Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że sądy mają prawo stosować prokonstytucyjną wykładnię przepisów prawa, uwzględniając wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 2018 roku, w zakresie ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, co prowadzi do eliminacji niekonstytucyjnych rozwiązań normatywnych.

Uchwała NSA: w zakresie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop na podstawie art. 115a ustawy o Policji stosuje się prokonstytucyjną wykładnię wynikającą z wyroku Trybunału Konstytucyjnego, eliminującą niekonstytucyjne współczynniki przeliczeniowe.

Naczelny Sąd Administracyjny orzeka, że w postępowaniu dotyczącym wyrównania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop funkcjonariuszy policji, sądy są uprawnione do stosowania prokonstytucyjnej wykładni przepisów, eliminując przepisy uznane za sprzeczne z Konstytucją i stosujące przepisy w brzmieniu przed ich zmianami.

Orzeczenie ustala, że decyzja o odmowie wyrównania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop, oparta na przepisach uznanych za niekonstytucyjne przez Trybunał Konstytucyjny, jest nieprawidłowa, a stosowanie nowych regulacji prawnych od 2020 roku powinno uwzględniać kontekst prawny i konstytucyjny sprzed ich uchwalenia.

Na podstawie obowiązku wynikającego z ustawy SENT przewoźnik jest zobowiązany zapewnić nieprzerwane przekazywanie aktualnych danych geolokalizacyjnych, a w razie niespełnienia tego obowiązku, brak jest podstaw do odstąpienia od nałożenia kary pieniężnej z uwagi na interes publiczny.

W braku wykazania przez skarżącego "ważnego interesu publicznego" nie było podstaw do umorzenia kosztów egzekucyjnych na podstawie art. 64e § 2 pkt 2 u.p.e.a. Zastosowanie przepisów obowiązujących przed 19 lutego 2021 r. wykluczało naruszenie przez organ egzekucyjny zasad konstytucyjnych.

Skarga kasacyjna, zawierająca nieskuteczne podstawy naruszenia prawa procesowego oraz materialnego, nie dostarcza przesłanek do uchylenia wyroku WSA w przedmiocie oddalenia zarzutów od postanowienia ZUS; stąd, Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę.

Skarga kasacyjna P. Sp. z o.o. została oddalona, jako że zarzuty dotyczące błędnej wykładni prawa materialnego i proceduralnego naruszenia były niezasadne. Zarzuty przeciw ocenie nowatorskości technologii przez PARP nie znalazły uzasadnienia.

Odmowa wydania zezwolenia na przejazd pojazdem nienormatywnym jest uzasadniona, gdy brak jest zgody zarządcy drogi stosownej do wymogów art. 64d ust. 2 pkt 2 p.r.d. w połączeniu z wymogami technicznymi określonymi w rozporządzeniu; brak zgody stanowi przeszkodę prawną w wydaniu zezwolenia.

Decyzje wydane przez podmiot nieuprawniony, dotyczące opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi, są nieważne z mocy prawa ze względu na naruszenie zasady właściwości organów administracyjnych.