń do przeciętnej emerytury z powszechnego systemu ubezpieczenia społecznego, są sprzeczne z art. 32 ust. 1 i 2, art. 64 ust. 1-3, art. 67 ust. 1 oraz art. 2 Konstytucji RP, co uzasadnia odmowę ich zastosowania przez sąd. Kwalifikacja okresów służby jako "służby na rzecz totalitarnego państwa" w rozumieniu art. 13b ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy powinna być dokonywana z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy, w tym indywidualnych czynów funkcjonariusza. Sąd Najwyższy nie ma wątpliwości, że wydziały paszportowe nie bez powodu były nadzorowane przez służbę bezpieczeństwa. Porządek konstytucyjny zakłada bowiem pewną autonomię decyzyjną siły politycznej, która dostała od społeczeństwa mandat do sprawowania macierzyński, - od 3 lipca 1986 r. do 31 stycznia 1991 r. - urlop wychowawczy, - od 1 lutego 1991 r. - referent wydziału Paszportów
Tolerowanie przez pracodawcę będącego osobą prawną naruszeń dóbr osobistych pracownika przez współpracowników stanowi przyczynienie się pracodawcy do wynikającej z nich szkody, uzasadniające jego własną odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną z winy jego organu na podstawie art. 416 k.c. w związku z art. 448 § 1 k.c. i art. 300 k.p. Obowiązek pracodawcy szanowania dóbr osobistych pracownika (art. 111 k.p. w związku z art. 448 § 1 k.c.) obejmuje nie tylko powstrzymywanie się od ich naruszania, ale również aktywne zapobieganie i przeciwdziałanie naruszaniu tych dóbr przez innych, podległych mu pracowników. Pracownik może dochodzić od pracodawcy zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych wyrządzone przez współpracowników także na podstawie art. 430 k.c. w związku z art. 300 k.p., gdy naruszenie nastąpiło przy wykonywaniu przez sprawcę powierzonych mu czynności. Po złożeniu przez niego skargi w grudniu 2012 r., po kolejnym ataku dr Ś., władze Uczelni zasugerowały jej udanie się na urlop zdrowotny odpowiedzialność pracodawcy z art. 416 k.c. w związku z art. 448 § 1 k.c. W e-mailu z dnia 21 lutego 2011 r. dr Ś. z Instytutu zwróciła się do T. z prośbą, aby ta poprosiła powoda o przyniesienie do Instytutu
tego powodu, że – jak wynika to z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia – wymienione pismo (zawiadomienie) jest jedynie wskazaniem daty powodu choroby lub utraty sił uznany został przez lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych za trwale niezdolnego do pełnienia tego powodu, że w sprawie, której pismo (zawiadomienie) to dotyczy nie mają zastosowania przepisy ustawy Kodeks postępowania administracyjnego
Orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej nie stanowi decyzji administracyjnej, w związku z czym utrata uposażenia żołnierza nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Z tego powodu decyzje organów związane z utratą uposażenia są nieważne. powodu zwolnienia lekarskiego" I dalej: "Prawidłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby będzie podlegała kontroli powodu choroby, d) § 19 ust. 5 pkt 1 w związku z załącznikiem nr 5 do Rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 3 czerwca 2015 prawidłowości orzeczenia o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, nie wynika z przepisów ustawy o służbie wojskowej żołnierzy
Uchwała Zarządu Powiatu Łomżyńskiego rozwiązująca stosunek pracy z Dyrektorem ZDP bez wypowiedzenia z winy pracownika została uznana za niezgodną z prawem. Skarżącemu niezapewniono prawa do wyjaśnień, co naruszyło zasadę sprawiedliwego postępowania. nim stosunku pracy z powodu nieprawidłowego wykonywania obowiązków na stanowisku Dyrektora ZDP; w następstwie czego A. powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej [...]" A. podstawowych obowiązków pracowniczych na zajmowanym stanowisku, z powodu rozmyślnego wprowadzenia w błąd i istotnych uchybień w wykonywaniu