Jeżeli podatnik złożył wniosek o rozłożenie zaległości podatkowej na raty, to ma prawo do merytorycznego rozpatrzenia tego wniosku także wtedy, gdy w terminie późniejszym wykaże nadwyżkę podatku naliczonego, która mogłaby zostać potrącona względem zaległości podatkowej.

Przepisy ustawy z dnia 31 stycznia 1985 r. o znakach towarowych /Dz.U. nr 5 poz. 17 ze zm./ nie mogą w sposób dorozumiany wyłączać stosowania przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych /t.j. Dz.U. 2001 nr 55 poz. 578 ze zm./.

Zgromadzenie wspólników może ustalać wynagrodzenie członków zarządu spółki. Natomiast członek zarządu nie może dokonywać czynności prawnych "z samym sobą", a skutkiem naruszenia tej reguły jest nieważność dokonywanej czynności prawnej. Ponieważ jedynie ważna czynność prawna w rozumieniu art. 58 Kc może stanowić podstawę prawną uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu i zaksięgowania w tym charakterze

W zakresie zamiany rzeczy i praw majątkowych ustawodawca nie ograniczył praw majątkowych; brak tutaj wyodrębnienia pojęcia przychodów z kapitałów pieniężnych, jak to zostało uregulowane w przepisie art. 17 ust. 6, czy też wydatków na objęcie udziałów w spółce albo akcji oraz innych papierów wartościowych. Uzyskana nadwyżka, pomniejszona o koszty zamiany, stanowi przychód z zamiany rzeczy i praw majątkowych

Wywieranie przez lekarza wpływu na leczonego pacjenta w celu skłonienia go do zachowań leżących w interesie majątkowym tego lekarza, dyskwalifikuje go moralnie i uzasadnia orzeczenie surowej kary dyscyplinarnej.

Jeżeli cukier zostanie zabarwiony na brązowo, chociażby przy pomocy karmelu, to w myśl taryfy celnej należy zaliczyć go do pozycji: cukier brunatny. Skutkiem tego jego import należy obciążyć 22 procentową stawką podatku VAT, a nie 7 procentową właściwą jedynie dla cukru białego.

Nie można z jednej strony ocenić, iż wystawiona faktura dokumentuje czynność, która nie została dokonana - czynność fikcyjna /par. 54 ust. 4 pkt 5 lit. "a" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym - Dz.U. nr 156 poz. 1024 ze zm./, z drugiej natomiast zajmować stanowisko, że jest to czynność

Odmienna ocena dowodów dołączonych do wniosku o emeryturę lub rentę, przeprowadzona przez organ rentowy po uprawomocnieniu się decyzji przyznającej świadczenie, nie jest okolicznością uzasadniającą wszczęcie z urzędu postępowania o ponowne ustalenie prawa do świadczeń na podstawie art. 114 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 162

Roboty polegające na montażu nadajnika i anten telefonii komórkowej w wieży kościelnej powodują zmianę dotychczasowego sposobu wykorzystania terenu. W konsekwencji realizacja tego rodzaju inwestycji wymaga w pierwszej kolejności ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu a jej brak stanowi niedopuszczalność wydania decyzji o pozwoleniu na usytuowanie tego rodzaju urządzeń.

1. Stawka "0" procent, stosowana na mocy art. 18 ust. 3 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, ma charakter preferencji dla podatnika. Rodzi to określone konsekwencje. Zgodnie z art. 18 ust. 1 ustawy stawka 22 procent ma zastosowanie niezależnie czy ewidencja jest prowadzona czy też nie. Natomiast zastosowanie stawki "0"

Postępowanie administracyjne przedmiotem, którego jest wydanie orzeczenia w przedmiocie odszkodowania jest postępowaniem odrębnym od postępowania, którego przedmiotem jest rozstrzygnięcie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji.

1. Decyzja administracyjna, będąca podstawą wpisu do księgi wieczystej, może podlegać kontroli sądu w ramach art. 46 Prawa o księgach wieczystych (obecnie art. 626 § 2 k.p.c.) tylko wtedy, gdy została wydana przez organ oczywiście niewłaściwy, bez jakiejkolwiek podstawy prawnej albo z oczywistym naruszeniem administracyjnego prawa materialnego i przepisów k.p.a. Przy uwzględnieniu, że dopuszczenie

Przepis zaś art. 415 Kodeksu cywilnego dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej na gruncie stosunków cywilnoprawnych. Nie może mieć zastosowania w zakresie kosztów postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ podstawą uchylenia zaskarżonej decyzji mogą być naruszenia przepisów postępowania

Na równi z uwzględnieniem skargi w trybie art. 38 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ należy traktować wydanie aktu przez organ administracji po doręczeniu mu odpisu skargi na bezczynność, jeżeli wydanie tego aktu następuje po upływie terminów załatwienia sprawy określonych w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego. Zatem

Zawinienie pełnomocnika /strony/ w uchybieniu terminu, stanowi spełnienie negatywnej przesłanki, przewidzianej art. 58 par. 1 Kpa i wyłączającej dopuszczalność przywrócenia uchybionego terminu do wniesienia skargi. Prowadzi to do oddalenia wniosku o przywrócenie powyższego terminu.

Udzielenie pozwolenia na użytkowanie nie ma żadnego znaczenia dla stosunków własnościowych. Decyzja ta przesądza jedynie o tym, że z technicznego punktu widzenia przeprowadzone roboty budowlane można zaakceptować. Wszelkie kwestie własnościowe są nadal otwarte.

W stanie prawnym obowiązującym w latach 1996-1999 płatności dokonane przed wykonaniem usługi mają charakter zaliczek, a nie częściowych płatności za usługę i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli nie sięgają wartości połowy ceny za usługę.

Brak podstaw prawnych, aby upływu terminu określonego w art. 146 par. 1 Kpa nie uwzględniać dlatego, że organ administracyjny był bezczynny. Jedyną formą zadośćuczynienia dla strony, która poniosła w takiej sytuacji szkodę, jest możliwość żądania odszkodowania na podstawie przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego /art. 153 par. 1 Kpa/.

Przepisy tej ustawy przewidują bowiem możliwość zalegalizowania robót budowlanych rozpoczętych bez wymaganego pozwolenia na budowę. Do takiej legalizacji może dojść m.in. poprzez udzielenie pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. Sytuację taką przewiduje wprost art. 51 ust. 1a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./, który stosuje się, jak wynika z art

1. Nie można za drogę w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./ uznać nieruchomości, która nie stanowi własności Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. 2. Nie można za inne miejsce publiczne w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm.