1. W konstrukcji przestępstwa określonego w art. 290 k.k. czynnością wykonawczą jest przyjęcie przez urzędnika korzyśc1 majątkowej lub osobistej albo ich obietnicy. Elementem niezbędnym dla kwalifikowanej postaci tego przestępstwa, określonej w art. 290 § 2 k.k., jest uzależnienie przez sprawcę czynności urzędowej od otrzymania korzyśc1 majątkowej lub osobistej dla siebie lub innej osoby albo przyjęcie

O obronie koniecznej można mówić tylko wówczas, gdy stosujący ją działa, odpierając bezpośredni bezprawny zamach na jakiekolwiek stojące pod ochroną prawa dobro własne lub innej osoby. Zamach musi więc istnieć w chwili czynu sprawcy. Niebezpieczeństwo musi istnieć obiektywnie i w chwili stosowania obrony koniecznej nadal trwać i bezpośrednio grozić bądź stosującemu obronę konieczna, bądź osobie przez

Istotnym elementem strony przedmiotowej zbrodni rabunku jest użycie przez sprawcę przemocy lub groźby, to jest takie oddziaływanie na posiadacza mienia społecznego, które paraliżuje lub ogranicza jego wolę, zmusza go do tolerowania zaboru mienia przez sprawcę. Jeżeli jednak osoba mająca być przedmiotem oddziaływania sprawcy z góry układa się z nim co do zaboru mienia, godzi się na współdziałanie ze

Przestępstwa z art. 1 i art. 2 dekretu o ochronie interesów nabywców w obrocie handlowym są przestępstwami szczególnymi uchylającymi się spod zastosowania ustaw ogólnych, do których w danym wypadku trzeba zaliczyć przepisy art. 286 § 2 oraz art. 264 § 1 k.k. w myśl zasady Iex specialis derogat legi generali".

Przepis art. 388 § 3 k.p.k. głosi, że Sąd Najwyższy nie może skazać oskarżonego uniewinnionego ani zaostrzyć kary. Przepis ten oddziałuje również na przepis art. 384 ust. 2 k.p.k., powodując niemożność zmiany przez Sąd Najwyższy na niekorzyść oskarżonego kary orzeczonej przez sąd pierwszej instancji. Sąd Najwyższy nie może we własnym zakresie uchylić zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności

Kierowca ma obowiązek prowadzić pojazd mechaniczny w taki sposób, aby nie stworzyć zagrożenia dla ludzi i mienia. Dlatego też wolno mu jest prowadzić jedynie pojazd mechaniczny sprawny pod względem technicznym, pojazd bowiem niesprawny może w każdym czasie stworzyć takie zagrożenie, czego kierowca na podstawie swego doświadczenia nie jest świadom. Z tych względów prowadzenie przez kierowcę pojazdu

Orzeczenie zapadłe na rozprawie i stwierdzające brak winy oskarżonego powinno mieć postać wyroku, a nie postanowienia. Stwierdzenie braku winy nieumyślnej na tej podstawie, że sprawca nie przewidywał skutku przestępnego, jest błędne, gdyż wina nieumyślna zachodzi także w wypadku, gdy sprawca skutku przestępnego nie przewiduje, choć może lub powinien go przewidzieć (art. 14 § 2 k.k.).

Wniosek o umieszczenie w zakładzie leczniczym mogą także złożyć strony, jednakże przed powzięciem decyzji sąd powinien zasięgnąć opinii biegłego. Odmawiając umieszczenia oskarżonego w zakładzie leczniczym, sąd stwierdza że jego zdaniem nie zachodzi potrzeba takiego umieszczenia. Postanowienie sądu powinno zawierać uzasadnienie Granice czasowe okresu, o którym mowa w art. 226 k.k nie są ściśle oznaczone

Prowadzenie pojazdu mechanicznego bez wymaganego zezwolenia jest wykroczeniem przewidzianym w § 39 rozporz. z dn. 27.X.1937 r. o ruchu pojazdów mechanicznych na drogach publicznych (Dz.U. Nr 85, poz. 616 z późniejszymi zmianami) i nie posiada znamion występku z art. 242 k.k., jeśli prowadzeniu pojazdu nie towarzyszyły żadne inne ujemne okoliczności. Bezpośrednie niebezpieczeństwo, o jakim mowa w art

Przepis art. 16 k.p.k. dotyczący składu, w jakim orzeka sąd pierwszej instancji, jest przepisem kategorycznym i jako wyrażający zasadę udziału czynnika społecznego w orzecznictwie karnym powinien być przez sądy skrupulatnie przestrzegany. W obecnym polskim procesie karnym jest regułą, że sąd pierwszej instancji sądzi w składzie jednego sędziego i dwóch ławników ludowych. Przewidziane w ustawie wyjątki

1. Dla przyjęcia kwalifikacji z art. 1 § 3 lit. a) dekretu z dn. 4.III.1953 r. (Dz.U. Nr 17, poz. 68) niezbędne jest ustalenie, że sprawca zagarnął mienie społeczne, które zostało mu ze względu na zajmowane przezeń stanowisko lub sprawowane funkcje oddane w zarząd albo powierzone na przechowanie lub w stosunku do którego jest on obowiązany do ochrony lub zabezpieczenia, tak iż zarząd, ochrona, przechowanie

Przepis art. 37 k.p.k. stanowi nie tylko o prawie zgłoszenia przez strony wniosku o wyłączenie sędziego od udziału w sprawie, gdy między nim a jedną ze stron zachodzi stosunek osobisty tego rodzaju, że mógłby wywołać wątpliwość co do bezstronności sędziego, ale nakłada również na sędziego obowiązek wyłączenia się w tych wypadkach. Niedopełnienie tego obowiązku przez sędziego, mimo że strony nie skorzystały

Każdy pojazd mechaniczny powinien być na drogach publicznych prowadzony z zachowaniem wszelkich środków ostrożności. Ta ogólna zasada obowiązuje wszystkie bez wyjątku pojazdy mechaniczne. Fakt uprzywilejowania pewnej kategorii pojazdów mechanicznych (np. karetki pogotowia w żadnym wypadku nie zwalnia kierowców tychże pojazdów od obowiązku przestrzegania tej zasady, zasady podyktowanej przecież względami

Różnica między sytuacją przewidzianą w art. 225 § 1 i w art. 230 § 2 k.k. polega nie na tym, czy śmierć jako skutek zadanego uszkodzenia ciała nastąpiła natychmiast, czy też po upływie pewnego okresu czasu, lecz na tym, jaki był zamiar sprawcy. Kwalifikacja z art. 225 § 1 k.k. ma zastosowanie wówczas, gdy sprawca miał zamiar (bezpośredni lub ewentualny) spowodowania śmierci człowieka. Kwalifikacja

Przepis art. 324 § 2 k.p.k. o obowiązku wznowienia przewodu sądowego i uprzedzenia stron o możliwości zakwalifikowania czynu pod surowszy przepis karny ma na celu danie stronom możności odpowiedniego ustosunkowania się. Jeśli więc w związku ze wskazaniem oskarżonemu na taką możliwość jeszcze przed zamknięciem przewodu sądowego dano oskarżonemu i jego obrońcy możność zajęcia stanowiska, to niezachowanie