Jeżeli kwota podatku wynikająca z decyzji określającej zobowiązanie podatkowe została przez podatnika uiszczona przed upływem terminu przedawnienia, to późniejszy upływ terminu przedawnienia nie stoi na przeszkodzie wydania przez organ odwoławczy na podstawie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ decyzji określającej podatek

1. Przy ocenie kwestii własności urządzeń przyłączonych do sieci wodociągowo-kanalizacyjnej przedsiębiorstwa przepisami właściwymi są art. 49 i art. 191 Kc. 2. Przepis art. 49 Kc wyznacza granicę pomiędzy częścią składową przedsiębiorstwa i częścią składową nieruchomości. Określa granice zastosowania zasady superficies solo cedit. Nie przesądza on stopnia trwałości połączenia tych urządzeń z gruntem

Nie stanowią podstawy do uchylenia decyzji z trybie art. 233 par. 1 pkt 2 lit. "b" ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ stwierdzone przez organ odwoławczy uchybienia proceduralne, jak też sposób dokonania oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, bowiem organ drugiej instancji ma obowiązek dokonać własnej oceny wyników postępowania dowodowego,

Nie ma prawnych przeszkód do prowadzenia postępowania w innych trybach nadzwyczajnych określonych w Kpa w stosunku do decyzji wydanej w postępowaniu nieważnościowym, oczywiście w razie zaistnienia właściwych dla tych trybów przesłanek.

Interes prawny związany z autorstwem koncepcji urbanistycznej /konkurs/ ma inną podstawę prawną niż ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./ i uprawnienia z tego tytułu nie mogą być dochodzone w postępowaniu administracyjnym dotyczącym wydania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Autorom koncepcji planistycznej, wykorzystanej

Nie może być podstawą stwierdzenia nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/ brak stanowiska organu do spraw ochrony zabytków występujący w dacie wydania tej decyzji w sytuacji, gdy pozytywne stanowisko tego organu zostało uzyskane przez inwestora po wydaniu pozwolenia na budowę.

O tym, kto jest uczestnikiem postępowania oprócz inwestora, powinny każdorazowo decydować okoliczności faktyczne sprawy /położenie obiektów na gruncie, odległości od granicy i od innych obiektów/, które wyznaczają zakres ochrony uzasadnionych interesów osób trzecich.

1. Postanowienie wydane na podstawie art. 89 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ jest postanowieniem dowodowym, wydawanym w ramach prowadzonego postępowania merytorycznego i jako takie nie może stanowić tytułu uprawniającego do wszczęcia i prowadzenia egzekucji administracyjnej. 2. Zgodnie z art. 29 par. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r.

1. Jeżeli podstawą wydania decyzji jest przepis sprzeczny z Konstytucją, sąd może go odrzucić, co jest równoznaczne z uchyleniem rozstrzygnięcia organu skarbowego. 2. Minister Finansów wydając rozporządzenie nakładające podatek akcyzowy na inne niż określone w ustawie podmioty unormował materię zastrzeżona do wyłączności ustawowej z mocy art. 217 obowiązującej od 17 października 1997 r. Konstytucji

Przepis art. 28 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm. - na podstawie zmiany wprowadzonej przez art. 1 ust. 21 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o zmianie ustawy o rachunkowości - Dz.U. 2000 nr 113 poz. 1186 - art. 28 ust. 1 pkt 6/ nie daje przeprowadzającemu na jego podstawie wyceny wytworzonych przedmiotów wyboru w granicach pomiędzy zgodnym z

Uzyskanie zgody na lokalizację pomieszczeń pracy poniżej poziomu terenu /w miejscu pozbawionym dostępu do światła dziennego/ nie wymaga dodatkowo zgody na stosowanie oświetlenia sztucznego w tych pomieszczeniach.

Wprowadzenie do statutu gminy wymagania uzależniającego podjęcie uchwały o odwołaniu ze stanowiska sekretarza gminy od wcześniejszego wysłuchania osoby, której dotyczy wniosek o odwołanie, narusza prawo.

Przepis art. 30 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ dotyczy takich budów, ale których nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę a jedynie konieczne jest dokonanie zgłoszenia zamiaru budowy. Na jego podstawie w żaden sposób nie można wyprowadzić wniosku, że skarżący nabyli prawo do budowy w innej odległości niż wynika to z obowiązujących

Zgodnie z art. 739 par. 3 Kpc w zw. z art. 35a ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ wysokość kaucji zabezpieczającej roszczenia inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji zależy od uznania sądu.