Artykuł 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ uzależnia zwolnienie od cła nie od podmiotu, który dokonuje obrotu towarowego z zagranicą, lecz od przeznaczenia wymienionych w nim przedmiotów wyłącznie do celów dydaktycznych lub badawczych /z wyłączeniem działalności gospodarczej/ w szkołach, instytucjach i placówkach naukowych oraz jednostkach

1. Wliczenie do obrotu ze sprzedaży oprócz zafakturowanej i opodatkowanej ceny zbytu również kwot uzyskanych przez producenta jako należność dodatkowa z tytułu umowy tzw. "wspólnego przedsięwzięcia" zawartej z kupującym i potraktowanie obu tych należności jako ceny realizacji jest zgodne z art. 8 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o opodatkowaniu jednostek gospodarki uspołecznionej

Okresy prowadzenia indywidualnego gospodarstwa rolnego lub pracy w takim gospodarstwie, podlegające wliczeniu do okresu stosunku pracy pracownika na warunkach określonych w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 1990 r. o wliczaniu okresów pracy w indywidualnym gospodarstwie rolnym do pracowniczego stażu pracy /Dz.U. nr 54 poz. 310/, należy uwzględniać również przy ocenie jego uprawnień jako bezrobotnego

1. Obywatela polskiego, legitymującego się paszportem konsularnym* mającego miejsce zamieszkania za granicą, a jednocześnie zameldowanego na pobyt stały w Polsce, należało pod rządem ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych (Dz.U. Nr 41, poz. 325) uważać za podmiot zagraniczny (art. 3 ust. 2 pkt 2 tej ustawy). 2. Niezałączenie do wniosku o wpis

Uchwala nr 25 Rady Ministrów z dnia 6 lutego 1984 r. w sprawie oznaczania wyrobów państwowymi znakami jakości, znakiem bezpieczeństwa oraz konsekwencji ekonomicznych za nieodpowiednią jakość - § 16 ust. 5 (M.P. Nr 6, poz. 45) została wydana z przekroczeniem delegacji ustawowej przewidzianej w art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 8 lutego 1979 r. o jakości wyrobów, usług, robót i obiektów budowlanych (Dz. U.

W ramach ogólnej koncepcji, określonej w art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ rada gminy może określać zadania do wykonania dla zarządu gminy, a w tym także zadanie podjęcia prac przygotowawczych nad projektem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże uprawnienie to nie stwarza podstawy do stanowienia przepisów gminnych

Sądy, w tym i Sąd Najwyższy, nie mogą wprawdzie generalnie kwestionować mocy wiążącej uchwały organu samorządowego, jednakże w wypadku, gdyby uchwała taka miała stanowić podstawę odpowiedzialności karnej, sądom wolno jest odmówić jej zastosowania, jeśli stwierdzą, że została ona wydana z przekroczeniem ustawowego upoważnienia.

Spłaty kredytu bankowego lub pożyczki z zakładu pracy na cele określone w art. 26 ust. 1 pkt 5 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 80 poz. 350 ze zm./ podlegają odliczeniu wraz z odsetkami od podstawy obliczenia podatku, gdy wydatki na te cele zostały poniesione po wejściu w życie tej ustawy /1 stycznia 1992 r./. Wyliczenie w art. 26 ust. 1 pkt 1-9 kwot

Przepisy ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej mają zastosowanie do wszystkich podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 tej ustawy i to niezależnie od czasu ich powstania i prawnej formuły organizacyjnej.

Zaniechanie dokonywania bieżących zapisów zdarzeń gospodarczych przez pewien czas - bez względu na przyczyny, które to spowodowały - oznacza, że w tym okresie księga nie odpowiada stanowi rzeczywistemu, a więc jest nierzetelna. To stanowi podstawę do podjęcia decyzji o cofnięciu ulgi podatkowej wynikającej z przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. /Dz.U. nr 35 poz. 203 ze

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. nr 31, poz. 214 ze zm.) mają zastosowanie do mianowanych pracowników Najwyższej Izby Kontroli tylko w zakresie nie uregulowanym ustawą z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz.U. nr 22, poz. 82 ze zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy.

Opłata manipulacyjna dodatkowa, o której mowa w art. 70 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie może być pobierana za okres zwłoki strony w złożeniu wniosku o prolongatę terminu powrotnego wywozu lub przywozu towaru w ramach odprawy celnej czasowej, jeżeli organ celny, uwzględniając ten wniosek ustali nowy termin wywozu lub przywozu.

