Naczelny Sąd Administracyjny podziela to stanowisko skarżącego i stwierdza, że przepisy ustawy o ochronie przyrody nie przewidują na terenie takiego zespołu istnienia bezwzględnego zakazu zabudowy, nie można doprowadzić do wprowadzenia takiego zakazu drogą wykładni użytych w przepisie pojęć.

Dopiero po ustaleniu, że uchyleniu lub zmianie decyzji ostatecznej nie sprzeciwiają się przepisy szczególne, można przystąpić do badania kwestii interesu społecznego lub słusznego interesu strony, przy czym słuszny interes strony nie może stać w kolizji z interesem społecznym.

Zasada dwuinstancyjności polega na dwukrotnym rozpatrzeniu i rozstrzygnięciu przez dwa różne organy tej samej sprawy wyznaczonej treścią zaskarżonego rozstrzygnięcia. Słusznie zatem Sąd pierwszej instancji ocenił, że organ odwoławczy nie naruszył zasady dwuinstancyjności postępowania, bo nie przekroczył granic sprawy, w której rozstrzygał organ pierwszej instancji.

Zobowiązanie organu naruszałoby w takiej sytuacji akcentowaną w orzecznictwie sądowoadministracyjnym zasadę impossibilium nulla obligatio, w świetle której prawo, jak i jego wykładnia nie może nakładać na obywateli obowiązków niemożliwych do spełnienia.Teza od Redakcji