Normatywny kształt odpowiedzialności osób trzecich, a zatem członków zarządu spółek wymienionych w art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej pozwala stwierdzić, że dopiero łączne spełnienie wszystkich przesłanek pozytywnych odpowiedzialności, jak również stwierdzenie, że w sprawie nie mają zastosowania przesłanki negatywne, a więc wyłączające tę odpowiedzialność, pozwala przyjąć zaistnienie tej instytucji
Zasiedzenie, jako pierwotny sposób nabycia własności nieruchomości, powoduje powstanie obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku od spadków i darowizn, pod warunkiem, że prawomocne postanowienie sądu stwierdzające zasiedzenie nie zostało uchylone. Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia, a podstawa opodatkowania
Przygotowanie i przeprowadzenie zajęć edukacyjnych w formie wykładu nie stanowi umowy o dzieło, gdy brakuje twórczego i indywidualnego charakteru, co uzasadnia traktowanie jej jako umowy o świadczenie usług dla celów objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego.
Umowa o świadczenie usług, w odróżnieniu od umowy o dzieło, polega na wykonaniu określonych czynności faktycznych, a nie osiągnięciu rezultatu. W związku z tym umowy takie, nawet jeśli mają elementy twórcze, podlegają uregulowaniom dotyczącym ubezpieczeń zdrowotnych.
Dla wykazania przesłanki egzoneracyjnej uwalniającej członka zarządu od odpowiedzialności za zobowiązania spółki nie wystarczy subiektywne poczucie braku winy w niezgłoszeniu wniosku o upadłość. Brak takiej winy jest kategorią obiektywną i można się na nią powoływać jedynie w sytuacji, gdy członek zarządu nie miał żadnych możliwości prowadzenia spraw spółki, a brak tych możliwości wynikał z przyczyn
Zgodnie z wykładnią art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, związek nieruchomości z działalnością gospodarczą nie ogranicza się wyłącznie do jej posiadania przez przedsiębiorcę. Kluczowe znaczenie ma również możliwość faktycznego lub potencjalnego wykorzystania nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, nawet jeśli aktualnie nie jest ona bezpośrednio użytkowana
W świetle art. 149 ust. 1-3 w zw. z art. 283 ust. 1 ustawy o komornikach sądowych od 1 stycznia 2019 r. daninami publicznymi stały się wszystkie pobierane od tego dnia opłaty egzekucyjne, w tym również na podstawie ustawy o komornikach sądowych i egzekucji; z tak określonego zakresu niepodatkowych należności budżetowych wyłączono te opłaty egzekucyjne, które zostały prawomocnie ustalone przed dniem