Przepisy ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz. U. Nr 31, poz. 214 ze zm.) mają zastosowanie do mianowanych pracowników Najwyższej Izby Kontroli tylko w zakresie nie uregulowanym ustawą z dnia 8 października 1980 r. o Najwyższej Izbie Kontroli (Dz. U. Nr 22, poz. 82 ze zm.) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy.

Jeśli skarżący nie pracował w zakładzie karnym w czasie odbywania kary pozbawienia wolności przez okres co najmniej 180 dni lub przed pozbawieniem wolności, nie spełniał warunku z art. 21 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - nie może uzyskać prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

Celem art. 14 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ jest nie obciążanie obowiązkiem uiszczenia cła osób, które zostały na trwałe pozbawione możliwości korzystania ze sprowadzonego z zagranicy towaru /na skutek zniszczenia, kradzieży/ przed dopuszczeniem go do obrotu na polskim obszarze celnym. Kradzież towaru przed podjęciem do obrotu na polskim

Przepis art. 13 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych /Dz.U. nr 31 poz. 214 ze zm./ uprawnia kierownika urzędu państwowego do rozwiązania stosunku pracy, za uprzednim trzymiesięcznym wypowiedzeniem, z urzędnikiem państwowym mianowanym, w razie nabycia prawa do emerytury. Możliwość skorzystania z tego przepisu przez kierownika urzędu jest kwestią uznaniową

Za towar posiadający "status pochodzenia" może być uznany jedynie towar uzyskany w jednym z dwunastu państw członkowskich EWG, bądź towar wyprodukowany przez jedno z tych państw w wyniku przetworzenia lub obróbki surowców, części i materiałów uzyskanych z państw innych, nie stowarzyszonych. Nie jest towarem wyprodukowanym w krajach EWG produkt, którego jedynie części składowe pochodzą z krajów członkowskich

1. Ustawa z dnia 25 lutego 1958 r. o Państwowej Inspekcji Handlowej /t.j. Dz.U. 1969 nr 26 poz. 206/ nie zawiera upoważnień do wydawania rozstrzygnięć mających charakter decyzji organu administracyjnego w rozumieniu art. 104 Kpa. 2. Przepis par. 28 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego z dnia 25 sierpnia 1969 r. w sprawie organizacji i trybu postępowania organów Państwowej Inspekcji Handlowej

W postępowaniu sądowym co do orzeczeń w sprawach o wykroczenia (rozdział 46 k.p.k.) organ Policji działający w charakterze oskarżyciela publicznego (art. 457 § 2 k.p.k.) nie ma uprawnień do zaskarżania wyroku sądu rejonowego ani do brania udziału w postępowaniu rewizyjnym (art. 461 k.p.k.).

Przedmiotem sprostowania mogą być wszystkie elementy decyzji, jednakże sprostowanie to nie może dotyczyć zmian lub uzupełnienia treści decyzji. Nie jest zwłaszcza dopuszczalne sprostowanie, które prowadziłoby do ponownego odmiennego rozstrzygnięcia sprawy. Mylne zastosowanie przepisu prawnego nie może być w żadnym wypadku przedmiotem sprostowania.

Bezrobotni mieszkający w rejonie uznanym za zagrożony szczególnie wysokim bezrobociem strukturalnym /art. 30 ust. 3 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o zatrudnieniu i bezrobociu - Dz.U. nr 106 poz. 457 ze zm. i wydane na jego podstawie rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 19 listopada 1992 r w sprawie wydłużenia okresu pobierania zasiłków w rejonach administracyjnych /gminach/ zagrożonych szczególnie

Zasadą państwa prawnego jest między innymi, to że nie można uzyskiwać korzyści w postaci uprawnienia wynikającego z decyzji wydanej bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa.

W dniu wejścia w życie ustawy z dnia 29 września 1990 r. o zmianie ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. nr 79 poz. 464 ze zm./ każdy grunt państwowy, będący w zarządzie państwowej osoby prawnej innej niż Skarb Państwa, stał się z mocy prawa przedmiotem użytkowania wieczystego przez tę osobę prawną bez względu na to, czy jakakolwiek osoba trzecia zgłosiła roszczenia dotyczące

Dla zastosowania przepisu art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /t.j. Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165/ przy obliczaniu należnej najemcy powierzchni mieszkalnej niezbędne jest ustalenie nie tylko faktu zamieszkiwania z najemcą osób bliskich, ale również prowadzenie z nim wspólnego gospodarstwa domowego.