Przepisy dotyczące raportowania schematów podatkowych, mające charakter materialnoprawny, mogą być przedmiotem interpretacji indywidualnej ze względu na ich związek z obowiązkami informacyjnymi i stosunkami prawnopodatkowymi.

Naczelny Sąd Administracyjny podtrzymuje stanowisko, że skarżącej, będącej jedynie władającą nieruchomością, nie przysługuje tytuł prawnorzeczowy uzasadniający udział w postępowaniu zwrotowym oraz wgląd do akt, w tym na podstawie złożonego wniosku o użytkowanie wieczyste.

Kary pieniężne za naruszenia transportowe nie podlegają kumulacji, chyba że jasno przewiduje to prawo, a błędy graniczne tachografów muszą być uwzględniane w decyzjach administracyjnych.

Zakończenie procesu rekultywacji gruntów musi być formalnie uznane decyzją administracyjną, aby zmienić ich status w kontekście podatku od nieruchomości, a tymczasem grunty te pozostają związane z działalnością gospodarczą.

Art. 165b § 1 Ordynacji podatkowej nie znajduje zastosowania przy nałożeniu kar pieniężnych za naruszenie przepisów ustawy o systemie monitorowania drogowego przewozu towarów. Ustawa SENT reguluje tę materię autonomicznie, przewidując pięcioletni okres przedawnienia dla nałożenia kary.

Przepis art. 12i ust. 1 ustawy o zdrowiu publicznym należy interpretować w zgodzie z konstytucyjną zasadą proporcjonalności, co oznacza, że organ podatkowy, nakładając opłatę dodatkową, powinien uwzględniać okoliczności konkretnego naruszenia i możliwość miarkowania wysokości sankcji.

Niepodjęcie zatrudnienia przez uprawnionego przed powstaniem niepełnosprawności osoby wymagającej opieki nie spełnia przesłanek przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, gdy brak jest wykazania związku przyczynowego zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych.

Zarządzający transportem nadal ponosi odpowiedzialność administracyjną za naruszenia, jeśli figuruje w rejestrze jako zarządzający, o ile nie wykaże, że przestał pełnić tę funkcję, a odpowiedzialność ta jest niezależna od działań przedsiębiorcy.

NSA stwierdził, że wobec niejednoznaczności ustaleń co do zarządzającego transportem, decyzja o nałożeniu kary pieniężnej została podjęta bez dostatecznego wyjaśnienia stanu faktycznego, co uzasadnia jej uchylenie.

Termin zawity na złożenie wniosku o zwrot wywłaszczonej nieruchomości dotyczy także umów zbycia, a nie tylko decyzji wywłaszczeniowych. Skarga kasacyjna powinna być sporządzona z zachowaniem formalnych wymogów precyzji podstaw kasacyjnych; ich brak skutkuje oddaleniem skargi.

Odpowiedzialność byłego członka zarządu za zaległości podatkowe spółki nie zachodzi, gdy postępowanie restrukturyzacyjne zostało otwarte we właściwym czasie, zgodnie z art. 116 § 1 pkt 1 lit. a Ordynacji podatkowej.

Skargę kasacyjną oddalono jako bezzasadną; ustalenie odszkodowania za wywłaszczenie musi uwzględniać przeznaczenie nieruchomości na dzień decyzji, a operat szacunkowy musi odzwierciedlać stan faktyczny i prawidłową wykładnię przepisów.

Nabycie nieruchomości przez gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, w której brak formalnych przesłanek wywłaszczeniowych, nie kwalifikuje się jako wywłaszczenie w rozumieniu ustawy o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości, co wyklucza możliwość jej zwrotu z powodu niezrealizowania celu publicznego.

Przy ponownym rozpoznaniu, organ musi ocenić, czy przewóz był dokonywany w ramach zorganizowanej działalności gospodarczej, czy na potrzeby własne. Istotne jest dostateczne zgromadzenie i rozważenie materiału dowodowego.

Powiadomienie właściciela nieruchomości o niewłaściwej segregacji odpadów poprzez naklejki na pojemnikach nie stanowi przesłanki do wszczęcia postępowania administracyjnego i nałożenia podwyższonej opłaty za odpady. Decyzja wymaga weryfikowalnego powiadomienia słownego bądź pisemnego.

Koszty postępowania egzekucyjnego ustalone przez organ egzekucyjny zgodnie z przepisami intertemporalnymi są zgodne z prawem, jeśli są adekwatne do nakładu pracy i regulacji konstytucyjnych.

Brak okoliczności uzasadniających uwzględnienie skargi kasacyjnej; skarżący zasadnie został uznany jako wykonawca przewozu, nie wykazując naruszenia przepisów proceduralnych i materialnych w zakresie ustalenia podstawy wymierzenia kary pieniężnej.

Naczelny Sąd Administracyjny postanowił, że decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach nie musi być dołączana na etapie wniosku o dofinansowanie, jeżeli projekt wymaga jej uzyskania w późniejszym etapie. WSA ma obowiązek ponownie rozpoznać sprawę, kierując się tymi wytycznymi.

Zastosowanie art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej nie może być uznane za instrumentalne, gdy zebrany materiał dowodowy wskazuje na realne działania mające na celu wykrycie przestępstw skarbowych. Wszczęcie postępowania karnego skarbowego w takich okolicznościach uzasadnia zawieszenie biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych.

NSA uznał, że brak istnienia decyzji administracyjnej w obrocie prawnym z powodu jej uchylenia przez sąd stanowi przesłankę do odmowy wszczęcia postępowania o stwierdzenie jej nieważności na podstawie art. 61a § 1 k.p.a.

Skarga kasacyjna Gminy Wrocław na decyzję Wojewody Dolnośląskiego o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości została oddalona, gdyż brak było usprawiedliwionych podstaw do jej uwzględnienia, zarówno w kwestii naruszeń prawa materialnego, jak i procesowego.

O związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej nie decyduje wyłącznie ich posiadanie przez przedsiębiorcę, ale także faktyczne lub potencjalne wykorzystanie w działalności gospodarczej.