Przesłanki podmiotowe i przedmiotowe oraz brak nowych okoliczności uniemożliwiają wznowienie postępowania w sprawie podejrzenia choroby zawodowej przewlekłego zapalenia nadkłykcia kości ramiennej rozstrzygniętej w 2010 roku.

Decyzja nakazująca zaprzestanie działalności gospodarczej na podstawie art. 27 ust. 2 u.p.i.s. była bezpodstawna, gdyż nie spełniono wymagań określonych przepisami prawa, naruszając tym samym zasady konstytucyjne wolności gospodarczej.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że nałożenie kary na przewoźnika zgodnie z art. 22 ust. 2a ustawy SENT jest prawidłowe, a przepis ten nie dopuszcza miarkowania kary w oparciu o art. 189d k.p.a., wyłączając jego zastosowanie. Zasada proporcjonalności jest realizowana według mechanizmów przewidzianych w ustawie SENT.

Decyzja organu odwoławczego o uchyleniu decyzji organu pierwszej instancji i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania była zgodna z zasadą dwuinstancyjności oraz nie naruszała zasady szybkości postępowania, gdyż materiał dowodowy wymagał istotnego uzupełnienia.

Brak przesłanek do zastosowania art. 64 § 1 k.k. wobec M. P., jako nie uprzednio skazanego na jednostkową karę co najmniej 6 miesięcy, prowadzi do uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

NSA oddalił skargę kasacyjną A.W., uznając ją za bezzasadną i niewykazującą dostatecznych podstaw kasacyjnych. Podniesione zarzuty procesowe i materialne nie znalazły potwierdzenia w przebiegu postępowania ani w stanie prawnym sprawy.

Bez ostatecznego orzeczenia o niezdolności do służby funkcjonariusza nie można wydać decyzji o zwolnieniu ze służby; orzeczenie komisji lekarskiej musi współistnieć prawnie z decyzją administracyjną.