Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, iż decyzja o stwierdzeniu nieważności rejestracji pojazdu, podjęta z urzędu z uwagi na rażące naruszenie prawa, jest zgodna z zasadami prawa administracyjnego, gdyż zmiany konstrukcyjne nie były poparte wymaganymi dokumentami homologacyjnymi.
Stwierdzenie nieważności decyzji rejestracji pojazdu jest zasadne, gdyż została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a brak właściwych dokumentów homologacyjnych skutkuje niezgodnością z obowiązującymi przepisami.
Decyzja Starosty Powiatu Piotrkowskiego o rejestracji zmodyfikowanego pojazdu marki (...) została prawomocnie uznana za wydaną z rażącym naruszeniem prawa i stwierdzona za nieważną, zgodnie z art. 156 § 1 pkt 2 kpa oraz § 14 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury.
Art. 94a ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne nie może być podstawą penalizowania reklamy aptek, gdyż ogranicza przepisy unijne dotyczące swobodnego świadczenia usług. NSA uchylił decyzję organów administracyjnych oraz umorzył postępowanie z uwagi na niezgodność z prawem unijnym.
Skarga kasacyjna na decyzję stwierdzającą nieważność rejestracji pojazdu została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że decyzja rejestracyjna była obarczona rażącym naruszeniem prawa.
Wyrok sądu pierwszej instancji, wydany po śmierci oskarżonego, winien być uchylony, a postępowanie umorzone z uwagi na istnienie bezwzględnej przeszkody procesowej z art. 17 § 1 pkt 5 k.p.k. oraz art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k.
Cofnięcie koncesji na wytwarzanie i obrót bronią z powodu toczącego się postępowania karnego o umyślne przestępstwo jest uzasadnione, gdy zagrożone jest bezpieczeństwo publiczne. Uchylenia omawianych decyzji nie uzasadniają uchybienia proceduralne, skoro nie miały wpływu na wynik sprawy.
Decyzja o rejestracji pojazdu, której dokonano z rażącym naruszeniem § 18 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 2017 r., podlega unieważnieniu. Wprowadzanie zmian konstrukcyjnych w pojeździe bez odpowiedniego oświadczenia producenta lub jego przedstawiciela potwierdzającego homologację uniemożliwiło uznanie rejestracji za zgodną z prawem.
Decyzja Starosty Powiatu Piotrkowskiego o rejestracji pojazdu marki Mercedes-Benz z rażącym naruszeniem § 18 ust. 6 pkt 2 rozporządzenia z dnia 11 grudnia 2017 r. jest nieważna. Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, utrzymując tym samym moc przedmiotowego rozstrzygnięcia.
NSA potwierdził iż wniosek o ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości wymaga zgodności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego określającym cele publiczne. Brak spełnienia tej przesłanki uniemożliwia uwzględnienie wniosku o taką inwestycję.
Dane dotyczące przebudowy stacji elektroenergetycznej mogą stanowić informację publiczną, niezależną od subiektywnego celu ich pozyskania przez wnioskodawcę, o ile dotyczą realizacji zadań publicznych, a odmowa udostępnienia wymaga istnienia przesłanek wyłączających z ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Fundacja wykonująca zadania publiczne jest zobowiązana do udostępniania informacji publicznej zgodnie z u.d.i.p., niezależnie od charakteru prywatnoprawnego. NSA potwierdza uznanie Fundacji P. jako podmiotu zobowiązanego do ujawnienia informacji publicznej w świetle celów zgodnych z interesami Rzeczypospolitej Polskiej.
Złożenie wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji nacjonalizacyjnych wymaga wykazania interesu prawnego przez wnioskodawcę. Dokumenty zagraniczne nie mogą być podstawą interesu prawnego bez ich uznania przez polski sąd.
Dla przyznania świadczenia pielęgnacyjnego konieczne jest ustalenie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki nad osobą niepełnosprawną. Przesłanki te nie wymagają czasowej korelacji, a oceniać je należy indywidualnie na podstawie całokształtu okoliczności faktycznych.
Stwierdzenie nieważności decyzji administracyjnej jest wyjątkowe i wymaga rażącego naruszenia prawa. W analizowanej sprawie decyzja Wojewody Pomorskiego z 2017 roku nie spełniała przesłanek takiego uchybienia.
Dokumentacja weterynaryjna Schroniska dla bezdomnych zwierząt objęta jest tajemnicą zawodową, co uzasadnia odmowę udostępnienia informacji publicznej na podstawie art. 5 ust. 1 u.d.i.p. w związku z art. 28 ustawy o zakładach leczniczych dla zwierząt.
Naczelny Sąd Administracyjny uchyla wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z powodu nieprawidłowego uznania braku zachowania proceduralnych wymogów w procesie wyznaczania recenzentów przez Radę Doskonałości Naukowej i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania.
Niedopuszczalne jest orzekanie w trybie nakazowym, gdy materiał dowodowy wskazuje na uzasadnioną wątpliwość co do poczytalności obwinionego, co obliguje do wprowadzenia obligatoryjnej obrony i rozpoznania sprawy na zasadach ogólnych.
W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, w razie braku definicji legalnej w prawie, pojęcia z przepisów należy odczytywać według ich potocznego znaczenia. Odmowa wydania zaświadczenia funkcjonariuszowi musi opierać się na pełnej, zgodnej z przepisami wykładni, a nie wewnętrznych normach administracyjnych.
W przypadku skutecznego cofnięcia skargi kasacyjnej, które nie zmierza do obejścia prawa ani utrzymania w mocy aktu dotkniętego nieważnością, Naczelny Sąd Administracyjny umarza postępowanie kasacyjne oraz zarządza zwrot wpisu sądowego.
Cofnięcie skargi kasacyjnej jest dopuszczalne, jeżeli nie zmierza do obejścia prawa ani nie narusza interesu publicznego, a postępowanie kasacyjne podlega umorzeniu (art. 60 i 161 p.p.s.a.).
Obustronny niedosłuch dla tonów wysokich, niezależnie od jego wielkości, jest podstawą do uznania niezdolności do służby w Służbie Ochrony Państwa, zgodnie z § 20 pkt 2 załącznika do rozporządzenia MSWiA.
Naczelny Sąd Administracyjny oddala skargę kasacyjną, utrzymując, że procedura dowodowa w postępowaniu dyscyplinarnym musi być samodzielna i niezależna od ustaleń w postępowaniu karnym, a niewłaściwe uznanie akt oskarżenia jako dowodów materialnych naruszyło zasady postępowania.
Postępowanie o wydanie wyroku łącznego wymaga wyczerpującego wyjaśnienia wszystkich istotnych okoliczności przez sąd prowadzący, z uwzględnieniem istniejących wyroków i decyzji, wprowadzających zmiany, które wpływają na możliwość łączenia kar. Zamiana kary pozbawienia wolności na karę aresztu wyklucza możliwość jej łączenia z innymi karami pozbawienia wolności.