Wymierzenie administracyjnej kary pieniężnej za zajęcie pasa drogowego bez zezwolenia zarządcy drogi wymaga zgromadzenia pewnych i wiarygodnych dowodów, takich jak dokumentacja geodezyjno-kartograficzna, które jednoznacznie określają granice pasa drogowego oraz powierzchnię zajętą przez obiekt.

Powaga rzeczy osądzonej (res iudicata) stanowi przesłankę uniemożliwiającą ponowne wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie już prawomocnie rozstrzygniętej, w tym przypadku dotyczącej odstąpienia od ustalenia opłaty za pobyt dziecka w pieczy zastępczej.

Powaga rzeczy osądzonej wynikająca z wcześniejszej ostatecznej decyzji administracyjnej stanowi uzasadnioną przyczynę odmowy wszczęcia postępowania administracyjnego, zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a.

Ostateczne i prawomocne rozstrzygnięcie sprawy administracyjnej wyklucza możliwość wszczęcia kolejnego postępowania administracyjnego w tej samej sprawie, z uwagi na powagę rzeczy osądzonej, co zgodnie z art. 61a § 1 k.p.a. obliguje organ do odmowy wszczęcia postępowania.

Grzywna w celu przymuszenia nałożona na podstawie art. 121 § 4 u.p.e.a. jest zgodna z prawem, jeśli dotyczy przymuszenia do rozbiórki obiektu budowlanego zakwalifikowanego jako budowla, a nie budynek, nawet jeśli obiekt jest użytkowany jako budynek magazynowy.

Zobowiązanie do rozbiórki obiektu budowlanego może być egzekwowane, nawet gdy obiekt jest częściowo posadowiony na działce, do której zobowiązana spółka nie ma tytułu prawnego, pod warunkiem że tożsamość obiektu budowlanego jest jednoznacznie ustalona w decyzji i brak jest sprzeciwu właściciela działki co do przeprowadzenia rozbiórki.