1. Źródłem obowiązku podatkowego może być wyłącznie ustawa, nie może nim być zarządzenie wojewody wydane na podstawie ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. 1990 nr 51 poz. 298/, ani umowa zawarta w formie aktu notarialnego. 2. Odpowiedzialność spółki pracowniczej za zobowiązania podatkowe zlikwidowanego przedsiębiorstwa należy ocenić w świetle przepisów art

Podjęcie pracy w czasie pobierania zasiłku powoduje zawieszenie jego wypłacania. Po zakończeniu pracy interwencyjnej wykonywanej na czas ściśle oznaczony, następuje wznowienie wypłaty zasiłku, aż do wyczerpania pełnego okresu pobierania /12 miesięcy/. Natomiast ponowne nabycie prawa do zasiłku następuje - stosownie do art. 20 ust. 6 ustawy - dopiero po spełnieniu warunków określonych w art. 20 ust.

1. Roszczenia o odszkodowanie i zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 23 lutego 1991 r. o uznaniu za nieważne orzeczeń wydanych wobec osób represjonowanych za działalność na rzecz niepodległego bytu Państwa Polskiego (Dz.U. nr 34, poz. 149 z późn. zm.), mają charakter cywilnoprawny. 2. Sąd zasądzając odszkodowanie lub zadośćuczynienie, o których mowa w art. 8 cytowanej ustawy, zasądza

Uchwała zarządu gminy o wyznaczeniu do sprzedaży lokalu mieszkalnego, o przydział którego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ wszczęte było wcześniej i nie zostało zakończone postępowanie administracyjne, dotyczy sprawy z zakresu administracji publicznej i może być zaskarżona do Naczelnego Sądu Administracyjnego w trybie art. 101

I. W sprawie z oskarżenia prywatnego, w której oskarżyciel prywatny został zwolniony od uiszczenia zryczałtowanej równowartości kosztów postępowania (art. 545 w zw. z art. 544 § 1 k.p.k.) – w wypadku wydania wyroku skazującego – sąd zasądza koszty postępowania od skazanego na rzecz Skarbu Państwa (art. 547 § 1 k.p.k.). II. W opisanej wyżej sytuacji przez koszty postępowania rozumieć należy ich zryczałtowaną

Zawarte w art. 1 § 1 k.k.w. uregulowanie, że według przepisów tego kodeksu odbywa się wykonanie orzeczeń także w postępowaniu w sprawach o wykroczenia, nie oznacza bynajmniej możliwości rozciągnięcia przepisów części ogólnej kodeksu karnego (a zatem i art. 89 k.k.) na sprawców skazanych za wykroczenia, zwłaszcza że żadna inna norma znajdująca się w tym kodeksie na taką możliwość nie wskazuje.

Dokonanie przez spółdzielnię mieszkaniową na rzecz jej członków przydziałów lokali mieszkalnych w budynkach wzniesionych na gruncie oddanym spółdzielni w użytkowanie wieczyste nie stanowi przeszkody do obciążenia tych budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu hipoteką zabezpieczającą udzielony spółdzielni kredyt inwestycyjny.

1. Uchwały organów gmin, podjęte w sprawach przejęcia przez gminę mienia ogólnonarodowego /państwowego/ na podstawie art. 5 ust. 3 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych /Dz.U. nr 32 poz. 191 ze zm./ podlegają rozpatrzeniu przez organy wymienione w art. 18 tej ustawy i w trybie określonym w tym przepisie. 2. W wypadku

Na postanowienie o wstrzymaniu wykonania nakazu zapłaty wydanego w postępowaniu nakazowym (art. 492 § 2 k.p.c.) przysługuje zażalenie.

Przestępstwem, o którym mowa w art. 37a ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz.U. nr 5, poz. 24 z późn. zm.), jest nie tylko taki czyn przestępny, do którego znamion ustawowych należy działanie poprzez opublikowanie materiału prasowego i jest ono wymienione expressis verbis, lecz również i inny czyn przestępny, jeżeli jego znamiona zostały zawarte w treści opublikowanego materiału prasowego

Sąd odmówi stwierdzenia wykonalności wyroku sądu polubownego (art. 711 § 1 i 2 k.p.c), jeżeli na podstawie faktów notoryjnych (powszechnie znanych) lub znanych mu urzędowo dojdzie do wniosku, że wyrok zmierza do naruszenia chronionych przez prawo interesów osób trzecich lub ma służyć innym celom niż te, którym zgodnie ze swą istotą powinien.

