Zestawienie ze sobą ujmowanych przez art. 9102 § 1 k.p.c. kompetencji wierzyciela do wykonywania uprawnień majątkowych dłużnika wynikających z zajętego prawa (art. 9102 § 1 in principio k.p.c.) oraz kompetencji do podejmowania wszelkich działań niezbędnych do zachowania prawa (art. 9102 § 1 in fine k.p.c.) wskazuje, że pomiędzy nimi zachodzą zasadnicze różnice. O ile bowiem pierwszą ustawodawca wyraźnie

Obliczenie marży na bazie analizy cen 29 akcesoriów samochodowych oraz skonfrontowanie tego z analizą marży stosowanej na pozostałych towarach zakupionych na podstawie faktur VAT, jak również uwzględnienie oświadczeń podatnika, że marża zastosowana w sprzedaży "na fakturę" miała zastosowanie do wszystkich towarów, było działaniem prawidłowym. Takie podejście gwarantowało ustalenie marży w wielkości

Z art. 155a § 1 w związku z art. 156 § 1 pkt 3 u.p.e.a. wynika, że zarządzenie zabezpieczenia należności pieniężnej, określonej w decyzji o zabezpieczeniu, o której mowa w art. 33 § 4 pkt 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 155 u.p.e.a. nie może być wydane przed doręczeniem decyzji o zabezpieczeniu.

Zawarte w art. 188 O.p. sformułowanie "chyba, że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innymi dowodem" odnosi się do sytuacji, gdy żądanie dotyczy tezy dowodowej, już stwierdzonej, na korzyść strony. Jeżeli dowód dotyczy tezy odmiennej (tzw. przeciwdowód) powinien być przeprowadzony.

Artykuł 133 § 3 Ordynacji podatkowej określa małżonków jako jedną stronę postępowania, w przypadku o którym mowa w art. 92 § 3 Ordynacji podatkowej. W takiej sytuacji każdy z małżonków jest uprawniony do działania w imieniu obojga. Małżonkowie są w takim przypadku jedną stroną postępowania. Nie mają odrębnych uprawnień procesowych. Organ podatkowy ma obowiązek prowadzenia jednego postępowania podatkowego

Do badania istnienia przesłanki winy bądź jej braku można przejść jedynie wtedy, gdy ustalono, że nie został zgłoszony wniosek o ogłoszenie upadłości (nie wszczęto postępowania układowego). Gdy wniosek o ogłoszenie upadłości został zgłoszony, art. 116 § 1 pkt 1 lit. b Ordynacji podatkowej nie znajduje w ogóle zastosowania i nie ma potrzeby rozważania przesłanki winy (jej braku) po stronie członka zarządu

Zbycie działek budowlanych może więc stanowić, samo w sobie, przejaw działalności handlowej, a zatem jednej z form działalności gospodarczej, której prowadzenie czyni z osoby fizycznej podatnika podatku od towarów i usług. Ważne jest w tym kontekście to w jakich warunkach i okolicznościach dochodzi do transakcji sprzedaży, a także jak w ramach tych transakcji zachowuje się osoba dostawcy. Nie ma w

O ile w prawie cywilnym nie ma świadczenia bez świadczącego o tyle w podatkach dochodowych nie jest istotne kto świadczył, ani czy w ogóle działanie innego podmiotu było źródłem przysporzenia majątkowego. W tym zakresie, w kontekście analizowanego zagadnienia prawnego ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazać należy, że na podstawie art. 9 ust. 1 u.p.d.o.f. opodatkowaniu podatkiem dochodowym

Moc wiążąca orzeczenia określona w art. 170 P.p.s.a. w odniesieniu do sądów oznacza, że muszą one przyjmować, iż dana kwestia prawna kształtuje się tak, jak stwierdzono w prawomocnym orzeczeniu. Zatem w kolejnym postępowaniu, w którym pojawia się dana kwestia, nie może być ona już ponownie badana. Wprawdzie związanie prawomocnym orzeczeniem odnosi się, co do zasady, tylko do rozstrzygnięcia zawartego

Kontenerowy pawilon handlowy nie jest budowlą w rozumieniu art. 1a ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. w związku z art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego, a co za tym idzie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Dopiero zaistnienie w sprawie przesłanek "ważnego interesu podatnika lub interesu publicznego", o których mowa w art. 67a § 1 pkt 3 o.p., warunkujących umorzenie zaległości podatkowych, uprawnia organy podatkowe do rozważania ograniczeń w udzielaniu podatnikowi ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, przewidzianych przez normodawcę w przepisach o pomocy publicznej, tj. w art. 67b § 1 pkt 2 o.p. oraz

W sytuacji, gdy zainteresowany zwróci się z wnioskiem o udzielenie indywidualnej interpretacji dotyczącej tożsamego stanu faktycznego i prawnego, który był już przedmiotem oceny we wcześniejszej interpretacji organ ma obowiązek wydać kolejną indywidualną interpretację zawierającą ocenę stanowiska wnioskodawcy. Indywidualna interpretacja prawa podatkowego nie jest bowiem aktem administracyjnym, a więc

W ustawie zmieniającej z dnia 30 czerwca 2005 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 143, poz. 1199 ze zm.) w przepisach przejściowych tj. art.21, ustawodawca przewidział, że do przedawnienia zobowiązań podatkowych powstałych przed dniem wejścia w życie nowelizacji jedynie art.70 § 4 stosuje się w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą. A contrario w

Uprawnienie wierzyciela, o którym mowa w art. 887 § 1 Kpc bezwzględnie nie obejmuje legitymacji procesowej w postępowaniu podatkowym.

Na podstawie art. 146 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 14c o.p. Sąd administracyjny I instancji nie posiada umocowania prawnego do uchylenia zaskarżonej indywidualnej interpretacji w części. Pomimo bowiem zaistnienia w interpretacji indywidualnej wielu odrębnych stanów faktycznych lub zdarzeń przyszłych wymagających odpowiedzi, indywidualna interpretacja wydawana przez organ interpretacyjny ma charakter niepodzielny