Bezczynność organu administracyjnego w rozpoznaniu sprawy administracyjnej z rażącym naruszeniem prawa ma miejsce, gdy organ w sposób znaczący i jednoznaczny przekroczy ustawowe terminy załatwienia sprawy, nie wykonując przy tym obowiązków informacyjnych wobec strony postępowania i nie reagując na ponaglenia.
Umowa artystyczna, której przedmiotem jest wykonanie koncertu przez instrumentalistów, może być uznana za umowę o dzieło, jeżeli prowadzi do powstania samoistnego, jednorazowego oraz weryfikowalnego rezultatu. Ostateczne stwierdzenie, czy umowa ma charakter umowy o dzieło, wymaga pełnej analizy okoliczności jej wykonywania oraz efektów, jakie w wyniku jej realizacji powstały.
Naczelny Sąd Administracyjny jest związany granicami skargi kasacyjnej i może uwzględnić jedynie te zarzuty, które zostały wyraźnie wskazane i merytorycznie uzasadnione przez skarżącego.
Wydatki ponoszone w ramach indywidualnych programów rehabilitacji (IPR) muszą bezpośrednio służyć zmniejszeniu ograniczeń zawodowych wynikających z niepełnosprawności pracowników, a ich zasadność i związek przyczynowy muszą być wyraźnie wskazane w programie rehabilitacyjnym.
Sąd dokonując kontroli kasacyjnej, jest związany granicami skargi kasacyjnej, a skuteczne powołanie zarzutów proceduralnych wymaga ich merytorycznego uzasadnienia i wykazania wpływu na wynik sprawy.
Interes prawny w postępowaniu dotyczącym pozwolenia na budowę musi być wykazany przez stronę wnoszącą odwołanie na podstawie przepisów prawa budowlanego oraz przepisów normujących dopuszczalne poziomy pól elektromagnetycznych; brak interesu prawnego skutkuje uznaniem odwołania za niezasadne.
Okoliczności rozpoznawanej sprawy nie wskazywały na prawdopodobieństwo uchylenia postanowienia o ustaleniu opłaty legalizacyjnej, nawet jeśli wznowienie postępowania zostało skutecznie przeprowadzone. O prawdopodobieństwie uchylenia decyzji administracyjnej można mówić jedynie wtedy, gdy stwierdzenie tego faktu nie wymaga przeprowadzania szczegółowej analizy materiału dowodowego oraz przepisów prawa
Świadczenie pielęgnacyjne nie może być przyznane osobie, która ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, nawet jeśli osoba ta złożyła wniosek o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego - warunkiem koniecznym jest uprzednie wygaśnięcie lub uchylenie prawa do zasiłku opiekuńczego. Teza od Redakcji
Art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, uznany za niekonstytucyjny w zakresie uzależniającym prawo do świadczenia pielęgnacyjnego od wieku powstania niepełnosprawności, nie może stanowić podstawy odmowy przyznania tego świadczenia.