W sprawie o zmianę wysokości renty na podstawie art. 907 § 2 k.c. Sąd może - stosownie do okoliczności sprawy - wziąć pod uwagę również istotny spadek siiy nabywczej pieniądza.

Decyzja o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie nieważności "zaświadczenia" oparta na art. 157 par. 3 Kpa jest nieważna z powodu wydania bez podstawy prawnej /art. 156 par. 1 pkt 2 Kpa/. Prawidłowe załatwienie takiej sprawy powinno nastąpić w formie pisma.

1. Stosunek prawny między podatnikiem a organem podatkowym ma charakter administracyjnoprawny i dlatego przepisy Kodeksu cywilnego nie mają zastosowania w sprawach z zakresu administracyjnego /podatkowego/. 2. Administracyjne prawo materialne, w tym również ustawa z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/, nie przewiduje możliwości uchylenia się od skutków

Organ odwoławczy, który w trakcie rozpatrywania odwołania stwierdzi, że zobowiązanie podatkowe ustalone zostało w kwocie niższej, niż wynika to z obowiązujących przepisów - zwraca sprawę organowi I instancji w celu dokonania wymiaru uzupełniającego oraz zmiany w tym zakresie dotychczasowej decyzji. Wydaje w związku z tym postanowienie na podstawie art. 174 Kpa. Niedopuszczalne jest natomiast uchylenie

Art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym /Dz.U. nr 16 poz. 95 ze zm./ jako podmiot uprawniony do uchwalania wysokości składki ustanawia sam Sejmik. Jednoznaczna i całościowa regulacja przez te przepisy problematyki finansowania działalności Sejmiku nie pozostawia gminom swobody w zakresie ich realizacji. Skoro ustawa w sposób jednoznaczny zobowiązała gminy do ponoszenia

Żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej pełnionej jako służba stała wypłaca się uposażenie zasadnicze wraz z dodatkami o charakterze stałym przez okres roku po zwolnieniu na zasadach i w stawkach obowiązujących w ostatnim miesiącu służby /art. 18 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1974 r. o uposażeniu żołnierzy - t.j. Dz.U. 1992 nr 5 poz. 18/.

1. Minister Finansów nie jest uprawniony w postępowaniu o stwierdzenie nieważności decyzji do stwierdzenia, że skarżący nie był stroną w postępowaniu instancyjnym. 2. Osobie, która uważa, że w postępowaniu administracyjnym zakończonym decyzją weryfikowaną w trybie stwierdzenia nieważności przysługiwały prawa strony, ale nie brała w nim udziału bez swojej winy służy żądanie wznowienia postępowania z

Ustawa z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ nie przewiduje możliwości wydania decyzji w sprawie wymiaru cła podmiotowi, który wszedł w posiadanie towaru od podmiotu dokonującego obrotu towarowego z zagranicą.

Od opłaty paszportowej i innych poniesionych kosztów, zwracanych na podstawie art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o paszportach /Dz.U. 1991 nr 2 poz. 5/ na skutek unieważnienia paszportu z przyczyn określonych w art. 6 ust. 1 i 2 tej ustawy, przysługują odsetki za zwłokę.

Brak przesłanek określonych w par. 3 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Komunikacji z dnia 29 grudnia 1983 r. w sprawie rejestracji, ewidencji i oznaczania pojazdów /Dz.U. 1984 nr 1 poz. 2 ze zm./ nie może stanowić przesłanki uniemożliwiającej rejestrację samochodu w przypadku jego nabycia w trybie przewidzianym w art. 864-879 Kpc.

Notatka urzędowa sporządzona przez funkcjonariusza policji z przeprowadzonej rozmowy w trakcie prowadzonego przez policję postępowania wyjaśniającego lub przygotowawczego nie może stanowić dokumentu urzędowego w rozumieniu art. 76 par. 1 Kpa tzn. stanowić dowodu tego co zostało w nich urzędowo stwierdzone ani nie może tym samym stanowić dowodu z zeznań świadka.

Zwolnienie od cła na podstawie art. 14 ust. 1 pkt 36 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445 ze zm./ ma charakter przedmiotowy a nie podmiotowy. Zatem obrotu towarowego z zagranicą nie musi dokonywać szkoła, instytut naukowy czy wyższa uczelnia. W trakcie odprawy celnej musi być tylko ujawniony odbiorca i cel jakiemu ma służyć towar. Jeżeli importer powołuje się na okoliczności

Zakup samochodu inwalidzkiego przez osobę niepełnosprawną nie stanowi, w rozumieniu par. 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1991 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. nr 124 poz. 553/ w związku z art. 26 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1991 nr 80 poz. 350 ze zm./