Według art. 1 konwencji o rozstrzyganiu w drodze arbitrażu sporów cywilnoprawnych wynikających ze stosunków współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej, podpisanej w Moskwie w dniu 26 maja 1972 r., której uczestnikami są Polska i Czechosłowacja (Dz.U. z 1974 r. Nr 7, poz. 37), należy przyjąć, że sprawa, w której zakład ubezpieczeń należący, do innego państwa będącego członkiem Rady Wzajemnej Pomocy

Sprawy przydziału samochodów nie są objęte kontrolą Naczelnego Sądu Administracyjnego /nie należą bowiem do kategorii spraw o których mowa w art. 196 par. 2 i par. 3 Kpa/.

Stosownie do art. 12 ustawy z dnia 30 maja 1962 r. o gospodarce paliwowo-energetycznej /Dz.U. nr 32 poz. 150 ze zm./ "dostawa i odbiór paliw gazowych i energii następuje na podstawie umowy". Skoro więc dostawa gazu odbywa się na podstawie umowy o charakterze cywilnoprawnym, żądanie zawarcia takiej umowy nie może być dochodzone przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Bez znaczenia jest tu okoliczność

Postanowienie oddalające wniosek o wyłączenie biegłego nie podlega uzasadnieniu, nie przysługuje bowiem na nie zażalenie (art. 357 § 1 i 2 w zw. z art. 394 § 1 k.p.c.).

W sprawie o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego niedopuszczalne jest powództwo wzajemne o naruszenie posiadania także w wypadku, gdy zarówno powództwo główne, jak i wzajemne dotyczą tego samego przedmiotu.

Prawnie bezskuteczne jest przywrócenie terminu do wniesienia skargi do sądu administracyjnego, dokonane przez organ administracji państwowej, stosownie bowiem do art. 204 par. 2 Kpa jedynie sąd administracyjny może przywrócić ten termin z przyczyn i w trybie przewidzianym w kodeksie postępowania cywilnego.

1. W postępowaniu rozgraniczeniowym, prowadzonym na podstawie dekretu z dnia 13 września 1946 r. o rozgraniczeniu nieruchomości /Dz.U. nr 53 poz. 298 ze zm./, chodzi o ustalenie, do jakiego miejsca na gruncie sięga prawo własności przysługujące właścicielom gruntów sąsiadujących. W postępowaniu tym są więc realizowane przepisy materialnego prawa cywilnego, przy czym jedną z dopuszczalnych form ich

Nie uiszczenie wpisu w terminie siedmiodniowym powoduje odrzucenie skargi w związku z art. 212 Kpa oraz art. 16 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 13 czerwca 1967 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych /Dz.U. nr 24 poz. 110 ze zm./.

Na postanowienie organów administracji państwowej w przedmiocie zawieszenia postępowania do czasu uregulowania przez sąd powszechny sprawy własności nieruchomości skarga do Naczelnego Sądu Administracyjnego nie służy.

Zaniechanie wniesienia rewizji przez stronę nie jest samo przez się. czynnością procesową mogąca stanowić punkt wyjścia do oceny sprzeczności z nią czynności interwenienta ubocznego polegającej na wniesieniu rewizji. Strona może skutecznie odwołać czynność procesową interwenienta ubocznego w postaci wniesionej przez niego rewizji.

Skoro postępowanie w sprawie wszczęte zostało przed dniem 1 września 1980 r. sądowa kontrola jest niedopuszczalna a skarga na podstawie art. 204 par 1 Kpa w związku z art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8 ze zm./ podlega odrzuceniu.

Art. 14 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym oraz o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego /Dz.U. nr 4 poz. 8/ przewiduje, iż przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego o zaskarżaniu decyzji administracyjnych z powodu ich niezgodności z prawem stosuje się do decyzji wydawanych w sprawach, w których postępowanie zostało wszczęte po dniu 31 sierpnia

1. Przepis art. 196 par. 1 Kpa dopuszcza zaskarżenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego wyłącznie decyzji administracyjnych, wobec czego Naczelny Sąd Administracyjny nie jest właściwy do rozpoznania skarg na postanowienia organów administracji państwowej, które są zgodnie z procedurą odrębną od decyzji formą aktów administracyjnych. 2. W postępowaniu egzekucyjnym postanowienia służą wykonywaniu obowiązków

Sąd powszechny jest właściwy do rozpoznania sprawy cywilnej o odszkodowanie, o jakim mowa w art. 160 § 1 k.p.a., także wtedy, gdy obie strony są jednostkami gospodarki uspołecznionej.

