Automatyzm wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej w dniu wejścia w życie nowych przepisów - art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej /Dz.U. nr 41 poz. 324/ nie może być przekreślony negatywnym stanowiskiem właściciela lokalu, w którym działalność ta /rzemiosło/ była wykonywana, gdyż przepisy te takiego warunku nie zawierają.

Obowiązek opłacania podwyższonego czynszu występuje z chwilą powstania nadwyżki powierzchni mieszkalnej w postaci co najmniej jednego pokoju przy jednoczesnym niezłożeniu przez najemcę wniosku o przydzielenie mu mniejszego lokalu zamiennego /art. 44 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe - Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./, a nie dopiero z chwilą odmowy najemcy przeniesienia

Zgoda na zamianę lokalu zakładowego, wyrażana przez zakład pracy będący dysponentem takiego lokalu, nie jest wyrażana w formie decyzji administracyjnej w rozumieniu art. 104 Kpa, lecz jest oświadczeniem woli w rozumieniu przepisów prawa cywilnego.

W sprawie, w której podejrzany przedstawia swój czyn jako działanie w obronie koniecznej, przy braku dowodów przeciwnych, zastosowanie wobec podejrzanego aresztu tymczasowego, w warunkach gdy odrzucenie obrony koniecznej wynika wyłącznie z subiektywnej oceny prowadzącego postępowanie, należy uznać za oczywiście niesłuszne.

W przypadku, gdy opinie w sprawie wydania zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych z zastosowaniem odstępstw od zasady wymienionej w par. 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Handlu Wewnętrznego i Usług z dnia 6 maja 1983 r. w sprawie szczegółowych zasad usytuowania punktów sprzedaży napojów alkoholowych oraz trybu wydawania zezwoleń na sprzedaż tych napojów /Dz.U. nr 25 poz. 119 ze zm./ nie spełniają

Określenie stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości, zawarte w art. 52 § 1 pkt 1 k.p. w jego brzemieniu przed nowelizacją ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. o zmianie ustawy kodeks pracy oraz zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 20, poz. 107), obejmuje także stawienie się do pracy w stanie po użyciu alkoholu, o którym mowa w art. 46 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości

Pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy za okres niezdolności do pracy z powodu różnych chorób, chociażby przyczyna jednej z tych chorób pozbawiała go prawa do zasiłku, jeżeli pozostałe choroby nie są związane z tą przyczyną.

Pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy za okres niezdolności do pracy z powodu różnych chorób, chociażby przyczyna jednej z tych chorób pozbawiała go prawa do zasiłku, jeżeli pozostałe choroby nie są związane z tą przyczyną.

Na postanowienie sądu wyższego rzędu nad sądem właściwym o przekazaniu sprawy innemu sądowi równorzędnemu w trybie art. 26 k.p.k. zażalenie nie przysługuje. Artykuł 26 k.p.k. dotyczy nadzwyczajnej właściwości sądu, tzw. właściwości z delegacji. Przepis ten nie zmienia rzeczywistej właściwości miejscowej, uwarunkowanej okolicznościami wymienionymi w art. 21 i 22 k.p.k., a o przekazaniu sprawy w trybie

Okresowe oceny wyników pracy naukowej, dydaktycznej, wychowawczej i organizacyjnej pracowników naukowo-dydaktycznych oraz oceny ich postawy obywatelskiej przeprowadzone na podstawie art. 133 ustawy z dnia 4 maja 1982 r. o szkolnictwie wyższym /t.j. Dz.U. 1985 nr 42 poz. 201/ nie są dokonywane w formie decyzji administracyjnych, dlatego nie przysługuje na nie skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego

Zastosowanie trybu określonego w art. 41 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ nie ma na celu zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych osób przekwaterowywanych do poprzedniego miejsca zamieszkania lub pomieszczenia zastępczego, lecz jedynie przywrócenie "status quo ante", bądź - w razie niemożności takiego rozwiązania - zaspokojenie tylko najniezbędniejszych

Art. 18 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. - Prawo lokalowe /Dz.U. 1987 nr 30 poz. 165 ze zm./ ustanawia dla organów administracji państwowej kompetencję do rozstrzygania sporów o wysokość czynszu najmu, nie obejmuje zaś kompetencji do rozstrzygania sporu między stronami co do rozwiązania stosunku pracy.

