Prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane nie można wywodzić z orzeczenia sądu powszechnego orzekającego rozwód i ustalającego tymczasowy sposób korzystania z budynku mieszkalnego przez byłych małżonków, do czasu przeprowadzenia postępowania w sprawie podziału majątku.

Zgodnie z art. 3 pkt 1 lit. "b" i pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./. obiektem budowlanym są również budowle ziemne. Ustawa nie wyjaśnia, co należy rozumieć przez budowle ziemne, jednakże można przyjąć, że są to wytwory ludzkiej działalności nie będące budynkiem lub obiektem małej architektury wykonane z ziemi lub podobnego materiału.

1. Sądowa kontrola zgodności z prawem zaskarżonych decyzji dotyczy wyłącznie legalności decyzji administracyjnych i nie obejmuje oceny pozostałych motywów ich podejmowania, w tym także względów słuszności lub celowości, jeżeli nie wynikają one z treści przepisów prawa materialnego mającego zastosowanie w sprawie. 2. Konstrukcja nadużycia prawa, o jakiej mowa w art. 5 Kc, nie ma bezpośredniego zastosowania

W myśl art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 3 kwietnia 1993 r. o badaniach i certyfikacji /Dz.U. nr 55 poz. 250 ze zm./ importowane do Polski po raz pierwszy wyroby mogące stwarzać zagrożenie podlegają certyfikacji na zastrzeżony znak bezpieczeństwa. Uregulowanie to stawia wymóg uzyskania dokumentu certyfikacji przez importera, który po raz pierwszy wprowadza na teren Polski dany wyrób. Z omawianego przepisu

Planowanie na nieruchomości graniczącej z nieruchomością skarżących kopalni kruszywa stwarza niebezpieczeństwo wykorzystywania tejże nieruchomości w sposób zakłócający korzystanie z nieruchomości skarżących ponad przeciętną miarę /art. 144 Kc/. Skoro tak, to skarżący mieli, chroniony konkretną normą, interes prawny w kwestionowaniu projektu zmiany planu. Rozpoznanie w tych okolicznościach ich zarzutu

Zamontowanie drzwi bez zmiany elementów konstrukcyjnych obiektu nie wymaga uzyskania pozwolenia na budowę, ani też dokonania zgłoszenia. W tej sytuacji brak jest podstaw do ingerencji organów administracji, a tym samym brak jest podstaw do rozpoznania sprawy w drodze postępowania administracyjnego.

Postępowanie zmierzające do wyegzekwowania obowiązku wynikającego z decyzji może być uruchomione jedynie w stosunku do rozstrzygnięć posiadających walor ostateczności.

1. Ustawodawca w procesie planowania przestrzennego nie zakłada prymatu interesu publicznego nad prywatnym lub odwrotnie. Na równi kładzie nacisk zarówno na prawo własności, jak i inne elementy uwzględniane przy planowaniu przestrzennym. Gmina, co do której w zasadzie należy wyłączna kompetencja ustalania przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenu /art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu

Obowiązek udostępnienia informacji publicznej przez władze publiczne i inne podmioty wykonujące zadania publiczne nie dotyczy informacji ogólnodostępnej bądź informacji będącej już w posiadaniu wnioskującego o jej udostępnienie.

Obowiązek uwzględnienia zgłoszonego zarzutu do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powstaje dopiero wówczas, gdy postanowienia planu podjęte zostały w wyniku przekroczenia przez radę uprawnień określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./- upoważniających gminę do ustalenia przeznaczenia i zasad

Kwota podatku naliczonego nie musi być identyfikowana z kwotą wyrażoną na fakturze wyłącznie w walucie polskiej, lecz może ona być w istocie iloczynem kwoty wykazanej na fakturze w walucie obcej oraz kursu tej waluty w stosunku do waluty polskiej ustalonej przez Prezesa Narodowego Banku Polskiego na podstawie art. 13 ustawy z dnia 2 grudnia 1994 r. - Prawo dewizowe /Dz.U. nr 136 poz. 703 ze zm./.

Odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie może mieć miejsca, jeśli przesłanki do złożenia wniosku o upadłość zaistniały, gdy nie miał on już wpływu na podjęcie kroków zmierzających do ogłoszenia upadłości spółki.

Bez znaczenia w sprawie jest przyczyna uchybienia terminowi do wykorzystania dotacji celowej w danym roku. Również nie ma znaczenia fakt, że w rzeczywistości środki otrzymane z budżetu państwa zostały wykorzystane na realizację ustalonego umownie celu. Istotę rozstrzygnięcia sprowadza się do jednoznacznego stwierdzenia, iż Gmina nie wykorzystała w całości przyznanych jej środków dotacji celowej w danym

1. Kategoryczne sformułowanie przepisu art. 163 § 3 k.p. nie pozostawia bowiem wątpliwości, że do rozpoczęcia urlopu wystarcza w tym przypadku złożenie stosownego wniosku, na który pracodawca nie może zareagować inaczej niż „udzielając” urlopu niezależnie od planu urlopów. 2. Przyczyna wypowiedzenia bezterminowej umowy o pracę, wskazana w piśmie zawierającym oświadczenie woli pracodawcy (art. 30 §

1. Przez "przebudowę" w języku potocznym, rozumie się zmianę istniejącego stanu na inny. Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./ nie zawiera definicji pojęcia przebudowa, stąd też zwrócenie się w tej materii do interpretacji tego słowa w języku potocznym jest w pełni uzasadnione. 2. Przebudowa mieści się, w rozumieniu art. 3 pkt 6 ustawy w pojęciu budowy, a ta

Organy ochrony zabytków są nie tylko uprawnione ale i zobowiązane do oceny zamierzonego przedsięwzięcia inwestycyjnego zarówno w zakresie zgodności z przepisami szczególnymi jak i ustaleniami planu miejscowego tyle, że tylko w zakresie ochrony konserwatorskiej.

Jakiekolwiek działanie prowadzące do uzyskania z budżetu państwa środków finansowych przy wykorzystaniu uregulowań ustawowych dotyczących podatku od towarów i usług w sytuacji braku możliwości uprzedniego wpływu tych środków do tegoż budżetu z tytułu tego podatku, jest niewątpliwie działaniem sprzecznym z przepisami ustawy podatkowej i jako takie prawnie nieskutecznym, a czynności prawne składające

W świetle przepisu par. 50 ust. 4 pkt 5 lit. "b" rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ faktura wykazująca wartość wykonanych usług w kwocie niezgodnej ze stanem faktycznym nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.