Były właściciel, który przekazał swoje gospodarstwo rolne na rzecz Państwa w zamian za rentę, nie jest stroną w postępowaniu w sprawie wyznaczenia osoby trzeciej kandydatem na nabywcę gruntów z tego gospodarstwa. Nie służy mu zatem - zgodnie z art. 197 Kpa - prawo skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzje wydane w tej sprawie.

Zastosowanie w drodze analogii przepisu art. 157 ustawy z dnia 17 lubego 1961 r. o spółdzielniach i ich związkach (Dz. U. Nr 12, poz. 61 ze zm.) do spółdzielni mieszkaniowych lokatorsko-własnościowych realizujących budownictwo jednorodzinne uzasadnia przeniesienie przez te spółdzielnie na ich członków prawa własności domów wraz z działkami zajętymi pod ich budowę, a jeżeli działki nie stanowią własności

1. Akt Państwowej Komisji Cen, ustalający marże skupu przysługujące gminnym spółdzielniom "Samopomoc Chłopska", nazwany jest wprawdzie decyzją, w istocie jednak jest to akt o charakterze ogólnym, skierowany do nie oznaczonych imiennie adresatów. 2. Błędne określenie aktu Państwowej Komisji Cen mianem "decyzji" nie odbiera mu charakteru aktu prawnego ogólnego, chociaż wprowadza dezorientację i jest

Przepis art. 66 § 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. o okręgowych sądach pracy i ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 39, poz. 231 z późn. zm.) upoważnia okręgowy sąd pracy i ubezpieczeń społecznych do przedstawienia Sądowi Najwyższemu do rozstrzygnięcia tylko takiego zagadnienia prawnego, które wyłoniło się przy rozpoznawaniu odwołania w rozumieniu art. 32 tejże ustawy.

Z zestawienia przepisów art. 1083 k.c. z przepisami tego kodeksu normującymi służebności osobiste wynika, że uprawnionemu z art. 1083 k.c. przysługuje prawo do dalszego zaspokajania potrzeb mieszkaniowych osobistych, jak również potrzeb jego małżonka i małoletnich dzieci, a więc że przysługują mu niejako prawa lokatorskie" do mieszkania, przy czym nie ma on obowiązku płacenia czynszu. Spadkobierca

W świetle przepisów art. 135-137 k.c. odrębna własność lokali może być ustanowiona zarówno w drodze umowy, jak i w postępowaniu o zniesienie współwłasności tylko co do wszystkich lokali znajdujących się w małym domu mieszkalnym. Niedopuszczalne jest natomiast ustanowienie takiej własności co do niektórych tylko lokali z postanowieniem pozostałych we współwłasności.

Wniosek strony o zmianę decyzji ostatecznej w trybie postępowania administracyjnego wszczyna postępowanie właściwego organu w tej sprawie, co stanowi bezwzględną przeszkodę do wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego /art. 199 par. 3 Kpa/.

Organ administracji państwowej jest stroną postępowania administracyjnego w sprawach dotyczących jego praw, bądź obowiązków, gdy np. jako inwestor ubiega się o pozwolenie budowlane. Natomiast gdy organ administracji państwowej - zgodnie z przysługującymi mu kompetencjami - rozstrzyga w postępowaniu administracyjnym sprawę dotyczącą praw i obowiązków podmiotu pozostającego poza systemem organów administracji

Zgodnie z art. 28 i art 29 Kpa stroną w postępowaniu administracyjnym nie może być organ, który z mocy przepisów prawa został powołany do wydawania decyzji administracyjnych, nawet wówczas, gdy tym organem nie jest organ administracji państwowej /art. 1 par. 2 Kpa/. Dotyczy to m.in. nadleśnictwa, które w myśl par. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 sierpnia 1975 r. w sprawie odszkodowań za szkody