Brak wykazania przez organy podatkowe świadomego udziału podatnika w transakcjach oszukańczych uniemożliwia uznanie jego odpowiedzialności; okoliczności takie jak szybkie zwroty VAT, stosowanie standardowych procedur handlowych czy korzystanie z podmiotów pośredniczących nie mogą same w sobie świadczyć o świadomej współudziałowości w karuzeli podatkowej.

Wobec braku uprzedniego wszczęcia postępowania sądowoadministracyjnego, administracyjne postępowanie nieważnościowe nie podlega obowiązkowemu zawieszeniu na podstawie art. 97 § 1 pkt 4 k.p.a. Dopiero późniejsze zarejestrowanie skarg sądowoadministracyjnych skutkuje potencjalnym zawieszeniem postępowania w sądzie.

Prawo do jednorazowych odpisów amortyzacyjnych na podstawie art. 38k u.p.d.o.p. przysługuje również w przypadku wytworzenia środków trwałych w celu przeciwdziałania COVID-19, nie tylko przy ich nabyciu.

Decyzja Starosty Polickiego rażąco naruszała art. 35 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego oraz m.p.z.p., powodując skutki niemożliwe do zaakceptowania, co uzasadniało jej stwierdzenie nieważności. Skarga kasacyjna była bezzasadna.

Nie stanowi istotnej zmiany instalacji zwiększenie ilości ścieków czy odpadów, jeśli są one zgodne z obecnym pozwoleniem zintegrowanym oraz nie zwiększają znacząco oddziaływania na środowisko, co wyklucza udział organizacji ekologicznych w postępowaniu.

Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, że w przypadku nieprzekazania żądanych informacji przez podmiot świadczący usługi medyczne, Rzecznik Praw Pacjenta jest uprawniony do nałożenia kary pieniężnej, zgodnie z art. 69 u.p.p., gdy żądane informacje dotyczą praktyk mogących naruszać zbiorowe prawa pacjentów.

Sąd potwierdził, iż budowa kotłowni na działce A.K. stanowiła samowolę budowlaną niedopuszczalną do legalizacji, co uzasadniało nakaz jej rozbiórki. Wykonanie pomieszczenia kotłowni nie było objęte zatwierdzonym projektem budowlanym, naruszając prawo budowlane.

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdza, iż brak zapewnienia udziału w postępowaniu właścicielowi nieruchomości bez jego winy może stanowić podstawę wznowienia postępowania wyłącznie na żądanie tego podmiotu, nie wpływając tym samym na legalność decyzji wobec innych stron postępowania.