1. Faktyczne uzyskanie pożytków z tytułu udziału w zyskach osoby prawnej nie wyraża się wyłącznie w formie pobrania do ręki pieniędzy, ale może także przybrać postać powiększenia swego udziału w kapitale akcyjnym spółki, w następstwie przeznaczenia zysków przekształconej spółki z o.o. na kapitał akcyjny nowej spółki i przydzielenia części tego kapitału w postaci akcji poszczególnym akcjonariuszom.

Opłacanie przez jednego z małżonków podatku dochodowego w formie ryczałtu stało się przeszkodą do łącznego opodatkowania małżonków dopiero na mocy art. 1 pkt 1 lit. "c" noweli z dnia 16 grudnia 1993 r. /Dz.U. nr 124 poz. 646/. Zmiana stanu prawnego nastąpiła od dnia 1 stycznia 1994 r. i miała zastosowanie do opodatkowania dochodów uzyskanych od tego dnia /zob. art. 11 tej ustawy/. Natomiast wniosku

Ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych nie przewiduje dla kombatantów ulg podatkowych. Przewidziana w art. 20 ust. 4 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego ulga w opłatach rejestracyjnych nie jest ulgą w podatku od środków transportowych.

Pracownik otrzymujący wypłatę wynagrodzenia „z góry” powinien liczyć się z obowiązkiem zwrotu wynagrodzenia w każdej sytuacji niewykonywania pracy, chyba że za określony czas z mocy przepisu szczególnego zachowuje do niego prawo.

Pobieranie dodatku funkcyjnego przez sędziego sprawującego funkcję przewodniczącego wydziału nie wyłącza jego uprawnienia do dodatku za sprawowanie patronatu nad aplikantami (§ 5 ust. 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 marca 1994 r. w sprawie wynagrodzeń sędziów sądów powszechnych oraz asesorów i aplikantów sądowych - Dz. U. Nr 36, poz. 135zezm.).

Podstawę dla ustalenia liczby mieszkańców, niezbędną dla zastosowania właściwej stawki zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych, stosownie do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1991 r. w sprawie opodatkowania przychodów osób duchownych /Dz.U. nr 124 poz. 552/ stanowi urzędowa informacja właściwego urzędu gminy.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, według jej stanu prawnego obowiązującego w roku 1992 /Dz.U. nr 80 poz. 350; zm. Dz.U. nr 100 poz. 498, Dz.U. 1992 nr 21 poz.86/ małżonkom przysługiwało w roku 1992 prawo do łącznego opodatkowania ich dochodów także wówczas, gdy jeden z małżonków poniósł w tym roku stratę w rozumieniu art. 9 ust. 2 tej ustawy

Zatrudnionemu na podstawie wyboru członkowi zarządu gminy, odwołanemu z zajmowanego stanowiska z naruszeniem przepisów art. 18 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz.U. nr 16, poz. 95 ze zm.) oraz postanowień statutu gminy, przysługują roszczenia przewidziane w art. 56 k.p. i art. 59 k.p.

Przedawnienie, ustanowione w art. 7 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./, nie następuje, kiedy organ odwoławczy, uchylając decyzję organu podatkowego pierwszej instancji, orzeka merytorycznie w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego.

Trzyletni terminu przedawnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486/ dotyczy możliwości wydania decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego, nie zaś jej doręczenia.

Art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ stanowi, że podstawą opodatkowania jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży towarów pomniejszona o kwotę podatku. W zestawieniu z art. 27 ust. 5 pkt 1 tej ustawy organ podatkowy powinien więc po określeniu wartości nie zaewidencjonowanej sprzedaży w drodze oszacowania

1. Na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ organ podatkowy może wydać decyzję określającą wysokość zobowiązania podatkowego powstałego z mocy samego prawa /art. 5 ust. 2 ustawy o zobowiązaniach podatkowych/ do czasu do którego zobowiązanie to istnieje. Decyzji takiej nie można wydać po wygaśnięciu zobowiązania podatkowego

Brak w opinii biegłych fachowego uzasadnienia wniosków końcowych, uniemożliwiają prawidłową ocenę jej mocy dowodowej powodując, że wydanie orzeczenia w oparciu o taką opinię, następuje z naruszeniem granic swobodnej oceny dowodów z art. 233 § 1 k.p.c.

W przypadku wliczenia do podstawy wymiaru świadczenia równowartości deputatu węglowego, która nie została uwzględniona w podstawie jego wymiaru w pierwszorazowej decyzji, wysokość podstawy wymiaru tego świadczenia ulega ponownemu ubruttowieniu z zachowaniem zasad wynikających z ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (jednolity tekst: Dz.U. z 1993 r., Nr 90, poz. 416)

Przepis art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ nie stwarza podstawy do skargi na uchwałę organu gminy wyłącznie z powodu braku lub wadliwości jej ogłoszenia.

W decyzji wydawanej na podstawie art. 21 ust. 2 i 4 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. nr 27 poz. 111 ze zm./ nie ma potrzeby, ani nawet możliwości, wymieniania konkretnych ruchomości, które mają zostać zajęte.

Odsetek od wkładów nadobowiązkowych nie można uznać za przychody z kapitałów pieniężnych w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./, gdyż nie odpowiadają one żadnemu z wymienionych enumeratywnie w art. 17 tej ustawy tytułów. Przedmiotowe odsetki nie są odsetkami od pożyczek, gdyż wkład nadobowiązkowy w świetle ustawy z dnia 16.09.1982

Art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ określając obowiązki podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą w zakresie zgłoszenia do odprawy odnosi się do wniosku o wszczęcie postępowania celnego, natomiast zwrot użyty w art. 70 ust. 3 Prawa celnego dotyczy rozbieżności między dokumentami /które ma obowiązek przedstawić organowi celnemu przewoźnik

Odpowiedzialność płatnika z art. 14 ust. 2 i 3 ustawy o zobowiązaniach podatkowych /Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./ nie wyłącza odpowiedzialności podatnika, który pozostaje stroną postępowania. Niepobranie podatku przez płatnika nie powoduje uchylenia obowiązku podatkowego ciążącego na podatniku. Płatnik i podatnik odpowiadają in solidum. Ani jednak zasady odpowiedzialności in solidum, ani treść

1. Uchylenie przez sąd administracyjny decyzji o zwolnieniu policjanta ze służby w Policji powoduje, że od dnia wyroku decyzja o zwolnieniu ze służby przestaje obowiązywać, a policjant od tego dnia znajduje się znów w takiej sytuacji służbowej, w jakiej pozostawał w dniu zwolnienia ze służby. 2. Od dnia uchylenia przez sąd administracyjny rozkazu personalnego o zwolnieniu policjanta ze służby w Policji

Zwolnienie od cła przedmiotów wymienionych w art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ przysługuje tym podmiotom, które w sposób formalny i instytucjonalny spełniają wymogi szkoły, instytucji i placówki naukowej albo jednostki badawczo-rozwojowej.

Fakt, że toczy się postępowanie egzekucyjne, nie czyni wniosku podatnika w sprawie umorzenia zobowiązania podatkowego bezprzedmiotowym /art. 31 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych - Dz.U. 1993 nr 108 poz. 486 ze zm./.