Ogólnikowy zarzut, że organ nie prowadzi sprawy obiektywnie nie uzasadnia żądania wyłączenia organu.

1. Stosownie do art. 16 par. 2 i art. 196 par. 1 Kpa uprawnienia sądu administracyjnego ograniczone są do kontroli legalności /zgodności z prawem/ decyzji, która została zaskarżona i poza granice wyznaczone tą decyzją sąd wyjść nie może. 2. Naczelny Sąd Administracyjny, nie będąc z mocy art. 206 Kpa związany granicami skargi, jest władny uwzględnić skargę także ze względu na inne uchybienia niż te,

1. Na podstawie art. 197 par. 3 Kpa w związku z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ uprawnionym do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na brak odpowiedzi na krytykę prasową jest także prokurator. 2. Do skargi na odmowę udzielenia prasie informacji /art. 4 ust. 4 prawa prasowego/, jak również na nieudzielenie

W świetle znowelizowanych ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. (Dz.U. Nr20, poz. 105) przepisów art. 1 i 11 ust. 3 ustawy z dnia 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (Dz.U. Nr 32, poz. 216 ze zm.) dopuszczalne jest utworzenie w zakładzie pracy związku zawodowego zrzeszającego nie wszystkich pracowników tego zakładu, lecz tylko pracowników określonych rodzajów zatrudnienia.

Jeżeli wynalazek dotyczy wyrobu lub sposobu wytwarzania określonego wyrobu, to przesłanką decydującą o tym, że zakończył się okres prób i rozpoczął pięcioletni okres przemysłowego stosowania wynalazku, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy o wynalazczości (j.t. Dz.U. z 1984 r. nr 33, poz. 177), jest wprowadzenie tego wyrobu do obrotu, przede wszystkim w postaci jego sprzedaży, gdyż w tej drodze realizuje

Jeżeli wynalazek dotyczy wyrobu lub sposobu wytwarzania określonego wyrobu, to przesłanką decydującą o tym, że zakończył się okres prób i rozpoczął pięcioletni okres przemysłowegostosowania wynalazku, o którym mowa w art. 99 ust. 1 ustawy z dnia 19 października 1972 r. o wynalazczości (jedn. tekst: Dz.U. z 1984 r. Nr 33, poz. 177), jest wprowadzenie tego wyrobu do obrotu, a przede wszystkim do sprzedaży

W świetle znowelizowanych przepisów art. 1 ust. 1 i art. 11 ust. 3 ustawy z 8 października 1982 r. o związkach zawodowych (j.t. Dz.U. z 1985 r. nr 54, poz. 277 ze zm.) dopuszczalne jest utworzenie w zakładzie pracy związku zawodowego zrzeszającego nie wszystkich pracowników tego zakładu, a tylko pracowników określonych rodzajów zatrudnienia.

1. Przyczyny usprawiedliwiające zwłokę w udzieleniu odpowiedzi na krytykę prasową nie zmieniają prawnej oceny niedotrzymania terminu określonego w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe /Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./, który nie przewiduje możliwości przekroczenia miesięcznego okresu przygotowania odpowiedzi; w przypadku sprawy szczególnie zawiłej w ciągu miesiąca powinna być udzielona

1. Ciężar dowodu zmierzającego do wykazania okoliczności dotrzymania terminu udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową /art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 26 stycznia 1984 r. - Prawo prasowe - Dz.U. nr 5 poz. 24 ze zm./ spoczywa na organie /jednostce/ zobowiązanym do jej udzielenia. 2. W razie udzielenia odpowiedzi na krytykę prasową po wniesieniu skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego, ale przed jej