Od stycznia 2011 r. do celów odliczenia podatku naliczonego od nakładów na rewitalizację budynku urzędu gminy gmina powinna zastosować nie tylko proporcję sprzedaży opodatkowanej do sprzedaży zwolnionej, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, lecz także proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 7b tej ustawy, tj. proporcję czynności podlegających opodatkowaniu do czynności pozostających poza zakresem

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, niezgodność decyzji z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego mogłaby być podstawą uznania, że zachodzi prawdopodobieństwo jej uchylenia, gdyby była to niezgodność oczywista.

Naruszenie przepisów postępowania może być podstawą uwzględnienia skargi tylko wówczas, gdy mogło mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Obowiązek udzielania informacji stronie obejmuje cały tok postępowania, tj. od chwili jego wszczęcia, aż do jego zakończenia decyzją. Organ nie może ograniczyć się tylko do udzielenia informacji prawnej, lecz musi podać również niezbędne wyjaśnienia co do treści przepisów oraz udzielać wskazówek, jak należy postąpić w danej sytuacji, aby uniknąć szkody.

Dodanie w art. 21 ust. 1 pkt 68 u.p.d.o.f. po słowach "sprzedaż premiowa" słów "towarów i usług" nie zmieniło znaczenia badanego pojęcia w stosunku do stanu prawnego obowiązującego przed 1 stycznia 2015 r., miało zaś na celu jedynie jego doprecyzowanie. W przeciwnym razie ustawodawca powinien był konsekwentnie zmienić także art. 30 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.f., skoro art. 21 ust.1 pkt 68 tej ustawy stanowi

Zakwalifikowanie danego świadczenia jako nieodpłatnego wymaga szczegółowego zbadania stanu faktycznego konkretnej sprawy. Dla uznania, że dane świadczenie stanowi otrzymane przez podatnika nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 12 ust. 1 pkt 2 u.p.d.o.p. nie jest wystarczające jedynie stwierdzenie, że świadczący nie uzyskuje wynagrodzenia od podatnika z tytułu wykonanego świadczenia.

Warunek przytoczenia podstawy kasacyjnej i jej uzasadnienia nie jest spełniony, gdy skarga kasacyjna zawiera wywody zmuszające Sąd do domyślania się, który przepis prawa, w zakresie wyrażonej w nim normy prawnej, autor kasacji miał na uwadze.