Przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. b u.p.d.o.f. wskazując na sytuację zbycia składników majątku, nie różnicuje tych składników, ani nie odsyła do innych przepisów, z których można by wywieść takie zróżnicowanie.

Badanie zasadności podstawy kasacyjnej naruszenia prawa materialnego można dokonywać jedynie przy bezspornym stanie faktycznym przyjętym za podstawę rozstrzygnięcia.

Zgodnie z zasadą skargowości obowiązującą w przypadku wszczęcia postępowania na wniosek legitymowanej strony organ jest związany treścią zgłoszonego żądania, które określa zakres przedmiotowy postępowania.

Moc wiążąca orzeczenia określona w art. 170 p.p.s.a. w odniesieniu do sądów oznacza, że muszą one przyjmować, iż dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu. Zatem w kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się dana kwestia, nie może ona już być ponownie badana.

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.Teza

Dekodując pojęcie niskiego poziomu produkcji rolnej, nie można mieć na uwadze ani przepisów rangi podustawowej, ani przepisów znajdujących się w aktach prawnych niemających bezpośredniego związku z omawianą ustawą.

Dodatek funkcyjny stanowi ekwiwalent za zwiększony nakład pracy, stopień utrudnienia pracy i zwiększony zakres odpowiedzialności, a osoba uprawniona do jego otrzymywania winna znać kryteria różnicowania stawki jego wysokości.