Zakaz kontaktowania się z pokrzywdzonym, orzekany jako środek karny, musi mieć określony czas trwania zgodnie z art. 43 § 1 k.k., co obliguje sąd do sprecyzowania okresu jego obowiązywania w wyroku.

Regulacja intertemporalna z art. 25 ustawy nowelizującej nie odnosi się do uproszczonego postępowania legalizacyjnego, które można wszcząć w stosunku do obiektów nieobjętych decyzją o nakazie rozbiórki wydaną przed 19 września 2020 r., nawet jeśli dotyczących ich spraw wszczęto przed tą datą.

Podmiot wykonujący przewóz drogowy może być pociągnięty do odpowiedzialności administracyjnej za manipulacje tachografem dokonane przez kierowcę, jeżeli nie wykaże, że działania te były wynikiem okoliczności, na które nie miał wpływu i których nie mógł przewidzieć, mimo zachowania wymaganej staranności i przezorności.

Minimalna kara grzywny przewidziana w art. 145 § 1 k.w. wynosi 500 złotych, a orzeczenie kary poniżej tej granicy bez podstaw prawnych stanowi rażące naruszenie prawa materialnego.

Cofnięcie zezwolenia na zbieranie odpadów może być zasadnie podtrzymane, jeśli organy administracyjne wykazują, że decyzja była zgodna z prawem i nie doszło do istotnych uchybień w toku postępowania administracyjnego oraz sądowego.

W sprawach dotyczących pozwoleń wodnoprawnych krąg stron postępowania określa ustawa Prawo wodne, a nie ogólna zasada wynikająca z art. 28 k.p.a. Teza od Redakcji